Siyaset felsefesinin en önemli tartışma konusu, birlikte yaşamın olanağıyla ilgilidir. Bunun için Antik Yunan'dan günümüze değin birlikte yaşamın politikası üzerine düşünceler ileri sürülmüştür. Bu düşünceler Antikitede etiko-politik, Ortaçağ'da teolojik ve modern dönemde seküler-politik bağlamıyla tartışılır. Modern dönemin özelliği insan aklının merkeze alınmasıdır. Ancak bu düşünceden farklı olarak J. J. Rousseau, Aydınlanma görüşünden ayrı görüşler ileri sürer. Rousseau'nun görüşleri iki biçimde ele alınmalıdır. İlki, söylevlerinde doğaya özlem vurgusu; öbürüyse sözleşme düşüncesidir. Rousseau ilkinde uygarlığın kötülüklerinde bahsederken sonuncusunda birlikte yaşamın yasasını arar. Nitekim bunda da Aydınlanma düşüncesine yaklaşır. Yine de Rousseau'nun siyaset felsefesinde bir takım çıkmazların oluşmasına engel olamamıştır. Bu çıkmazların ucu ideal bir düzene çıkar. Bu anlamda Rousseau düşüncesi yoruma ve saldırıya açık hale gelir. Bu çalışmanın amacı Rousseau'nun ortaya koyduğu görüşleri irdelemektir. Bunun için Rousseau'nun eserlerinde birlikte yaşamın politik argümanları aranacaktır.