Kompozit dolgu maddeleri 1966 yılından bu yana dişhekimliğinde kullanılmaktadır (5). Kompozitlerden önce, ön dişlerin restorasyonunda kullanılan silikat dolguların asidde çözünebilmeleri, klinik yönden oldukça önemli bir sorun yaratmaktadır. Ayrıca fazla karbonhidrat alan ve ağız hijyenini önemsemeyen kimselerde pH 5, ya da daha düşük bir düzeyde olabilmektedir. Bu kritik pH düzeyi, silikat dolgularda daha hızlı bir çözünme oluşturmaktadır.Stephan(5) hastalarda karbonhidrat alındıktan hemen sonra, ağız pH'nın kritik düzeyin altına düştüğünü ve tekrar normal kabul edilebilecek bir düzeye gelebilmesi için oldukça uzun bir zaman gerektiğini bildirmiştir. İyi uygulanan bir ağız bakımı, silikat dolguların ömrünü uzatsa da, tükrükle olan çözünme, bu tür dolguların ömrünü kısaltmaktadır. Bu sakıncalar, araştırıcıları yeni tür dolgu maddeleri bulmaya yöneltmiştir.