Dijital Medya Platformlarını Henry Jenkins’in Kavramları Üzerinden Okumak

Yeni medya platformlarının kullanıcılara sağladığı imkanlara ve kullanıcıların bu platformlar aracılığıyla gerçekleşen çevrim içi eylemleri üzerine olumlu/olumsuz birçok tartışma söz konusudur. Gündelik yaşamda bireylerin medya ve teknoloji ile ilişkisini ele alan Jenkins, dijital teknolojilerin ortaya çıkardığı dönüşümün sadece araçsal bir çıktı hazırlamadığını aynı zamanda kültürel, toplumsal, ekonomik ve küresel sonuçları da beraberinde getirdiğini belirtmektedir. Jenkins, alternatif ve demokratik bir mecra olarak tanımladığı dijital medya ortamlarının ortaya çıkması ile geleneksel medyada var olan pasif tüketici-okuyucu-izleyicinin yerini aktif “katılımcıların” aldığını ve dijital medyada var olan kullanıcıların artık ortak bir kültür oluşturarak bilgiyi üretir konuma geçtiklerini savunmaktadır. Böylece dijital mecralar kolektif zekayı oluşturarak kullanıcıları, aktif katılımcı konumuna getirmektedir. Jenkins’e göre yeni medyanın aktif katılımcıları, dijital platformlarda yer alan içeriğin üretiminden, tüketimine, dağıtımından bu içeriğin duyurulmasına kadar her aşamasında üretken ve göçebe bir konumdadır. Jenkins, “Yakınsama-Yöndeşme, Katılımcı Kültür, Transmedya” gibi kavramlar üzerinden yeni medyayı; kullanıcıların birbirleriyle istedikleri zaman iletişime geçtikleri, fikir alışverişinde bulundukları, kendi içeriklerini oluşturabildikleri ve her an etkileşimde kalabildikleri demokratik bir mecra olarak karakterize etmektedir. Çalışmada, Jenkins’in günümüzde yakınsama, katılımcı kültür ve transmedya hikâyeciliği gibi tartışmalara konu olan kavramsallaştırmaları irdelenerek, dijital medya platformlarının ve yeni katılımcıların özelliklerini Jenkins’in bakış açısıyla ortaya koymak amaçlanmaktadır. Çalışma ayrıca Jenkins’in yeni medya üzerine tartıştığı kavramları Türkçe’ye çevrilmemiş eserlerinden örnekler ile irdeleyerek alana katkı sağlama amacı taşımaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Katılımcı Kültür, Yakınsama, Transmedya Hikâyeciliği, Kolektif Zekâ, Henry Jenkins

Digital Media Platforms Reading on Henry Jenkins' Concepts

There are many positive/negative discussions about the opportunities that new media platforms provide to users and the online actions of users through these platforms. Addressing the relationship of individuals with media and technology in daily life, Jenkins states that the transformation brought about by digital technologies not only prepares an instrumental output, but also brings cultural, social, economic and global consequences. Jenkins argues that with the emergence of digital media environments, which he defines as an alternative and democratic medium, active "participants" have replaced the passive consumer-reader-viewer existing in the traditional media, and that users in digital media are now in a position to produce information by creating a common culture. Thus, digital channels create collective intelligence and make users active participants. According to Jenkins, active participants of the new media are in a productive and nomadic position at every stage of the content on digital platforms, from the production, consumption, distribution to the announcement of this content. Jenkins, new media through concepts such as “Convergence-Convergence, Participatory Culture, Transmedia” characterizes as a democratic medium where users can communicate with each other at any time, exchange ideas, create their own content and interact at any time. In the study, it is aimed to reveal the characteristics of digital media platforms and new participants from Jenkins' point of view by examining Jenkins' conceptualizations that are the subject of debates such as convergence, participatory culture and transmedia storytelling. The study also aims to contribute to the field by examining the concepts discussed by Jenkins on new media with examples from his works that have not been translated into Turkish.

Keywords:

Participatory Culture, Convergence, Transmedia Storytelling, Collective Intelligence, Henry Jenkins,

PDF

___

Bourdaa, M. (2013). Le transmedia storytelling. Terminal, 112, 7-10.
Couldry, N., & Hay, J. (2011). Rethinking convergence/culture. Cultural Studies, 25(4), 473-486.
Deuze, M. (2008). The professional identity of journalists in the context of convergence culture. Observatorio (OBS) Journal, 7, 103-117.
Driscoll, C., & Gregg , M. (2011). Convergence culture and the legacy of feminist cultural studies. Cultural Studies, 25(4-5), 574.
Jenkins, H. (2001). Convergence? I diverge. MIT Technology Review.
Jenkins, H. (2003). Transmedia storytelling. MIT Technology Review.
Jenkins, H. (2004). The cultural logic of media convergence. International Journal ofCultural Studies, 7(1), 33-43.
Jenkins, H. (2006). Convergence culture where old and new media collide. New YorkUniversity Press.
Jenkins, H. (2007, 21 Mart). Transmedia storytelling 101. 03.12 2022 tarihindehttp://henryjenkins.org/blog/2007/03/transmedia_storytelling_101.htmladresinden erişilmiştir.
Jenkins, H. (2009). Confronting the challenges of participatory culture: Media educationfor the 21st century. MIT Press.
Jenkins, H. (2010, 21 Haziran). Transmedia education: The 7 principles revisited.03.12.2022 tarihinde http://henryjenkins.org/blog/2010/06/transmedia_education_the_7_pri.html adresinden erişilmiştir.
Jenkins, H. (2013). Textual poachers television fans and participatory culture. London:Routledge.
Jenkins, H. (2014). Rethinking ‘rethinking convergence/culture’. Cultural Studies,28(269).
Jenkins, H. (2022). Who the is Henry Jenkins? 25.11.2022 tarihinde http://henryjenkins.org/aboutmehtml adresinden erişilmiştir.
Jenkins, H., & Deuze, M. (2008). Convergence Culture. Convergence: The International Journal of Research into New Media Technologies, 14(1), 5-12.
Lévy, P. (2005). Collective intelligence, a civilisation: Towards a method of positive ınterpretation. International Journal of Politics Culture and Society, 18(3), 189- 198.
McLuhan, M., & Powers, B. R. (2001). Global köy. (B. Ö. Düzgören, Çev.). Scala Yayıncılık.
Murray, S. (2003). Media convergence’s third wave: Content streaming convergence. Communications & Media Studies, 9(1), 8-18.
Thorburn, D., & Jenkins, H. (2003). E. Barrett, & H. Jenkins (Eds.) Introduction: Toward an aesthetics of transition içinde Rethinking media change the aesthetics of transition. The MIT Press Cambridge, Massachusetts.
Toffler, A. (2008). Üçüncü dalga (S. Yeniçeri, Çev.). Koridor Yayıncılık.
Turner, A. (2011). Convergence culture: Where old and new media collide. Revista Austral de Ciencias Sociales, 130.