___

• Akman, S.B. (2007). Avrupa birliği'nin biyoteknolojik ürün ve uygulamalara yönelik tüketici politikası ve Türkiye'nin uyumu. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Biyoteknoloji Enstitüsü, Ankara Üniversitesi.
• Aydın Günbatar, S. (2019). Fenomenolojik araştırma (Olgu Bilim) yöntemi. (Ed: H. Özmen & O. Karamustafaoğlu). İçinde Eğitimde Araştırma Yöntemleri. s. 293-316, Ankara: Pegem Akademi.
• Bakioğlu, B., Karamustafaoğlu, O., Karamustafaoğlu, S. & Yapıcı, Ş. (2018). The Effects of Out-of-School Learning Settings Science Activities on 5th Graders’ Academic Achievement, European Journal of Educational Research, 7(3), 451-464.
• Balçın, M.D., & Yavuz Toplaoğlu, M. (2019). Okul dışı öğrenme ortamlarında ilkokul öğrencilerinin mühendislere ve bilim insanlarına yönelik algılarının incelenmesi. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 9(1), 157-190.
• Bonner, J. J. (2004). Changing strategies in science education. Science, 306(5694), 228.
• Braund, M., & Reiss, M. (2006). Towards a more authentic science curriculum: The contribution of out‐of‐school learning. International Journal of Science Education, 28(12), 1373-1388.
• Bülbül, M. (2018). Fen eğitiminde okul dışı öğrenme ortamlarının öğrencilerin akademik başarılarına etkisi: Hidroelektrik santral gezisi örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Giresun Üniversitesi, Giresun.
• Canbazoğlu Bilici, S. (2019). Örnekleme yöntemleri. (Ed: H. Özmen & O. Karamustafaoğlu). İçinde Eğitimde Araştırma Yöntemleri. s. 56-80, Ankara: Pegem Akademi.
• Cansız Aktaş, M. (2019). Nitel veri toplama teknikleri. (Ed: H. Özmen & O. Karamustafaoğlu). İçinde Eğitimde Araştırma Yöntemleri. s. 113-136, Ankara: Pegem Akademi.
• Colardyn, D., & Bjornavold, J. (2004). Validation of formal, non‐formal and ınformal learning: Policy and practices in EU member states. European Journal of Education, 39(1), 69-89.
• Council, N. R. (1996). National science education standards. Washington DC: National Academies Press.
• Creswell, J.W. (2009). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five approaches. (3rd Ed.) Sage publications Inc.
• Çığrık, E., & Özkan, M. (2016). Bilim merkezinde yürütülen öğrenme etkinliklerinin öğrencilerin fen bilimleri dersindeki akademik başarılarına etkisi ve motivasyon düzeyleriyle ilişkisi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(2), 279-301.
• Demirel, Ö. (2013). Eğitimde program geliştirme kuramdan uygulamaya. Ankara: Pegem Akademi.
• Dori, Y. J., & Tal, R. T. (2000). Formal and informal collaborative projects: Engaging in industry with environmental awareness. Science Education, 84, 95-113.
• Ertaş, H., Şen, A.İ. & Parmaksızoğlu, A. (2011). Okul dışı bilimsel etkinliklerin 9. sınıf öğrencilerinin enerji konusunu günlük hayatla ilişkilendirme düzeyine etkisi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 5(2), 178-198.
• Fidan, N. (2012). Okulda öğrenme ve öğretme. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Gül, Ü.D. (2014). Sağlık alanında biyoteknolojik uygulamalar: Kırmızı biyoteknoloji. Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 1(1), 66-70.
• Güler, A. (2011). Planlı bir müze gezisinin ilköğretim öğrencilerinin tutumuna etkisi. İlköğretim Online, 10(1), 169-179.
• Karademir, E. (2013). Öğretmen ve öğretmen adaylarının fen ve teknoloji dersi kapsamında okul dışı öğrenme etkinliklerini gerçekleştirme amaçlarının planlanmış davranış teorisi yoluyla belirlenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Laçin Şimşek, C. (2011). Fen öğretiminde okul dışı öğrenme ortamları. Ankara: Pegem Akademi. MEB. (2019). Okul dışı öğrenme ortamları kılavuzu. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı.
• Melber, L.H., & Abraham, L.M. (1999). Beyond the classroom: Linking with informal education. Science Activities, 36, 3-4.
• Miles, M.B. & Huberman, A.M. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Sourcebook (2nd ed.). Newbury Park, CA: Sage.
• National Research Council (1996). National science education standards. Washington, D.C.: National Academy Press.
• Ramey-Gassert, L. (1997). Learning science beyond the classroom. The Elemantary School Journal, 4, 433-450.
• Sontay, G. & Karamustafaoğlu, O. (2018). The Effect of Out-of-School Science Learning Environment on the Understanding the Nature of Science of the 7th Grade Students in Secondary School, Malaysian Online Journal of Educational Sciences, 6(4), 23-31.
• Sontay, G., Tutar, M. & Karamustafaoğlu, O. (2016). Okul dışı öğrenme ortamları ile fen öğretimi hakkında öğrenci görüşleri: Planetaryum gezisi. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 1(1), 1-24.
• Strauss, L.C. & Terenzini, P.T. (2007). The effects of students’ in-and out-of-class experiences on their analytical and group skills: A study of engineering education. Research in Higher Education, 48(8), 967-992.
• Şen, A.İ. (2019). Okul dışı öğrenme nedir? (Ed: A.İ. Şen) içinde Okul Dışı Öğrenme Ortamları. s. 1-20. Ankara: Pegem Akademi.
• Tekkumru Kısa, M. (2005). Development and Implementation of a "Science Center Learning Kit" designed to improve student outcomes from an informal science setting. Unpublished Master of Thesis, İstanbul: Boğaziçi University.
• Yavuz, M. & Balkan Kıyıcı, F. (2012). Hayvanat bahçelerinin fen öğretimine kullanımına ilişkin öğrenci görüşleri. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 134-156.