İstanbul Gençlik ve Spor İl Müdürlüğünde Stratejik İnsan Kaynakları Yönetiminin Örgütsel İletişim, Örgütsel Bağlılık ve Örgütsel Performansa Etkisi

Örgütlerin amaçladıkları hedeflere ulaşmasında insan kaynakları yönetimini stratejik planlarla ilişkilendirmesi neticesinde ortaya çıkan Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi, örgütün rekabet üstünlüğü sağlamasında ve çağa ayak uydurmasında oldukça önemlidir. Stratejik insan kaynakları yönetimi, yatay ve dikey uyumla örgüt içerisinde ortaya çıkar. Yatay uyum insan kaynakları yönetimi uygulamalarının birbirini destekleyecek şekilde olmasıdır. Dikey uyum ise insan kaynakları uygulamalarının örgüt stratejileri ile bütünleşmesidir. Bir örgütteki çalışanlar iletişim yolu ile duygularını ve düşüncelerini paylaşmaya devam ederler. Araştırmanın amacı, İstanbul Gençlik ve Spor İl Müdürlüğünde Stratejik İKY’nin örgütsel iletişime, örgütsel performansa ve örgütsel bağlılığa etkisini saptamak, değişkenler arasındaki ilişkiyi tespit etmektir. Bu tez çalışmasında İKY, SİKY, örgütsel iletişim, örgütsel bağlılık ve örgütsel performans gibi değişkenlerin örgütteki algılanışının SPSS analizi ile yüzde değerlerini ve standart sapmalarını çıkarılarak ve değişkenlerin aralarındaki ilişkiler saptanarak, örgütteki bu değişkenlerin yapısal modeli ortaya çıkarılmıştır. Amos programı ile değişkenler arasındaki ilişki modeli ve değişkenlerin aralarındaki uyum belirlenmiştir. İstanbul Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü ve 39 İlçe Müdürlüğünde bulunan personellere anket çalışması uygulanmıştır. Yapılan analizler neticesinde Stratejik İnsan Kaynakları Yönetiminin örgütsel bağlılığı ve örgütsel performansı pozitif yönde etkilediği, örgütsel iletişim ve İKY ile de pozitif anlamda ilişkili olduğu tespit edilmiştir. Örgütsel iletişimin örgütsel performansa ve örgütsel bağlılığa pozitif yönde anlamlı etkisi tespit edilmiştir. İKY’nin örgütsel performansa pozitif yönde anlamlı etkisi bulunurken örgütsel bağlılığa herhangi bir etkisi bulunamamıştır.

___

  • Akbaş B. (2008). Örgütsel İletişimin Örgütsel Bağlılığa Etkisi Üzerine Bir Araştırma, Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Afyonkarahisar, (Danışman: Yrd. Doç. Dr. Ramazan Arslan).
  • Akdemir, B. (2017). “Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi”, Beta Basım, İstanbul, ss. 22-26.
  • Akgün, F. (2010). Stratejik İnsan Kaynakları Uygulamalarının, Girişimci Odaklılık ve Öğrenme Odaklılık ile Firma Performansına Etkisi, Gebze İleri Teknoloji Enstitüsü, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Strateji Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Gebze (Danışman: Doç Dr. Cemal Zehir)
  • Armstrong, M. (2017). “Amstrong’un Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi El Kitabı”, 6. Baskı (çeviri editörü Prof. Dr. Yonca Deniz Gürol), Nobel Yayınevi, İstanbul, ss. 28-36.
  • Barutçugil, İ. (2004) “Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi”, Kariyer Yayınları, İstanbul.
  • Bayraktaroğlu, S. ve Atay, E. (2016). “Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi Kavramsal, Stratejik ve Kültürel Temeller.” İstanbul: Beta Basım Yayım, İstanbul
  • Başar, D. (2016). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamaları, Rekabetçi Örgüt Kültürü Oryantasyonları İle Firma ve Çalışan Performansı Arasındaki İlişki: Türkiye’de Faaliyet Gösteren Katılım Bankaları Üzerinde Bir Araştırma, Gebze Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Gebze (Danışman: Prof. Dr. Cemal Zehir)
  • Başyiğit, A. (2006). Örgütsel İletişimin Örgütsel Bağlılık Üzerine Etkisi, Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Yönetim ve Organizasyon Bölümü, Yüksek Lisans Tezi, Kütahya, (Danışman: Doç. Dr. M. Bülent Tokat)
  • Baysal, A.C. ve Paksoy, M. (1999). “Mesleğe ve örgüte bağlılığın çok yönlü incelenmesinde Meyer-Allen Modeli”. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 2(1), ss. 7-15.
  • Byrne, B. M. (2010). “Structural Equation Modeling with Amos: Basic Concepts, Applications, and Programming”, 2. Baskı. New York: Taylor and Francis Group.
  • Chang, W.J.A. ve Huang, T.C. (2005) “Relationship Between Strategic Human Resource Management and Firm Performance: A Contingency Perspective” International Journal of Manpower, 26(5), ss. 434-449. Doi: 10.1108/01437720510615125