Sosyal belediyecilik, günümüzün en belirgin belediyecilik eğilimlerinden birisi haline gelmiştir. Belediyeler yol, su, park, bahçe ve ulaşım gibi geleneksel yerel hizmetlerine ek olarak, yerel topluluğun bireysel ve grup olarak ihtiyaçlarını çözme konusunda katkı yapmayı da, belediyecilik vizyonlarının temel bir unsuru haline getirmektedirler. Bu durum, ilk anda belediyelerin görev alanlarını haksız yere genişlettiklerini ve kaynakları gereksiz yere harcadıklarını akla getirmekteyse de; aslında belediyelerin sosyal hizmetler alanında sorumluluklar üstlenmelerinin, varlık nedenlerinin ve demokratik yapılarının da gereği olduğu unutulmamalıdır. 5393 sayılı Belediye Kanunu ve 5216 sayılı Büyükşehir Belediye Kanunu başta olmak üzere, son yıllarda hayatımıza giren pek çok düzenleme, belediyelere sosyal belediyecilik uygulamaları açısından oldukça geniş yetki ve görevler vermektedir. Bu düzenlemeler sayesinde sosyal belediyecilik konusunda yasal altyapının yeterli hale geldiği söylenebilir

Social municipality is one of the latest trend of municipal work. Municipal authorities works by serving way, clean water, park, local transportation and this kind of traditional services. In addition to this services, municipal authorities make demands of local communities and individuals main problematic of their visions to be solved. This behaviour can be understood as if municipal authorities make their assigned position larger and spend the sources vain. Actually it doesn’t be forgatten that municipal authorities have a responsibility of social services because of their democratic constitution and natural rights. According to Law No 5393 Municipal Law and Law No 5216 and the other regulations effecting our lifes, there are a lot of large authorities and assignments is given to municipal authorities about social municipality applications. Thanks to this regulations it can be said that legal infrastructure of social municipality is made competence