Yiğit ŞİRİN, Muhammed SAID, Emarjola LİMANİ, Sinan SOLEY

İKİ FARKLI SAGİTTAL SPLİT OSTEOTOMİ TEKNİĞİNİN TİTANYUM PLAKLARIN IN-VİTRO BİYOMEKANİK DAYANIMI ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ

Bu deneysel araştırmanın amacı; sagital split osteotomi ameliyatlarında kullanılan iki farklı kemik kesisi yönteminin alt çene ilerletmelerinde uygulanan titanyum mini plakların biyomekanik dayanıklılıkları üzerindeki etkilerini incelemektir. 40 adet koyun alt çenesinin yumuşak dokuları temizlenerek kemik yüzeyleri açığa çıkartılmıştır. Çenelere Obwegeser-Trauner (OT) ya da Obwegeser-Dal Pont (OD) teknikleri ile sagital split osteotomi uygulaması yapılmıştır. Önceden hazırlanan bir cerrahi stent ile kemik segmentleri arasında 5 mm'lik ilerletmeyi taklit eden bir boşluk oluşturulmuştur. Segmentlerin fiksasyonu için, tek ya da paralel yerleştirilen iki adet 4 delikli mini plak ve 4 adet 5 mm'lik monokortikal vida kullanılmıştır. Denekler servohidrolik test cihazına yerleştirilerek, molar dişler üzerinden aşamalı olarak artan dikey kuvvetler uygulanmıştır. Yer değiştirme ölçümlerinin ortalama ve standart sapma değerleri kaydedilerek Mann-Whitney U testi kullanılarak % 95 güvenilirlik aralığında karşılaştırılmıştır. Hem OT ve OD grupları arasında, hem de plak sayısına göre istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar bulunmuştur (p < 0.05). Çift plak kullanımının stabiliteyi genel olarak arttırdığı ve çift plakla sabitlenmiş OD tekniği kullanılan deneklerdeki biyomekanik dayanımın diğer gruplardan daha yüksek olduğu saptanmıştır (p < 0.05). OT tekniği ve tek plak kullanılan olgulardaki stabilite kuvvetler arttıkça azalmaktadır (p < 0.05). Bu deneysel araştırmanın sınırları dâhilinde, çift plak kullanımının kesi hatlarının sabitlenmesinde her iki teknik üzerinde de olumlu etkisi bulunduğu sonucuna varılabilir. Ancak, OD tekniğinde tek plak kullanımı yeterli olabilirken OT yönteminde tek plağın daha yüksek yer değiştirme değerlerine neden olabileceği gözlendiğinden bu teknikle yapılan girişimlerde çift plak kullanımı biyomekanik olarak daha başarılı bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Biomekanik, Dal Pont, mini plak, Obwegeser-Trauner, sagital split osteotomi, stabilite

PDF

___

Ming-Yih L, Chun-Li L, Wen-Da T, Lun-Jou L. Biomechanical stability analysis of rigid intraoral fixation for bilateral sagittal split osteotomy. J Plast Reconstr Aesthet Surg, ; 63: 451-455. Patel PK, Novia MV. The surgical tools: the LeFort I , bilateral sagittal split osteotomy of the mandible, and the osseous genioplasty. Clin Plast Surg, 2007; 34: 447-475.
Sato FR, Asprino L, Consani S, de MM. Comparative biomechanical and photoelastic evaluation of different fixation techniques of sagittal split ramus osteotomy in mandibular advancement. J Oral Maxillofac Surg, 2010; : 160-166.
Van Sickels JE, Richardson DA. Stability of orthognathic surgery: a review of rigid fixation. Br J Oral Maxillofac Surg, 1996; 34: 285.
Ylikontiola L. Neurosensory Disturbance After Bilateral Sagittal Split Osteotomy. Doktora Tezi, Oulu Üniversitesi Dişhekimliği Fakültesi, Oulu Finlandiya, 2002.
DAL PG. Retromolar osteotomy for the correction of prognathism. J Oral Surg Anesth Hosp Dent Serv, 1961; 19: 42-47.
Erkmen E, Simsek B, Yucel E, Kurt A. Comparison of different fixation methods following sagittal split ramus osteotomies using three-dimensional finite elements analysis. Part 1: advancement surgery- posterior loading. Int J Oral Maxillofac Surg, ; 34: 551-558. Ueki K, Okabe K, Mukozawa A, Miyazaki M, Marukawa K, Hashiba Y, Nakagawa K, Yamamoto E. Assessment of ramus, condyle, masseter muscle, and occlusal force before and after sagittal split ramus osteotomy in patients with mandibular prognathism. Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol Endod, 2009; : 679-686.
Throckmorton GS, Buschang PH, Ellis E, I I I . Improvement of maximum occlusal forces after orthognathic surgery. J Oral Maxillofac Surg, 1996; 54: 1080-1086.
Harada K, Watanabe M, Ohkura K, Enomoto S. Measure of bite force and occlusal contact area before and after bilateral sagittal split ramus osteotomy of the mandible using a new pressure-sensitive device: a preliminary report. J Oral Maxillofac Surg, 2000; 58: 370-373.
Gerlach KL, Schwarz A. Bite forces in patients after treatment of mandibular angle fractures with miniplate osteosynthesis according to Champy. Int J Oral Maxillofac Surg, 2002; 31: 348.
Joss CU, Vassalli IM. Stability after bilateral sagittal split osteotomy advancement surgery with rigid internal fixation: a systematic review. J Oral Maxillofac Surg, 2009; 67: 301ı
Dolanmaz D, Uckan S, Isik K, Saglam H. Comparison of stability of absorbable and titanium plate and screw fixation for sagittal split ramus osteotomy. Br J Oral Maxillofac Surg, 2004; 42: 127-132.
Oguz Y, Saglam H, Dolanmaz D, Uckan S. Comparison of stability of 2.0 mm standard and 2.0 mm locking miniplate/screws for the fixation of sagittal split ramus osteotomy on sheep mandibles. Br J Oral Maxillofac Surg, ; 49: 135-137. Takahashi H, Moriyama S, Furuta H, Matsunaga H, Sakamoto Y, Kikuta T. Three lateral osteotomy designs for bilateral sagittal split osteotomy: biomechanical evaluation with three-dimensional finite element analysis. Head Face Med, 2010; 6: 4ı
Puricelli E, Fonseca JS, de Paris MF, Sant'Anna H. Applied mechanics of the Puricelli osteotomy: a linear elastic analysis with the finite element method. Head Face Med, 2007; 3: 38-43.