Farklılaşan Refah Ölçüm Yöntemleri ve Eğitim Açısından Türkiye'nin Değerlendirilmesi

İnsanoğlunun her alandaki kalitesine, konforuna ve tatmin duygusuna olan ilgi, yüzyıllardır süregelmektedir. Bunun için temel alınan kriterler birçok dönüşüm ve değişime uğramıştır. Topluma faydalı olma, kendini ispatlama, maddi zenginlik, tatmin duygusu, eğitim, sağlık, iyi yönetim, girişimcilik, koruma ve güvenlik, kişi- sel özgürlük, beşeri sermaye, farklı zamanlarda ve farklı bileşenlerde kişi ve top- lum refahına ulaşmada kullanılan araçlar olmuşlardır. Son dört yıldır gelişmiş re- fah ölçüm ve karşılaştırma yöntemlerine göre en önemli bir ölçüm göstergesi de eğitimdir. Eğitimin mikro ve makro düzeyde birçok alanı doğrudan ve dolay- lı olarak etkilediği artık tartışma götürmez bir konudur. Bu çalışmanın amacı, re- fah ölçümünde kullanılan araçları ve yöntemleri kapsamlı bir şekilde inceleyerek, Türkiye’de refah düzeyini, refah ölçümünde kullanılan eğitim verisiyle ülke karşı- laştırmalarıyla belirlemektir.

The Diversifying Measures of Welfare and Evaluation of Turkey in the Context of Education

There has been an everlasting interest towards quality, comfort and sense of sa- tisfaction of humankinds. Criteria on this topic has changed and diversified over the years. Benefaction, self-actualization, wealth, sense of satisfaction, educati- on, health, good governance, entrepreneurship and opportunity, safety and se- curity, personal freedom, social capital have been means to reach personal and social welfare in different times and different combinations. For the last four years, in accordance to the most developed welfare measurement and comparison methods, one of the most important welfare indicator is education. Direct and indirect effects of education on micro and macro levels are undisputable. The aim of this study is to investigate the instruments and methods used in welfare me- asurement and to determine the level of welfare in Turkey using education as a welfare measure tool and compare Turkey with other countries.

___

  • ABHİJEET, Chandra; (2010), Does Government Expenditure on Education Promote Economic Growth? An Econometric Analysis, Münich Personal REPEC Archive, No:25480. ALP, Salih; (2009), “Refah Devleti Düşüncesinin Gelişimi ve Bir Liberal Alternatif Olarak Üçüncü Sektör”, Maliye Dergisi, (156), ss.265-279. ARPACIOĞLU, Özge ve Metin YILDIRIM; (2011), “Dünyada ve Türkiye’de Yoksulluğun Analizi”, Niğde Üniversitesi İİBF Der- gisi, 4(2) , s. 60-76. AYGÜL, Cenk; (2010), “Neo-Liberal Dönüşüm Sonrası Refah Devleti Kuramları”, Memleket Siyaset Yönetim, 5(14), ss.210- 247. BALSEVEN, Hale; (2009), “İngiltere'de Refah Reformlarının Ekonomi Politíği”, Akdeniz Í.İ.B.F. Dergisi, (18), ss.1-29. BARRO, Robert J.; (2001), “Human Capital and Growth”, The American Economic Review, 91(2), pp.12-17. BLEANEY, Michael et al.; (2001), “Testing the Endogenous Growth Model: Public Expenditure, Taxation and Growth Over the Long Run”, Canadian Journal of Economics, 34(1), pp.36- 57. BOSE, Niloy; (2007), “Public Expenditure And Economic Growth: A Disaggregated Analysis For Developing Countries”, The Manchester School, 75(5), pp. 533–556. BÖHM, Sebastian et al.; (2014), Does Public Educa- tion Expansion Lead to Trickle-Down Growth? Faculté Des Scıences Economıques Et Socıales Wırtschafts – Un Dsozıalwıssenschaftlıche Fakultät Unıversıté De Frıbourg, Working Paper, No:452. CARNEİRO, Pedro and James, HECKMAN (2003). Human Capital Policy. In Inequality in America: What Role for Human Capital Policies. MIT Press. CHOUDHURY, Masudul Alam; (2011), Islamic Economics And Finance an Epistemological Inquiry, Emerald Group Publishing Limited, United Kingdom. ÇALIŞKAN, Şadan ve diğerleri; (2013), “Türkiye’de Eğitim- Ekonomik Büyüme İlişkisi: 1923-2011 (Kantitatif Bir Yaklaşım)” Yönetim Bilimleri Dergisi, 11( 21), ss. 29-48. ÇAKMAK, Özlem; (2008), “Eğitimin Ekonomiye ve Kalkınmaya Etkisi”, Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, (11), ss.33-41. DEMİR, Murat ve Erşan SEVER; (2008), “Kamu Altyapı Harcamalarının Ekonomik Büyüme Üzerindeki Etkisi: Türkiye Üzerine Bir İnceleme (1980-2007)”, Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 15(2), ss.99-118. DEVARAJAN, Shantayanan; (1996), “The Composition of Pub- lic Expenditure and Economic Growth”, Journal of Monetary Economics, 37, pp.313-344. Dincer A. ve G. Uysal; (2010), “The determinants of student achievement in Turkey”, International Journal of Educational Development, 30(6), 592-598. DRUCKER, Peter F.; (1994(, Kapitalist Ötesi Toplum, İnkılâp Kitabevi, İstanbul. El-ASHKER, Ahmed and, Rodney WİLSON; (2006), “Islamic Economics (A Short History)”, Encyclopaedia of Islam, Second Edition, (3), Leiden-Boston. ESER, H. Bahadır, Dilek MEMİŞOĞLU ve Gökhan ÖZDAMAR; (2011), “Sosyal Siyasetin Üretilmesi Sürecinde Refah Devletin- den Neo-Liberal Devlete Geçiş: Devletin Kamu Hizmeti Sunma İşlevinin Değişimi”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(2), s.201-217. FAN, Shenggen and, Neetha RAO; (2003), Publıc Spendıng In Developıng Countrıes:Trends, Determınatıon, And Impact, International Food Policy Research Institute, Environment and Production Technology Division Dıscussıon Paper No. 99. GOUGH, Ian et al.; (2008), Insecurity And Welfare Regimes in Asia, Africa, And Latin America : Social Policy in Development Contexts, Cambridge University Press, Cambridge. GÜMÜŞ, İskender ve Mevlüt TATLIYER; (2013), “Güney Avru- pa Refah Rejimi’nin Borç Krizi” İş Ahlakı Dergisi, 6(1), ss.8-44, (www.isahlakidergisi.comDOI:10.12711/ tjbe.2013.6.1.01 17). HAMİTOĞULLARI, Beşir ve diğerleri, İktisadî Kalkınma ve İslâm, içinde, , Ahmet TABAKOĞLU, “İslam İktisadı Açısından Kalkınma”, İslâmi İlimler Araştırma Vakfı Yayınları, İstanbul, ss.241-251. HANUSHEK, Eric A. and Ludger WÖSSMAN; (2006), “Does Early Tracking Affect Educational Inequality and Performance? Differences-in-Differences Evidence Across Countries” Eco- nomic Journal 116 (510), 63–76. HOŞGÖRÜR, Vural ve Gamze GEZGİN; (2005), “Ekonomik Ve Sosyal Kalkınmada Eğitim”, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2), ssy. JUSWANTO, Wawan; (2014), Distribution of Government Ex- penditure and Demand for Education Services: The case of Indo- nesia Oct 8, , (econpapers.repec.org/RePEc:ekd:000215:2150 0047, 9.11.2014). KABAŞ, Tolga, (2009), Gelişmekte Olan Ülkelerde Yoksulluğun Nedenleri ve Yoksullukla Mücadele Yolları, Çukurova Üniversi- tesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Adana. KAR, Muhsin ve Sami TABAN; (2003), “Kamu Harcama Çeşitlerinin Ekonomik Büyüme Üzerine Etkileri”, Ankara Üni- versitesi SBF Dergisi, 58(3), ss.145-159. KETEMA, Teshome; (2006), The Impact of Government Spending on Economic Growth: The Case of Ethiopia, Addis Ababa University School of Graduate Studies, (Unpusblished Master Thesis). KHAN, Tamanna and, Nasım ANSARI; (2014), “Higher Edu- cation And Gross Domestic Product In India: An Empirical In- vestigation”, International Journal of Research ın Commerce, Economics & Management, 4(9), pp.95-100. KORAY, Meryem; (2005), “Görülmek İstenmeyen Gerçek: Sosyal Refah Politikaları ve Demokrasi İlişkisi”, Çalışma ve Toplum, 2, ss.27-60. KWEKA, Josaphat P. and, Oliver MORRİSSEY; (2000), Gov- ernment Spending and Economic Growth in Tanzania, 1965- 1996, Centre for Research in Economic Development and In- ternational Trade, University of Nottingham, Reaserch Paper, No:00/6, May 2000. LUCAS, Robert E.; (1993), “Making a Miracle”, Journal of the Econometric Society:Econometrica, 61(2), pp. 251-272. MARTİN, M.O. et all; (2012). TIMSS, 2011 International Results in Science. USA: Chestnut Hill, MA, TIMSS & PIRLS Interna- tional Study Center, http://timssandpirls.bc.edu/timss2011/ downloads/T11_IR_Science_FullBook.pdf (22/07/2015). MEB Strateji Geliştirme Daire Başkanlığı İstatistikleri, 2013- 2014. OECD, Education at a Glance, 2013. ÖKTEN, Sadettin, Medeniyet Algımızda Hikmet, Bilgi ve Öğrenme Geleneği: Bireysel ve Toplumsal Yansımaları, http:// ismek.ibb.gov.tr/sempozyum/sunumlar/profdrsadettinokten. pdf,21.08.2014 ÖZDEMİR, Süleyman; (2005), “Refah Devletinin Gelişme ve Bunalım Dönemlerinde İş Piyasaları”, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası, , 55(1), ssy. ÖZTÜRK, Nazım; (2005), “İktisadi Kalkınmada Eğitimin Rolü” Sosyoekonomi Dergisi, 1(1), 27-44. PAMUK, Mürüvvet ve Hakan BEKTAŞ; (2014), “Türkiye’de Eğitim Harcamaları ve Ekonomik Büyüme Arasındaki İlişki: ARDL Sınır Testi Yaklaşımı”, Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 2(2), ss.77-90. PASACHAROPOULOS, George; (2004), “Economics of Edu- cation: From Theory to Practice”, Brussels Economic Review, 47(3/4), pp.341-357. PECK, Jamie and TİCKELL, Adam, “Neoliberalizing Space”, Antipode, 34(3), pp.380–404. RAWLS, John; (1999), A Theory of Justice, 2. edition, The Belknap Press of Harvard University Pres Cambridge, Mas- sachusetts. SARIBAŞ, Hakan; (2014), “İktisadi Büyüme ve Batılılaşma”, Türkiye İslam İktisadı Dergisi, 1(1), ss. 15-28. STIGLITZ, Loseph E.; (1994), Kamu Kesimi Ekonomisi, (Çev. Ömer Faruk Batırel), 2. baskı, Marmara Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Döner Sermaye İşletmesi Matbaası, İstanbul. SUMNER, Andrew, Economic Well-being and Non-economic Well-being: A Review of the Meaning and Measurement of Poverty, World Institute for Development Economics Research, No:2004/30, 2004. SYLWESTER, Kevin; (2000), “Income Inequality, Education Expenditures, And Growth”, Journal of Development Econom- ics, 63, pp. 379–398. ŞEKER, Fahri ve Murat ÇETİN; (2012), “Faydacı Refah Eko- nomisi: Amartya Sen’in Eleştirisi”, SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, (24), ss.277-304. ŞENER, Orhan; (2006), Teori ve Uygulamada Kamu Ekono- misi, 8. basım, Beta Yayım, Bursa. TAN, Bilge Köksel ve diğerleri; (2010), “Kamu Yatırımları ve Ekonomik Büyüme İlişkisine Bir Bakış: Türkiye, 1969-2003”, Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Der- gisi, 25(1), ss.25-39. The 2013 Legatum Prosperity Index, Table Rankings, http:// www.prosperity.com/#!/ranking, 13.09.2014. The Legatum Prosperity Inde; (2013), Methodology and Tech- nical Appendix. THÉRİEN Jean-Philippe; (1999), “Beyond the North-South Di- vide: The Two Tales of World Poverty”, Third World Quarterly,. 20(4), (Aug.,), pp. 723-742. TUZCU, Gökhan; (2004), “Eğitimin Finansman Gerekleri ve Boyutları”, Milli Eğitim Dergisi, (163). United Nations Development Program, Human Development Report, 1990. United Nations Development Program, Human Development Report, 2010. United Nations Development Program, Human Development Report, 2011. United Nations Development Program, Human Development Report, 2013. ÜLGENER, F. Sabri; (1991), Milli Gelir, İstihdam ve İktisadî Büyüme, Der Yayınları, 7. basım, İstanbul. WALKER, Robert ve WISEMAN, Micheal. (2003), "Making Welfare Work: UK Activation Policies Under New Labour", In- ternational Social Security Review, 56 (1), 3-29.