Bu çalışma, klasik sonrası dönem İslam düşüncesinin iki önemli ismi Sadreddin Konevî (ö. 1274) ile Nasîruddîn Tûsî (ö. 1274) arasındaki yazışmalarda merkezî bir konuma sahip olan Zorunlu Varlık’ın tikelleri bilmesi sorununu, Konevî’nin metafizik eleştirisi bağlamında ele almakta ve eleştirinin hedefinde yer alan İbn Sînâ’nın bu konudaki teorisini irdeleyerek Konevî’nin yaklaşımını analiz etmektedir.

This article aims to analyze Sadr al-Dīn al-Qunawī’s (d. 1274) critique of met-aphysics in his correspondence with Nasīr al-Dīn al-Tūsī (d. 1274) on the basis of al-Qunawī’s evaluations about Avicenna’s view of Necessary Being’s knowledge of particulars.