Kamusal Sanat Çalışmalarının Kentsel Dokuya ve Topluma Etkisi

Kamusallığın ne olduğunu ve nasıl oluştuğuna dair tartışmalar ve yazılar esasen sosyal bilimler kapsamında üretilen çalışmalarda geliştirilmiştir. Genel olarak, bahsi geçen tüm çalışmalarda kamusal alan kavramı, kamusallığın fiziksel sınırları aşan çeşitli kamusal yönleri açıklamak için kullanılmaktadır. Bu yaklaşım içerisinde, iletişimsel bir fenomen ifadesiyle, kamusallığın ve kamusal alanların üretimi fiziksel mekândan bağımsızdır. Kamusal sanat, toplumun içinde yaşadığı çevreyi tanımasına ve "kent kültürü" bilinci kazanmasına olanak tanır. Kamusal sanat çalışmaları, kalıcı estetik kentsel dokuların oluşturulmasında, toplumun yaşadığı çevreye karşı olan duyarlılığının arttırılmasında, bireylerin yaşantılarını ve aralarındaki ilişkiyi geliştirmelerinde önemli yer teşkil etmektedir. Kamusal sanat, toplumun yaşantılarla edindiği maddi ve manevi kültürel motivasyonların odak noktasına sanat olgusunu yerleştirmeyi amaç edinir. Kısaca, insanlar arası bir iletişim sürecinden bahsetmek gerektiğinde mekândan bağımsız bir kavrayış da mümkün olmayacaktır. Kamusal alana dönüştürülen bu oteller insanlar tarafından hem dinlenme yeri olarak kullanılabilir hem de insanların burada birtakım sanatsal faaliyetler gerçekleştirebileceği yerlerdir. Dolayısıyla, bu çalışmanın temel motivasyonu sosyal bilimler çerçevesinde ele alındığı üzere geniş bir perspektifte, kentsel mekânın kamusallığı üzerine incelemeler yapmaktir.

Anahtar Kelimeler:

Kamusal Alan, kamusal sanat

The Impact of Public Art Studies on the Urban Texture and Society

The debates and literature on what is publicness and how it is formed have been developed substantially in the studies from the domain of social sciences. In all these studies, the concept of the public sphere is used to describe the various aspects that reach beyond the physical limits of publicness. Within this approach, the production and (re)production of publicness and public spheres are independent of the physical space by the expression of a communicative phenomenon. However, the aspects of publicness that reach beyond the physical limits do not deny or disregard the existence of conventional public spaces in a given urban pattern. On the other hand, while cities provide a spatial interface for social processes bringing diverse communities and activities together, simultaneously social processes define and transform cities spatially. In other words, it is not possible to picture a communication process between people independently of space. In accordance, the main motivation of this study is to open a theoretical discussion on the publicness and the communicative nature of urban space in a broad perspective. The motivation aims to develop an approach that broadens the social perspective on spatial practices in the organization of urban spaces.

Keywords:

public area public art, public space,

PDF

___

Altıntaş, O. ve Eliri, İ. (2010), Birey Toplum İlişkisinde Kent Kültürü, Kamusal Alan Ve Onda Şekillenen Sanat Olgusu. İdil Dergisi, 1(5), 61-74.
Alper, B. (1997) Mütarekeden Günümüze Mudanya (Sah & Sadri, 2017) Anonim. (1997) İçinden Tren Geçmeyen Gar Binası, Arkitekt Dergisi, (452), 36-39.
Arendt, H. 1958. İnsanlık durumu. B. S. Şener (Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları (orijinal basım tarihi 2000).
Berger, J. (2010). Görme Biçimleri (Y. Salman, Çev.). (16. Baskı). İstanbul: Metis Yayınları.
Boynik, S. 2007. “Maria Papadimitriou.” Olasılıklar, Duruşlar ve Müzakere: Güncel Sanatta Kamusal Alan Tartışmaları içinde (s.160-161) der. Tan, P., Boynik, S. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Carras, M. 2007. “Dwelling in Mobility.” Intermediality: History and Theory of the Arts, Literature and Technologies s.183-187.
Dacheux, É. (2008). Kamusal alan: demokrasinin anahtar bir kavramı. Kamusal alan (s. 13-27) içinde. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Habermas, J., (1998), Sosyal Bilimlerin Mantığı Üzerine, Kabalcı Yayınları, İstanbul.
Habermas, J. (2001). İletişimsel Eylem Kuramı. (M. Tüzel, Çev.) İstanbul: Kabalcı Yayınları.
Habermas, J. (2003). Kamusallığın Yapısal Dönüşümü, (Bora,T. Sancar, M. Çev.). (5. Baskı). İstanbul: İletişim Yayınları.
Habermas, J. (2003). Kamusallığın yapısal dönüşümü. İstanbul: İletişim Yayınları.
Habermas, J. (2004). Kamusal alan. Meral Özbek (Ed.), Kamusal Alan (s. 95- 103). İstanbul: Hil yayınları.
Hall, T., Robertson, I. 2001. “Public Art and Urban Regeneration: Advocacy, claims and critical debates.” Landscape Research 26: 5–26
Kant, I. (2003). Kant: Political Writings. Cambridge Texts in the History of Political Thought. Cambridge University Press.
Köroğlu, C., Z. (2014). Kamusal alan ve din ilişkilerinde yeni dönem, Turkish studies: international periodical for the languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 9(5), 1487-1505.
McCarthy, J. 2006. “Regeneration of Cultural Quarters: Public Art for Place Image or Place Identity?.” Journal of Urban Design 11: 243–262.
Negt, O., Kluge, A. 1972. “Kamusal Alan ve Tecrübe.” Kamusal Alan içinde (s.133- 139) M. Özbek (Çev.). der. Özbek, M. İstanbul: Hil Yayınları (orijinal basım tarihi 2004).
Papadimitriou, M. 2012. “Hotel Isola” Isolacenter.org. Erişim Tarihi: Mayıs 2021.
Remesar, A. 2005. “Public Art: Towards A Theoretical Framework.” Urban Regeneration: A Challenge for Public Art içinde (s.128-140 ) der. Remesar, A. Barcelona: University of Barcelona.
Sah,B. ,Sadri,S.Z. (2017). Inlusive Playground for All Childen with Different Abilities. IOSR Journal of Humanities and Social Science (IOSR-JHSS),30-42.
Sah, B. (2019). Park Designs for All children with different abilities. International Congress on Afro - Eurasian Research V, Lefkoşa, Cyprus, 54-60
Sharp, J., Pollock, V., Paddison, R. 2005. “Just art for a just city: Public art and social inclusion in urban regeneration.” Urban Studies 42: 1001–1023.
Sennett, R. (2010). Kamusal insanın çöküşü. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Sharp, J., Pollock, V., Paddison, R. 2005. “Just art for a just city: Public art and social inclusion in urban regeneration.” Urban Studies 42: 1001–1023.
Selwood, S. 1995. The benefits of public art: the polemics of permanent art in public places. California: Policy Studies Institute.
Tansuğ, S. (1982). Herkes İçin Sanat. İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi
T.A.M.A. 2002. Manifesta.org. Erişim Tarihi: Mayıs 2021.