Cem OZHAN, Aydın KURT, Halil ARSLAN, Elcin ZAN

Effects of diffuse hyperaeration on thorax and airways

Amaç: Bu çalışma ile normal bireylerde ve akciğerlerinde diffüz havalanma artışı bulunan hastalarda bronş, trakea ve toraks çap değerlerindeki değişimi oransal olarak ortaya koymayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Değişik nedenlerle toraks BT çekilen 200 hasta çalışma grubuna alındı. Çalışmada çok kesitli BT kullanıldı. Her toraks BT hava- lanma artışı yönünden değerlendirildi. Çalışma grubumuz 161 hastadan kontrol grubumuz ise radyolojik olarak diffüz havalanma artışı saptanmayan 39 hastadan oluşmaktaydı. -910 HU ve daha düşük dansite değeri ölçümü havalanma artışı olarak kabul edildi. Toraks AP / lateral çap oranı (torasik indeks), trakea lateral / AP çap oranı trakeal indeks, sağ ve sol ana bronşta lateral / AP çap oranları ise bronşial indeks değerleri SPSS 16.0 paket programı ile istatistiksel olarak değerlendirildi. Gruplar arası karşılaştırmalarda ise Mann-Whitney U testi kullanıldı. Bulgular: Her iki grubun trakeal indeks, torasik indeks ve bronşial indeks değerleri arasında anlamlı farklılık saptandı. ROC analizi toraksta (AP çap artışı için) eşik değerin 0.825 olduğunu gösterdi. Havalanma artışı olanlarda toraks çap oranının 0,825’in üzerinde olma ihtimali 2,5 kat artmaktadır . Toraks AP çapı artmış kontrol grubu hastalarda ortalama yaş daha yüksek olup yaşın toraks AP çap artışında etkili olduğunu gösterildi. Sonuç: Torasik indeks hiperaerasyondan etkilenmektedir. Havalanma artışı, kılıç kını trakea konfigürasyonuna yol açmaktadır. 0.825 ve üzerindeki torasik indeks değerleri toraks AP çap artışı ile uyumludur.

Diffüz havalanma artışının toraks ve hava yolları üzerindeki etkileri

Objective: In this study our purpose was to demonstrate the differences of thorax, trachea and bronch diameters in the normal individuals and in the patients who have diffuse hyperaerated lungs. Material and Method: We included 200 cases who had thorax CT scans for various reasons. A multislice CT scanner was used for the study. Diffuse hyperaeration was evaluated for each case’s thorax CT. Our study group comprised 161 patients with bilateral diffuse hyperaeration while the control group comprised 39 patients without radiologically detectable hyperaeration . Density measurements were done for lungs accepting -910 HU and less as hyperaeration. Statistical analyses was applied to both groups for thorax AP / lateral diameters (thoracic index), trachea lateral /AP diameters (tracheal index), right main bronchus lateral/AP diameters and left main bronchus lateral/AP diameters (bronchial index) using SPSS 16.0. Mann- Whitney U test was used for comparison the two groups. Results: There was significant discrepancy between two group’s thoracic index, tracheal index and bronchial index measurements (p<0.05). ROC analysis showed that treshold value for thorax is 0,825. The patients with increased thorax AP diameters within the control group had higher median ages, concluding age has an effect on the increased thorax AP diameter. Conclusion: Thoracic index is effected by hyperaeration. Hyperaeration cause saber sheath trachea configuration. Thoracic index values of 0.825 and higher favor increased thoracic AP diameter.

PDF

___

Pauwels RA, Buist AS, Caverley PM, et al. Global strategy for the diagnosis, management and prevention of chronic obstruc- tive pulmonary disease. Am J Respir Crit Care Med 2001; 163: 1256-76.
Lucidarme O, Coche E, Cluzel P, et al. Expiratory CT scans for chronic airway disease: Correlation with pulmonary func- tion test results. AJR 1998; 170: 301-7.
Park CS, Muller NL, Worthy SA, et al. Airway obstruction in asthmatic and healthy individuals: inspiratory and expiratory thin-section CT findings. Radiology 1997; 203: 361-67.
Arakawa H, Webb WR, McCowin M, et al. Inhomogeneous lung attenuation at thin-section CT: Diagnostic value of expi- ratory scans. Radiology 1998; 206: 89-94.
Hansell DM, Wells AU, Rubens MB, et al. Bronchiectasis: functional significance of areas of decreased attenuation at expiratory CT. Radiology 1994; 193: 369-74.
Osma E. Solunum Sistemi2004; 2nd ed. İzmir. Radyolojisi. Nobel Tıp Kitabevleri Müller NL, Staples CA, Miller RR, et al. ‘Density mask’ an objective method to quantitate emphysema using computed tomography. Chest 1988; 94: 782.
Wallace EJ, Chung F. General anesthesia in a patient with an enlarged saber sheath trachea. Anesthesia 1998; 88: 527-29.
Greene R. Saber sheath trachea: Relation to chronic obstructi- ve pulmonary disease. AJR Am J Roentgenol 1978; 130: 441- 45.
Saldana MJ. Pathology of the trachea and main bronchi. In: Saldana MJ. Pathology of pulmonary disease. Philadelphia: Lippincott, 1994; 843-51.
Garstang J, Bailey D. General anesthesia in a patient with undiagnosed saber sheath trachea. Anaesth Intensive Care 2001; 29: 417-20.
Eda JW. MBBS. General anesthesia in a patient with an enlarged saber sheath trachea. J Am Soc Anesth 1998; 88: 527-29.
Cassart M, Gevenois PA, Estenne M, et al. Dimensions in hyper inflated patients with severe chronic obstructive pulmo- nary disease. Am J Respir Crit Care Med 1996; 154: 800-5.
Kilburn KH, Asmundsson T. Anterior chest diameter in emphysema. Arch Intern Med 1969; 123: 379–82.
Walsh JM, Webber CL Jr, Fahey PH, et al. Structural change of the thorax in chronic obstructive pulmonary disease. J Appl Physiol 1992; 72: 1270–78.
Takahashi E, Atsumi H. Age differences in thoracic form as indicated by thoracic index. Human Biol 1955; 27: 65–74.
Milne JS, Lauder IJ. Age effects in kyphosisadults. Ann Hum Biol 1974; 1: 327–37.
Fraser SR. Synopsis of disease of the chest. Philadelphia: WB Saunders Company, 1994: 623-30.