___

• [1] Akyar A. (2011). Lider Yönetici Adayının El Kitabı, Etkili Yönetim ve Yöneticilik 1, İlya Yayınevi, İzmir.
• [2] Allix M. Nicholas. (2000). “Transformational Leadership, Democratic or Despotic?”, Educational Management & Administration, 28(1), pp.7- 20.
• [3] Ataman G. (2009). İşletme Yönetimi, Türkmen Kitabevi Yayınları, İstanbul.
• [4] Bakan İ. Büyükbeşe T. ve Bedestenci Ç. (2004-2010). Örgüt Sırlarının Çözümünde - Örgüt Kültürü, Aktüel Yayınları, Bursa.
• [5] Bass B. M. & Riggio, R.E. (2006). Transformational Leadership 2 end. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum.
• [6] Bass B. M.(1990-1998). “From Transactional to Transformational Leadership: Learning to Share The Vision”, Organizational Dynamics. 18(3), pp. 19-31.
• [7] Baykal A. N. (1998). Yöneticiler İçin Yeni Bir Bakış: Mustafa Kemal Atatürk’ün Liderlik Sırları, Nordstern İmtaş Yayınları, İstanbul.
• [8] Bayrak. S. (2001). “Yönetimde Bir İhmal Konusu Olarak Güç ve Güç Yönetimi-II”, SDÜ İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: 6, Sayı 1.
• [9] Burns J.M. (1978). Leadership, New York: Harper & Row. [10] Çelik K, Vehbi, (2000), Eğitimsel Liderlik, Pegem Yayıncılık, Ankara.
• [11] Derya S. (2010). “Liderlik Tarzları ve Liderlerin Astlarını Etkileme Taktikleri Arasındaki İlişki: Antalya İli 5 Yıldızlı Otel Yöneticileri Üzerinde Bir Araştırma”, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Süleyman Demirel Üniversitesi, İşletme Fakültesi, Isparta.
• [12] Dümen G. (2008). “Dönüşümcü Liderlik Davranışlarının Personelin İş Tatminine Etkisi ve Bir Askeri Birlikte Uygulama Çalışması”, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniversitesi, İşletme Fakültesi, Ankara.
• [13] Erdoğan İ. (2007). İşletmelerde Davranış, MİAD Yayınları, İstanbul. [14] Fındıkçı İ. (2013). Hizmetkâr Liderlik, Alfa Yayınları, İstanbul.
• [15] Grundstein, Amado R. (1999). “Bilateral Transformational Leadership: An Approach for Fostering Ethical Conduct In Public Service Organizations”, Administration and Society. 31(2), pp.247-260.
• [16] Güney. S. (2011). Örgütsel Davranış, Nobel Yayınları, Ankara.
• [17] Güney. S. (2012-2015). Liderlik, Nobel Yayınları, Ankara.
• [18] İnce M. ve Oktay E. (2006). “Bilginin Bir Stratejik Güç Olarak Önemi ve Örgütlerde Bilgi Yönetimi”, Selçuk Üniversitesi Karaman İ. İ. B. F. Dergisi, Sayı 10, Yıl 9.
• [19] Keçecioğlu. T. (1998). Liderlik ve Liderler, KalDer Yayınları, İstanbul.
• [20] Koçel. T. (2011, 2018). İşletme Yöneticiliği, Beta Basım, İstanbul.
• [21] Luthans F. (2011). Organizational Behavior: An Evidence-Based Approach, Twelfth Edition, McGraw-Hill Book Company.
• [22] Mansurova. N. (2017). ‘’İşletmelerde Dönüşümcü Liderlik Davranışlarının Örgüt Kültürüne Etkisi ve Bir Uygulama‘’, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul Aydın Üniversitesi.
• [23] Özkalp, E. ve Kırel, Ç. (1992-2004). Örgütsel Davranış. 6. Baskı, Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
• [24] Seymen O.A. (2008). Örgütsel Bağlılığı Etkileyen Örgüt Kültürü Tipleri Üzerine Bir Araştırma, Ankara: Detay Yayıncılık.
• [25] Sinanoğlu. A. F. (2006). “Atatürk’ün Kişiliğinde Bilgelik Vasfının Tezahürü ve Toplum Hayatına Yansıması”, AÜİF Dergisi, Cilt: 47, Sayı 1.
• [26] Smith, P. (2001-2009). Cultural Theory: An introduction. Blackwell: Oxford University Press. York: Harper&Brothers.
• [27] Tichy N. M., & Devanna M. A. (1986). The Transformational Leader, New York: John Wiley. [28] Tuncer. P. (2011). “Örgütsel Değişim ve Liderlik”, Sayıştay Dergisi, Sayı: 80.
• [29] Türk Dil Kurumu, 2019. [30] Vural, Z. Beril Akıncı, & Coşkun, Gül. (2007). Örgüt Kültürü: İletişim, Liderlik, Motivasyon, Bağlılık, Performans Açısından Değerlendirme. Nobel Yayın Dağıtım.