New endemic woody plant record for Bartın: Juniperus oxycedrus f. yaltirikiana Avci & Ziel.

Makalede adı geçen Türkiye’nin endemik ardıç formu (Juniperus oxycedrus f. yaltirikiana Avci & Ziel.) ilk kez Avcı ve Zielinski tarafından 2008 yılında tanımlanarak bilim dünyasına sunulmuştur. Bu taksonun ilk tip örneklerinin alındığı ve tanımlandığı lokalite Zonguldak ilinin kuzey-doğusunda Göbü ve Türkali köyleri arasındaki bölgede bulunmaktadır. Bugünkü bilgilerimize göre, bu ardıç formunun ilk tanımlandığı lokalite dışında yayılış yaptığı başka bir yayılış alanı bilinmemektedir. Makalede söz konusu endemik ardıç formunun morfolojik özellikleri ve oldukça sınırlı bir alandaki yeni yayılışı konu edilerek, alanın vejetasyon tipi ve bitki toplumları açısından kısa bir tanıtımı yapılmıştır

New endemic woody plant record for Bartın: Juniperus oxycedrus f. yaltirikiana Avci & Ziel.

The endemic juniper form of Turkey, Juniperus oxycedrus f. yaltirikiana Avci & Ziel., was first described by Avcı and Zielinski in 2008. The locality of its holotype is between Göbü and Türkali in Northeast of Zonguldak. According to our current knowledge, another distribution locality of this juniper form is unknown except the holotype locality. The present study is related to the new distribution area of this endemic juniper and its vegetation structure and sociological properties.

___

  • Adams, R.P. (2008) Junipers of the world: the genus Juniperus, 2nd edition. Trafford Publishing Co., Vancouver, Canada, 402 pp.
  • Adams R.P. & Mataracı T. (2011) Taxonomy of Juniperus deltoıdes forma Yaltirikiana in Turkey: Leaf Terpenoıds and SNPs from nrDNA and petN. Phytologia 93: 293-303.
  • Avcı M.. & Zielinski J (2008) Juniperus oxycedrus f. yaltirikiana (Cupressaceae): a new form from NW Turkey. Phytologia Balcanica 14(1): 37-40.
  • Braun-Blanquet, J. 1932. Plant sociology, New York.
  • Davis P.H. (1962) Bitki Toplayıcılarına Tavsiyeler. Çeviri: F. Yaltırık, İ.Ü. Orman Fakültesi Dergisi, Seri B, 12(2): 121-126. Fakir H. (2018) Juniperus L. (Ardıçlar). Türkiye’nin Doğal Egzotik Ağaç ve Çalıları I (ed. Ü. Akkemik), Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara, s. 79-84.
  • Farjon A. (2005) A monograph of Cupressaceae and Sciadopitys. Royal Botanic Gardens, Kew.
  • Farjon, A. (2010) A Handbook of the World's Conifers. Vol.1, Koninklijke Brill NV, Leiden-Boston.
  • IPNI (2018) The International Plant Name Index. www.ipni.org (30.03.2018).
  • Klimko M., Boratyńska A., Monserrat J., Didukh Y., Romo A., Gomez D., Kluza-Wieloch M., Marcysiak K. & Boratyński A. 2007. Morphological variation of Juniperus oxycedrus subsp. oxycedrus (Cupressaceae) in the Mediterranean region. Flora, 202: 133-147.
  • The Gymnospermae Database (2018) Juniperus L. www.conifers.org (30.03.2018).
  • Yılmaz H., Aksoy N., Akkemik Ü., Köse N., Karlıoğlu N. & Kaya A. (2011) Cupressaceae: Juniperus L. Türkiye’nin Doğal Gymnospermleri (Açık Tohumlular) (eds. F. Yaltırık & Ü. Akkemik), T.C. Orman ve Çevre Bakanlığı, Orman Genel Müdürlüğü, Ankara, s.121-171.
  • Yurdakulol, E., Demirörs, M., Yıldız, A. (2002). A phytosociological study of the vegetation of the Devrekani-İnebolu-Abana area (Kastamonu, Turkey), Israel Journal of Plant Sciences, 50: 293-311.