Üçüncü dünya ülkeleri üzerinden sıcak savaşı sürdüren Batı’nın adaletle dağıttığı tek şey silahtır, diye ifade edilen garip paradoksu nasıl izah edebiliriz? Acaba tacir Batı, savaşçı Batı'yı sonunda mağlup mu etmiştir? Yoksa her ikisi de Marks'ın; “Ticaret savaşın ilkel şeklidir.”  sözü üzerinde uzlaşmaya mı varmışlardır?