Filiz ADANA, Semra ERDAĞI, Sevda ELİŞ, Betül AKTAŞ, Nilüfer KIRANŞAL, Necla BİÇER, Hicran ALKAN, Duygu AKÇA

Kars'ta Çalışan Hemşirelerin Atılganlık Düzeylerinin Geliştirilmesi

Amaç: Bu çalışmada Kars’ta çalışan hemşirelerin atılganlık düzeyi üzerine atılganlık eğitiminin etkisini belirlemek amaçlandı. Araştırma Kars ili sağlık kuruluşlarında Haziran 2006- Nisan 2007 tarihleri arasında yapıldı. Yöntem: Ön-test son-test düzeninde gerçekleştirilen araştırmanın evrenini Kars’ta çeşitli sağlık kuruluşlarında çalışan 156 hemşire; örneklemini ise ulaşılabilen ve çalışmaya katılmayı kabul eden 103 hemşire oluşturmuştur. Olgulara haftada 2 saat olmak üzere 3 hafta yapılandırılmış atılganlık eğitimi uygulandı. Katılımcılara uygulamanın başında tanıtıcı anket formu ve Rathus Atılganlık Envanteri, uygulamanın sonunda, 1. ayda ve 3. ayda Rathus Atılganlık Envanteri uygulamaları tekrarlandı. Bulgular: Hemşirelerin eğitim öncesi, eğitim sonrası, birinci izlem ve ikinci izlem Rathus Atılganlık Envanteri puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı. Sonuç: Araştırma sonucunda uygulanan atılganlık eğitimi programının hemşirelerin atılganlık düzeylerine katkı sağladığı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Hemşire, atılganlık, atılganlık eğitimi

PDF

___

Adana, F. (2006). Lise öğrencilerinin atılganlık düzeyi ve benlik kavramı üzerine atılganlık eğitiminin etkisi. İ.Ü. Florence Nightin- gale Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi,56.
Akın, M., Tuna, A., Tuna, H. (2001). Bakırköy Ruh ve Sinir Hasta- lıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde hizmet içi eğitime katılan hemşirelik personelinin atılganlık düzeylerinin araştırılması. I. Ulus- lararası, V. Ulusal Hemşirelik Eğitimi Kongresi, Nevşehir.
Ayaz, Ş. (2002). Hemşirelerin benlik saygısı ve atılganlık düzeyle- rinin belirlenmesi. Yükseklisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Barker, P. (1990).Breaking The Shell. Nursing Times, 46(86).
Batmaz, M., Buzlu, S., Kutlu, Y., Pektekin, Ç. (2003). İ.Ü. Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Hemşirelik Programı son sınıf öğ- rencilerinin atılganlık düzeyi ve benlik saygısının araştırılması. Hemşirelik Bülteni, 11(43-44): 173-183.
Bozkurt, E. Bireylerin İletişim Sorunları ve İletişim Becerilerinin Geliştirilmesi. www.http://yayim.meb. gov.tr. (14.06.2007)
Briggs, K. (1986). Speak Your Mind. Nursing Times, 82: 26.
Burnard, P. (1992). Assertiveness: Part (I): Assertiveness and Nur- sing. Nursing Times, 88: 22.
Buzlu, S. (1999). Hemşirelerde girişkenlik hakları ve beden dili. Hemşirelik Bülteni, 11(43-44):339-344.
Buzlu, S., Bilgin, H. (2001). Hemşirelik öğrencilerinde girişkenlik eğitiminin değerlendirilmesi. I. Uluslararası V. Ulusal Hemşirelik Eğitimi Kongresi, Nevşehir.
Çulha, M., Dereli, A. A. (1987).Atılganlık eğitimi programı. Psiko- loji Dergisi. 6(21):124-127.
Gerry, E. M. (1989). An investigation into the assertive behaviour of trained nurses in general hospital settings. Journal of Advanced Nursing, 14:12.
Johnson, B. S. (1999). Adaptation and growth. psychiatric-mental health nursing, 4th Edition. Plenum Press, New York.
Kang, M. J, Lee, H.(2006).The effect of assertiveness training on communication related factors and personnel turnover rate among hospital nurses. Taehan Kanho Hakhoe Chi. 36(5):681-90.
Kutlu, Y. (2009). Bir grup öğrenci hemşirede atılganlık eğitiminin etkinliği. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi, 2(3): 3-11.
Lee, S, Crockett, M. S. (1994). Effect of assertiveness training on levels of stress and assertiveness experienced by nurses in Taiwan, Republic of China. Issues Ment Health Nurs. 15(4): 419-32.
Lin, Y., Wu, M., Yang, C., Chen, T., Hsu, C., Chang, Y.,Lin, Y. R, Shiah, I. S, Chang, Y. C, Lai, T. J, Wang, K. Y, Chou, K. R. (2004) Evaluation of an assertiveness training program on nursing and me- dical students’ assertiveness, self-esteem, and interpersonal com- munication satisfaction. Nurse Educ Today. 24(8): 656-65.
Morgan, B., Leung, P. (1980). Effects of assertion training on ac- ceptance of disability by physically disabled university. Journal of Counseling Psychology, 27(2): 209-21.
Nota, L, Soresi, S.(2003). An assertiveness training program for ındecisive students attending an Italıan University. The career De- velopment Ouarterly, 51: 322-334.
Seo, J. M, Ahn, S, Byun, E. K, Kim C. K. (2007). Social skills trai- ning as nursing intervention to improve the social skills and self- esteem of inpatients with chronic schizophrenia. Arch Psychiatr Nurs. 21(6): 317-26.
Sorias, O. (1986). Sosyal beceriler ve değerlendirme yöntemleri, Psikoloji Dergisi. 5(20): 25-26.
Shımızu, T, Mızoue, T, Kubota, S, Mıhsıma, N, Nagata, S. (2003). Relationship between burnout and communication skill training among Japanase Hospital Nurses: A pilot Study. Journal of Occu- pational Health, 45; 185-190.
Üstün, B. (1995). Hemşirelerin atılganlık ve tükenmişlik düzeyleri. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilim- leri Enstitüsü Ankara.
Üstün, B., Akgün, E., Partlak, N. (2005). Hemşirelikte iletişim be- cerileri öğretimi. Okullar Yayınevi, İzmir.
Voltan, N. (1980). Rathus Atılganlık Envanteri geçerlik ve güvenir- lik çalışması. Psikoloji Dergisi, 10:23-25.
Voltan, N. (1990). Grupla atılganlık eğitiminin bireylerin atılganlık düzeyine etkisi. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilim- leri Enstitüsü Ankara.
Yamagıshı, M., Kobayashı, T., Kobayashı, T., Nagamı, M., Shı- mazu, A., Kageyama, T. (2007). Effect of web-based assertion trai- ning for stress management of Japanese nurses. Journal of Nursing Management, 15: 603–607.
Yılmaz, S. (2000). Hemşirelik yüksekokulu öğrencilerinin benlik saygısı ve atılganlık düzeyi arasındaki ilişki. Yükseklisans Tezi, Ata- türk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.