Niğde Doğumevinde doğum yapan kadınların aile planlaması konusundaki bilgi tutum ve davranışları

Amaç: Bu çalışmada kadınların aile planlaması konusundaki bilgi, tutum ve davranışlarının belirlenerek, bunları etkileyebilecek faktörlerin ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Araştırma Niğde Doğumevi'nde Ocak-Şubat 2001 tarihlerinde doğum yapan 304 kadın üzerinde yürütülmüştür. Bulgular: Araştırma kapsamına alınan kadınların % 7.2'si 18 yaş ve altında, % 10.2'si 35 yaş ve üzerindedir. Bu kadınların % 18,4'ü, eşlerinin ise % 3,3'ü okul bitirmemiştir. Kadınların % 64.1'nin başka çocuk sahibi olmak istemedikleri, % 44.4'nün yapmış oldukları doğumu planlamadıkları tespit edilmiştir. Kadınların % 98,2'si aile planlaması yöntemlerini kullanmayı onaylarken, % 56.3'ü herhangi bir aile planlaması yöntemi kullanmıştır. Kadınların en çok bildikleri aile planlaması yöntemi RİA, en çok kullanılan ise geri çekme yöntemidir. Doğum sonrası kullanmak istedikleri yöntem ise RİA (% 64.1)'dır. Kadınların büyük çoğunluğu aile planlamasının ana ve çocuk sağlığını geliştirdiğini, aile ve ülke ekonomisine katkıda bulunduğunu belirtmişlerdir. Sonuç: Niğde doğumevi'nde doğum yapan kadınların aile planlaması konusundaki bilgi, tutum ve davranışları, istenilen düzeyde değildir.

The knowledge, attitude and behaviors regarding family planning of the women who gave birth in Niğde Maternity Hospital

Objective: This study it aims to discover the women's knowledge, attitudes and behaviors on family planning and to determine the factors to produce them. Materials and Methods: The research has been carried out on 304 women who gave birth in Niğde Maternity Hospital January-February 2001. Results: Of the women included in this study, 7.2 % was 18 years of age and below 10.2 % was 35 and over of the study population 18.4% did not have any schooling, neither did 3.3 % of these women's husbands. The percentage of the women who expressed that they did not want any more children was 64.1. It was also found that 44.4 % of the women did not plan their pregnancies.While 98.2 % of the women approved of employing family planning methods, 56.3 % used some method of family planning or another. The family planning method best known to women is RIA but the method which has been used most extensively is the one known as ‘withdrawal method'. The method which the women wanted to employ after delivery was the RIA favored by 64.1 % of the women in our study. A vast majority of the women expressed that family planning improved both maternal and child health as well as contributing to domestic and national economy. Conclusion: The knowledge, attitude and behaviors regarding family planning of the women who gave birth in niğde maternity hospital are not intended level.

PDF

___

1) Sağlık Bakanlığı AÇSAP Genel Müdürlüğü. Aile Planlamasında Temel Bilgiler, İnsan Kaynağını Geliştirme Vakfı, İstanbul 1997: 1-15.
2) Hatcher RA, Kowal D, Guest F et al. Kontraseptif Yöntemler. Uluslar arası Basım, Dervişoğlu AA (Çeviren). Ankara: İnsan Kaynağını Geliştirme Vakfı Yayını, 1990:4-81.
3) Taşkın L. Aile Planlaması, Doğum ve Kadın Sağlığı Hemşireliği. 6. Baskı, Ankara: Sistem Ofset Matbaacılık, 2003: 429-449.
4) Türkiye’de Ana ve Çocukların Durum Analizi. Ankara: UNICEF, 1996:119-139.
5) Neyzi O, Uzel N, Bulut A ve ark. Ana ve Çocuk Sağlığında Temel Bilgiler. 2. Baskı, Ankara: UNICEF-Sağlık Bakanlığı, 1992:126-128.
6) Şahin S, Kömürcü N. Postpartum dönemde anneye verilen aile planlaması danışmanlık eğitiminin etkin kontraseptif yöntem seçimi üzerine etkisi. Zonguldak Yüksekokulu Dergisi 2005; 1(2): 1-14.
7) Özvarış ŞB. Sağlık Eğitimi ve Sağlığı Geliştirme. 1. Baskı, Ankara: Hacettepe Halk Sağlığı Vakfı, 2001: 25-56.
8) TC Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Sağlık Hizmetlerinin Yürütülmesi Hakkında Yönerge. http://www.saglik.gov.tr/.14.02.2009.
9) Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü, Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması 2003. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü, Sağlık Bakanlığı AÇSAP Genel Müdürlüğü, Devlet Planlama Teşkilatı ve Avrupa Birliği, Ankara, Türkiye. 2004: 62-66.
10) Günay O, Şahinöz T, Öztürk Y ve ark. Kayseri Sağlık Grup Başkanlığı Bölgesi’nde 1985-1998 Yılları Arasında Demografik ve Sağlıkla İlgili Göstergelerin Değişimi. Erciyes Tıp Degisi 2001; 23:159-166.
11) Yardımcı E, Sabuncu H, Yardımcı O. İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları Polikliniğine Başvuran 15-49 Yaş Grubunda Evli Kadınların Bildikleri ve Kullandıkları Kontraseptif Yöntemler: Kullanımı Etkileyen Faktörler. 4. Ulusal Halk Sağlığı Kongre Kitabı 1994;77-78.
12) Özcan D. Geleneksel Yöntemle Korunan Kadınların Modern Yönteme Geçişinde Eğitimin Etkisi. Uzmanlık Tezi,Kayseri: Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı, 1997.
13) Sağlık Bakanlığı AÇSAP Genel Müdürlüğü. Aile Planlaması Hizmetlerinde Güncel Bilgiler. Ankara: Tisamet Basım Sanayi, 1997: 14-68.
14) Nacar M. Doğum Sonrası Dönemde Verilen Aile Planlaması Eğitiminin Yöntem Kullanmaya Etkisi. Uzmanlık Tezi, Kayseri: Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Halk Sağlığı Bölümü, 2002.
15) Family Health International. Postpartum Contraception: Developing Stratege For Expanded Services. Network 1990; 11: 1-18.
16) World Health Organization. Postpartum Care of The Mother And Newborn: A Practical Guide. http://www.who.int/entity/making_pregnancy_safer/document s/who_rht_msm_983/en/ 15.02.2009.