19191

MODERN ARAP ŞİİRİNDE MEDRESETÜ’D-DİVAN’IN TEORİ VE PRATİĞİ ARASINDAKİ ÇELİŞKİLER

Divan ekolü modern Arap şiirinde yenilik fikrini savunan ilk ekoldür. Akkâd, Şükrî ve Mâzinî tarafından İhya ekolüne yani şiirde eski şairlerin yolunu takip etme fikrini savunan bu ekole karşı olarak kurulmuştur. Arap şiirinin, modern asrın sanat anlayışının ruhuna uygun bir yapıya kavuşturulması fikrini benimsemiştir. Divan ekolü, İngiliz romantizm şiir akımından çok etkilendiği için bu akımın takipçisi olmuştur. Aynı zamanda bu akımın ilkeleri çerçevesinde ilk olarak şiir yazan Halil Mutran’ı kendilerine örnek almıştır. Klasik Arap şiirindeki kafiye ve vezin birliğine önem vermemiştir. Şiirlerinde insanın duygularının ön plana çıkması gerektiğini savunmuştur. Divan ekolü Klasik Arapçadan ziyade modern Arapçayı kullanmayı tercih etmiştir

Anahtar Kelimeler:

Divan ekolü, İhya ekolü, Klasik Şiir, Modern Şiir, Romantizm.

The Contradictions between the Theory and the Principle of Madrasatu'd Dıvan in Modern Arabic Poetry

Divan school is the first model to defend the idea of innovation in modern Arabic poetry. Divan school was founded by Akkâd, Şükrî and Mazinî. This school was built against poetry İhya school which defended the idea of following old poets in poetry. This school adopted the idea of making Arabic poetry to be in accordance with the art of modern age. Divan school accepted this trend, because it was influenced by the English romance poetry movement. At the same time, they took the example of Halil Mutran, who wrote poetry first in the framework of this movement. They did not give importance to rhyme and instrumental unity in classical Arabic poetry. They argued that in their poetry

Keywords:

Divan School, Ihya School, Classical Poetry, Modern Poetry, Romanticizm.,

PDF

___

Akkâd, Abbas Mahmud, Divan min devâvîn, Nahdatu Mısr Littibâti ve’n-Neşri ve’t-Tevzî’, Kahire, 1996.
Akkâd Abbas Mahmud, Mâzinî, Abdulkadir, “ed-divan fi’l-edebi ve’n-nakdi”, Daru’ş-ş‘ab, Kahire, 4. Baskı, 1997.
_______, İbrahim Abdulkadir, “divan”, Müessesetu Hindâvi, Kahire, 2013.
Bârûdî, Muhammed Sâmi, Divan, thk: Ali Cârim, Muhammed Şefik Marûf, Dâru’l-Avde, Beyrut, 1998.
Ebû Zikrâ, es-Seyyit Mursâ, el-makâl ve tatavvurhu fî’l-muâsıra, Dâru’l-Maârif, Mısır, 1982.
Cafer, Suâd, et-tecdîdu fi’ş-şi’ri ve’n-nakdi inde cemaâti’d-divan, Camiatu Aynu Şems, Mısır, 1973.
Deyyâb, Abdulhayy, Şâiriyyetu’l-Akkâd fî mizâni’n-nakdi, Dârul-Nahdati’l-Arabiyye, Kahire, trs.
Hâfız, İbrahim, Divan, düzenleyen ve şerh eden, Ahmed Emin, İbrahim ibyârî, Ahmed ez- Zîn, Mısır, 1987.
Hatib, Muhammed Kamil, Nazariyyetu’ş-şi’r, Manşûratu vizâreti’s-Sekâfiyye, Suriye, 1996.
Heykel, Ahmed Abdulmaksud, Tavvuru’l-edebi’l-hadîs fî Mısr, Dâru’l-Maârif, 6.Baskı, 1994.
Mâzinî, İbrahim Abdülkadir, eş-şi’ru ğâyetuhu ve vesâituhu, Dâru’l-Fikr, Beyrût, Birinci Baskı, 1915.
Mendûr, Muhammed, eş-şi’ru’l-Mısriyyu ba’de Şevkî, Ma’hedu’Dirâsâti’l-‘Aliye, Mısır, 1955.
Râfii, Mustafa Sadık, Ale’s-sufûd, Dâru’l-Usûr, Mısır, 1930.
Şükrî, Abdurrahman, Divan, Matbaâtu Medreseti Vâlideti Faysâli’l-Evvel, Kahire, 1909.