Education Technology Standards Self-Efficacy (ETSSE) Scale: A Validity and Reliability Study1 0F1

Problem Durumu: Yakın gelecekte, diğer bazı alanlarda olduğu gibi eğitim alanında da, uluslararası standartlarda eğitim veren kaliteli okul ve üniversiteler; kalitesiz olan ve çağa ayak uyduramayan kurumların yerini alacaktır (Özcan, 2013). 21. yüzyıl becerilerinin ne olması ile ilgili ulusal ve uluslararası düzeyde yapılan çalışmalar öğrencilerde, öğretmenlerde ve yöneticilerde bulunması gereken özellikleri standartlar biçiminde ifade ederken bilgi ve iletişim teknolojilerini etkin biçimde kullanma becerisinin temel beceriler arasında olduğu belirtilmiştir (Voogt ve Roblin, 2010). ISTE'nin yayımladığı 2008 Uluslararası Eğitim Teknolojisi Standartlarına göre öğretmenler; dijital çağın öğrenme deneyimlerini tasarlayarak öğrencilerin öğrenmelerini kolaylaştıran ve yaratıcı düşünmelerini teşvik eden, dijital çağın çalışma anlayışına öncülük eden, bir dijital vatandaşın sahip olduğu sorumlulukları bilen ve okul içinde ya da dışında mesleki gelişim ve liderlik etkinliklerine katılan, yirmi birinci yüzyıl becerisi sergileyen bireylerdir. Bu araştırmanın amacı, ISTE tarafından öğretmen ve öğretmen adayları için en son belirlenen (2008) uluslararası eğitim teknolojisi standartlarının beş boyutlu yapısının Doğrulayıcı Faktör Analizi(DFA) ile test etmek ve Eğitim Teknolojisi Standartlarına Yönelik Özyeterlik (ETSYÖ) ölçeğini geliştirmektir Araştırmanın Yöntemi: Araştırmanın ölçek geliştirme sürecinde seçilen çalışma gruplarını; 2014-2015 öğretim yılının bahar döneminde Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi'nin öğrenim gören öğretmen adayları ve Diyarbakır ili merkez ilçelerinde bulunan ortaokul ve lise öğretmenleri oluşturmaktadır. Veriler öğretmen adayları (DFA1; n=473) ile öğretmenler (DFA2; n=394) olmak üzere iki farklı gruptan toplanmıştır. Araştırmada ölçeğin kapsamını belirlemek için öncelikli olarak ISTE-T (2008) standartları ve performans göstergeleri ve açıklamaları incelendikten sonra bu standartları açıklayan Morphew (2012) ve Cennamo, Ross ve Ertmer'in (2010) çalışmaları da göz önünde tutulmuş ve alan uzmanlarının değerlendirmesi için 62 maddelik bir anket formu oluşturulmuştur. 12 katılımcı uzmanın görüşlerini belirttiği kapsam geçerlik oranları(KGO) hesaplanmıştır. KGO hesaplandıktan sonra 40 maddelik bir pilot ölçek hazırlanmıştır. ETSYÖ ölçeğinin alt boyutları, (1) Öğrencilerin öğrenmelerini kolaylaştırma ve yaratıcılığı teşvik etme (2) Dijital çağa uygun öğrenme ortamları ve değerlendirme etkinlikleri tasarımlama ve geliştirme (3) Dijital çağın çalışma ve öğrenme anlayışına öncülük etme (4) Dijital vatandaşlıkta model olma (5) Mesleki gelişim ve liderlik etkinliklerine katılma şeklindedir. Araştırmada, Hem DFA1 hem de DFA2 grubu için DFA'nın uygulanmasından önce Tabachnick ve Fidell (2007) tarafından belirtilen sayıltılara göre veri setleri incelenmiştir. Örneklem ve kayıp veri, doğrusallık ve normallik, çoklu bağlantılılık ve aykırı gözlemler ön koşulları incelendikten sonra öğretmen ve öğretmen adayları için iki farklı doğrulayıcı faktör analizi uygulanmıştır. Araştırmanın Bulguları: DFA1 için birinci düzey DFA bulguları [?2 (729, N = 473) = 1781.64, p < .000, RMSEA=.055, S-RMR=.049, NFI = .95, NNFI=.97, CFI=.97, IFI=.97] kurulan modelin kabul edilebilir uyum gösterdiğini ortaya koymaktadır. ETSYÖ'nün alt ölçekleri ile tek bir yapıya yönelip yönelmediğinin belirlenmesi için DFA1 grubunun veri seti ile ikinci düzey DFA uygulanmış ve bulgulara göre ETSYÖ'nün genel yapısı da kabul edilebilir uyum göstermiştir [?2 (734, N = 473) = 1857.23, p < .000, RMSEA=.057, S-RMR=.053, NFI = .95, NNFI=.97, CFI=.97, IFI=.97]. DFA2 için birinci düzey [?2 (727, N = 394) = 1886.31, p < .000, RMSEA=.064, SRMR=.056, NFI = .95, NNFI=.97, CFI=.97, IFI=.97]; ikinci düzey [?2 (732, N = 394) = 2362.77, p < .000, RMSEA=.069, S-RMR=.059, NFI = .95, NNFI=.97, CFI=.97, IFI=.97] şeklindedir ve bu sonuçlar ölçeğin kabul edilebilir olduğunu göstermektedir. ETSYÖ ölçeğinin uyum geçerliğini ortaya koymak için Çoklar ve Odabaşı (2009) tarafından geliştirilen Uluslararası Eğitim Teknolojileri Birliği'nin öğretmen ve öğretmen adayları için belirlediği Ulusal Eğitim Teknolojisi Standartlarını (2000) temel alan Öğretmenlere Yönelik Eğitim Teknolojisi Standartlarını Belirleme Ölçeği (ETSÖ) kullanılmıştır. ETSYÖ ve ETSÖ 114 kişilik bir gruba uygulanmıştır. Her iki ölçekten alınan puanlar arasında hesaplanan korelasyon katsayısı .83 (p

Eğitim Teknolojisi Standartlarına Yönelik Öz-Yeterlik Ölçeği (ETSYÖ): Geçerlik Güvenirlik Çalışması

Problem Statement: The educational technology standards for teachers set by the International Society for Technology in Education (the ISTE Standards-T) represent an important framework for using technology effectively in teaching and learning processes. These standards are widely used by universities, educational institutions, and schools. The contemporary ISTE standards for teachers proposed in 2008 have five dimensions. The standards created a vision for the educational technology field, so it is important that how prospective teachers or in-service teachers meet these standards is measured with valid and reliable instruments. Purpose of the Study: The purpose of this study was to develop and validate the education technology standards self-efficacy (ETSSE) scale, which is based on the ISTE Standards-T. Method: Confirmatory factor analyses (CFA) were conducted in order to determine the factor structure of the scale. The scale items were constructed based on the ISTE Standards-T and performance indicators. To define the content validity values of the scale items, the researchers asked the opinions of 12 specialists. The data was collected from prospective teachers (CFA1 group, n=473) and teachers (CFA2 group, n=394). Owing to the theoretical structure of the standards being defined by ISTE, both first order and second order confirmatory factor analyses were applied to the datasets of the two groups separately and without exploratory factor analysis. Findings: The ETSSE scale was validated in five dimensions as ISTE Standards-T 2008 identified. According to the results of the first order and second order confirmatory factor analyses (CFAs) of the two different groups, the scale is considered reliable (CFA1 1st order [?2 (734, n= 473)= 1857.23, p< .001, RMSEA=.057, SRMR=.053, NFI= .95, NNFI=.97, CFI=.97, IFI=.97]; CFA2 1st order [?2 (727, n= 394)= 1886.31, p< .001, RMSEA=.064, SRMR=.056, NFI = .95, NNFI=.97, CFI=.97, IFI=.97]). Concurrent validity results showed a positive and significant correlation between the two scales .83 (p.30). Independent group t-tests for the 27% upper and 27% lower groups in the five sub-factors showed significant difference (p

PDF

___

Akbulut, Y. (2010). Sosyal bilimlerde SPSS uygulamalari: Sık kullanilan istatistiksel analizler ve aciklamali SPSS cozumleri. Istanbul: Ideal Kultur & Yayıncılık.
Akpinar, Y. (2003). Ogretmenlerin yeni bilgi teknolojileri kullaniminda yuksek ogretimin etkisi: Istanbul okullari ornegi. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 2(2), 79-96.
Askar, P. & Mazman, S. G. (2013). Cevrimiçi bilgi arama stratejileri envanteri'nin Turkçeye uyarlama calismasi [Adaptation of online information searching strategy inventory into Turkish]. Egitim ve Bilim, 38(168), 167-182.
Atilgan, H., Sackes, M., Yurdugul, H. & Cirak, Y. (2007). Korku yasantilari olceginin Turkçeye uyarlanması: Gecerlik ve guvenirlik calismasi [Adaptation of fear experiences questionnaire to Turkish: the validity and reliability study]. Turk Psikolojik Danisma ve Rehberlik Dergisi, 28, 79-94.
Brown, T. (2006). Confirmatory factor analysis for applied research. New York: Guildford Press.
Buyukozturk, S., Kilic Cakmak, E., Akgun, O. E., Karadeniz, S., & Demirel, F. (2008). Bilimsel arastirma yontemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Byrne, B. M. (1989). A primer of LISREL:Basic applications and programming for confirmatory factor analytic models. New York: Springer-Verlag.
Cennamo, K. S., Ross, J. D. & Ertmer, P. A. (2010). Technology integration for meaningful classroom use: A standards based approach. Belmont, CA: Wadsworth, Cengage Learning.
Caglar, E. (2012). The integration of innovative new media technologies into education: FATIH project in turkey and ISTE'S teacher standards. Educational Sciences and Practice, 11(21), 47-67.
Coklar, N. (2008). Ogretmen adaylarinin egitim teknolojisi standartlari ile ilgili ozyeterliklerinin belirlenmesi [Assessing the self-efficacy of teacher candidates concerning the educational technology standards]. (Yayimlanmamis Doktora Tezi). Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
Coklar, A.N., & Odabasi, H.F. (2009). Educational technology standards scale (ETSS): A study of reliability and validity for Turkish preservice teachers. Journal of Computing in Teacher Education, 25(4), 135-142.
DeVellis, R. F. (2003). Scale development Theory and applications. Thousand Oaks, Calif: Sage Publications.
Goktas, Y., Yildirim, S., & Yildirim, Z. (2009). Main barriers and possible enablers of ICTs integration into pre-service teacher education programs. Educational Technology & Society, 12 (1), 193-204.
Hacifazlioglu, O., Karadeniz, S. & Dalgic, G. (2010). Views of teachers, administrators and supervisors regarding the technological leadership standards for administrators. Educational Administration: Theory and Practice, 16(4), 537-577.
Huck S. W. (2012). Reading statistics and research (6th ed.). Boston, MA: Pearson Allyn & Bacon.
Ilgaz, H., & Usluel, Y. (2011). Ogretim surecine BİT entegrasyonu acisindan ogretmen yeterlikleri ve mesleki gelisim [Teacher competencies according to ICT integration into the teaching processes and professional development]. Egitim Bilimleri ve Uygulama, 10(19), 87- 106.
International Society for Technology in Education (2014). ISTE Standards Teachers. Retrieved February 5, 2014, from http://www.iste.org/docs/pdfs/20- 14_ISTE_Standards-T_PDF.pdf.
International Society for Technology in Education (2000). National Educational Technology Standards for Teachers. U.S & Canada: Intel.
Kabakci Yurdakul, I. (2013). Teknopedagojik egitime dayali ogretim teknolojileri ve materyal tasarimi. Ankara: Ani Yayincilik.
Kabakci, I. & Odabasi, H. F. (2007). Bilgisayar ogretmenlerinin ilk calisma yillarina yonelik mesleki gelisim etkinligi. Uluslararasi Ogretmen Yetistirme Politikalari ve Sorunlari Sempozyumu, 12-14 Mayis 2007, Azerbaycan, Bakü.
Kabakci Yurdakul, I., Odabasi, H. F., Kilicer, K., Coklar, A. N., Birinci, G. & Kurt, A. A. (2014). Constructing technopedagogical education based on teacher competencies in terms of national standards. Elementary Education Online, 13(4), 1185-1202.
Kadijevich, Dj., & Haapasalo, L. (2008). Factors that influence student teacher's interest to achieve educational technology standards. Computers & Education 50 (2008), 262-270. doi:10.1016/j.compedu.2006.05.005
Kan, A. (2007). Olcme araclarinda bulunmasi gereken nitelikler. In Atilgan, H. (Ed.). Egitimde olcme ve degerlendirme (52). Ankara: Ani Yayincilik.
Lawshe, C. H. (1975). A quantitative approach to content validity. Personnel Psychology, 28, 563-575.
Misirli, Z. A., & Akbulut, Y. (2013). Development of a scale to explore technology literacy skills of Turkish 8th graders. Contemporary Educational Technology, 4(4), 249-262.
Morphew, V. N. (2012). A constructivist approach to the national educational technology standards for teachers. International Society for Technology in Education: Eugene, Oregon - Washington, DC.
Orhan, D., Kurt, A. A., Ozan, S., Som Vural, S. & Turkan, F. (2015). A holistic view to national educational technology standards. Karaelmas Journal of Educational Sciences, 2(2014), 65-79.
Ozcan, M. (2013). Okulda universite: Turkiye'de ogretmen egitimi yeniden yapilandirmak icin bir model onerisi. Istanbul: TÜSİAD-T/2013-12/543.
Pallant, J. (2007). SPSS survival manual: A step by step guide to data analysis using SPSS for Windows (3rd edition). Maidenhead, England: Open University Press and McGraw Hill Education.
Pedhazur, E., & Schmelkin, L. (1991). Measurement, design and analysis: an integrated approach. Hillsdale, NJ: Erlbaum.
Seferoglu, S. S. (2009). Yeterlikler, standartlar ve bilisim teknolojilerindeki gelismeler isiginda ogretmenlerin surekli mesleki egitimi. Egitimde Yansimalar IX: Turkiye'nin Ogretmen Yetistirme Cikmazi Ulusal Sempozyumu, ss. 204-217.
Baskent Universitesi Egitim Fakultesi ve Tekisik Egitim Arastirma Gelistirme Vakfi, 12-13 Kasim 2009, Baskent Universitesi Baglica Kampusu, Ankara. Segars, A. L., & Grover, V. (1993). Re-examining perceived ease of use and usefulness: A confirmatory factor analysis. MIS Quarterly, 17(4), 517-525.
Skoretz, Y. M., & Cottle, A. E. (2011). Meeting International society for technology in education competencies with a problem-based learning video framework.
Computers in the Schools: Interdisciplinary Journal of Practice, Theory, and Applied Research, 28(3), 217-22. DOI: 10.1080/07380569.2011.594990.
Stevens, J. P. (2009). Applied multivariate statistics for the social sciences (5th ed.). New York: Taylor & Francis.
Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics (5th ed.). Boston: Pearson Education.
Voogt, J., & Roblin, N. P. (2010). 21st century skills discussion paper. Netherlands: Universiteit Twente.
Voogt, J., & Roblin, N. P. (2012). A comparative analysis of international frameworks for 21st century competences: Implications for national curriculum policies. Journal of Curriculum Studies, 44(3), 299-321.
Willis, J. (2012). Adapting the 2008 NETS-T Standards for use in teacher education: Part I. International Journal of Technology in Teaching and Learning, 8(1), 1-20.
Worthington, R. L. & Whittaker, T. A. (2006). Scale development research: A content analysis and recommendations for best practices. The Counseling Psychologist, 34, 806-838, doi:10.1177/0011000006288127.
Yurdugul, H. (2005). Olcek gelistirme calismalarinda kapsam gecerligi icin kapsam gecerlik indekslerinin kullanilmasi. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Pamukkale Universitesi Egitim Fakultesi, 28-30 Eylul 2005, Denizli.

Eurasian Journal of Educational Research-Cover

ISSN: 1302-597X
Başlangıç: 2015
Yayıncı: Anı Yayıncılık

Arşiv