Eskişehir’deki Bir Hazır Beton Firmasının Beton Kalitesinin İstatistiksel Değerlendirilmesi

Bu çalışmada Eskişehir’de faaliyet gösteren eski bir geçmişe ve iyi bir donanıma sahip bir hazır beton firmasından 2003 yılına ait C20 ve C30 sınıfı beton numuneleri için basınç dayanım deneyleri sonuçları alınmıştır. İki grup halinde istatistiksel değerlendirmeleri yapılarak sonuçlar yorumlanmıştır. Ayrıca beton kalitesinin derecelendirilmesi de yapılarak Eskişehir’de üretilen betonların kalite dereceleri C25’ten düşük dayanım sınıfı için orta derecede, C25 sınıfından yüksek dayanım için iyi derecede çıkmıştır. Kullanılan numune sayısı 7 gün yaşlı beton numuneleri için 174, 28 gün yaşlı beton numuneleri için 244 olmak üzere toplam 418 adettir. Bulunan sonuçlara göre Eskişehir’de bu firma tarafından üretilen betonların yalnızca % 3.69’u C20 sınıfı beton dayanımının altında olmakla beraber, 2. derece deprem bölgesinde olan Eskişehir için bu olumlu bir sonuçtur.

Statistical Evaluation On Concrete Quality Of A Ready-Mixed Company In Eskişehir

In this study, 2003 year compressive test results of C20 and C30 concrete specimens have been taken from a ready-mixed concrete company which has an old past and good appurtenance. As two groups of results have been statistically evaluated and all results interpreted. Test results have been reviewed in two groups as 7 days and 28 days old specimens, frequency diagrams of both groups found and producing percentages of concrete categories considered that if they have developed or not. Furthermore, quality of concrete has been graded and seen that grade is medium when the concrete category is below C25; grade is good when the concrete category is over C25 for Eskişehir. Number of used specimens is 174 for 7 days old specimens and 244 for 28 days old specimens and totally 418 specimens used for tests. According to statistical evaluations, just 3.69 % of produced concretes are below the C20 concrete category so this is a good consequence for Eskişehir.

___

  • [1] Cilason, N., “Beton kalitesinin ve Denetiminin İyileştirilmesi için Öneriler”, İMO 1. Ulusal Beton Kongresi, Bildiri 25, 24-26 Mayıs 1989, İstanbul, ss. 330–338.
  • [2] Akman, S., “Betonun İstatistiksel Değerlendirilmesinde Kavramlar”, Beton Semineri, 6-10 Şubat 1984, Ankara, ss. 211–230.
  • [3] Uyan, M., Akyüz, S., Yıldırım, H., “İstanbul ve Çevresinde Dökülen Betonlar Üzerine Bir Değerlendirme”, Hazır Beton Dergisi, Ocak-Şubat 1999, ss. 26–30.
  • [4] Topçu, İ. B. ve Demir, A., “Eskişehir’de Dökülen Betonların Niteliği Üzerine İstatistiksel Bir Değerlendirme”, T.C. Osmangazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt.17, Sayı.2, ss. 41–50
  • [5] Bayındırlık ve İskân Bakanlığı, “Afet bölgelerinde Yapılacak Yapılar Hakkında Yönetmelik”, Temmuz 1998.
  • [6] TS 500, “Betonarme Yapıların Tasarım ve Yapım Kuralları”, TSE, Şubat 2000.
  • [7] TS 5893, “Beton-Basınç Mukavemetlerine Göre Sınıflandırma”, TSE, 1988.
  • [8] Topçu, İ. B., “Eskişehir’de Küçük ve Büyük Şantiyelerde Üretilen Yerinde Yapılmış Betonların Kalite Kontrolü”, 1. Ulusal Beton Kongresi, 24-26 Mayıs 1989, İstanbul, ss. 189–198.
  • [9] Topçu, İ. B., Uğurlu, A., “TS 500/2000 Standardının Beton Açısından İncelenmesi”, ECAS2002 Uluslararası Yapı ve Deprem Mühendisliği Sempozyumu, 14 Ekim 2002, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara, Türkiye, ss. 492–499.
  • [10] Bayazıt, M., Oğuz, B., “Mühendisler İçin İstatistik”, Birsen Yayınevi, Haziran, 1994, 211s.
  • [11] Akman, S., “Deney ve Ölçme Tekniğine Giriş”, İstanbul, 1978.
  • [12] Akyüz, S., Uyan, M., “İstanbul ve Çevresinde Betonların Niteliği Üzerine Bir İnceleme”, 1. Ulusal Beton Kongresi, 24-26 Mayıs 1989, ss. 160–171.