Leibniz bu yazıda varoluşun yeterli nedeninin ne tek tek şeylerin kendisinde ne de şeylerin toplamında değil ancak metafizik zorunluluğa sahip ve dünyaya ya da sonlu şeylerin toplamına aşkın olan Tanrı’da bulunabileceğini ortaya koyar. Özü varoluş olan Tanrı olanaklı şeylerin gerçekleşmesinin etkin ve ereksel nedenidir. Sonlu şeylerin fiziksel zorunluluğunun ardında metafizik zorunluluk yatar. Böylece Leibniz dünyada gerçekleşen olgulardan ve varoluştan yola çıkarak sonlu şeylerin nihai bir nedeninin olması gerektiğini dile getirir ve böylece Tanrı’nın varoluşuna dair a posteriori bir kanıtlama ortaya koyar.

In this paper, Leibniz point out that the sufficent reason of existence can be found neither in any particular thing nor in the whole of things but can be found in God who has a metaphysical necessity and is beyond the world or aggregate of finite things. The God whos eessence is existence, is the efficent and final cause of the actualization of a possible things. Metaphysical necessity lie behind the physical necessity of the finite things. Thus, based on the facts which occur in theworld, Leibniz state that there must be a ultimate reason of finite things and so assert a posteriori proof of God’sexistence.