SONUÇÇocukta, total ya da parsiyel dişsizliğin psiko-somatik gelişim üzerindeki zararlı etkisini önlemek üzere, protetik tedaviye önem vermelidir. Protezlerin yapımında en önemli faktör ise hasta seçimidir. Her çocuk, protezin çeşitli fazlarına uygun cevap veremez ve protezleri taşımaya elverişli olamaz.Çok kez ana-baba, çocuklarının protezleri taşıyıp taşıyamayacakları konusunda şüphecidirler, onların karşı koymaları bahis konusu olduğunda, protezlerin çocuk tarafından kullanılmaları da hiç şüphesiz başarılı olamayacaktır. Bu bakımdan, ana-babanm tam işbirliğini ve çocuğun protezi sürekli olarak taşımayı kabul etmesi, tedavinin başarısı için en gerekli koşullardır.