Sabiha KOCA, Derya ÖZ AKSOY, Hüseyin KOCA

DEMİR ÇELİK TESİS ATIKLARININ GERİ DÖNÜŞÜMÜ

Çelik üretiminde uygulanan işlemler sonucunda her bir ton çelik ürün için yaklaşık 400 kg atık oluşmaktadır. Çevre mevzuatına göre bu atıkların bertaraf edilmesi veya atık barajlarında depolanması gerekmektedir ki bu da demir-çelik işletmelerine ciddi bir mali yük getirmektedir. Son yıllarda demir içeriği yüksek atıkların geri kazanılması ile cevherin yerini alacak şekilde çelik üretim proseslerine geri döndürülmekte ve böylece kaynakların daha verimli kullanılmasına katkı sağlanmaktadır. Ancak yüksek demir içeriğine rağmen yüksek kükürt içeriğine sahip atıkların çelik üretiminde hammadde olarak kullanılması mümkün değildir. Bu çalışmada manyetik ayırma ile konsantredeki kükürt içeriğinin azaltılması ile bu atıkların ikincil hammadde olarak kullanım olanaklarının artırılması amaçlanmaktadır. Kuru manyetik ayırma deneyleri sonrasında atıkların %33,34'ünün %54,90 demir geri kazanımı ve %74,43 kükürt giderimi ile geri dönüştürülebileceği, yaş manyetik ayırma sonrası atıkların %14,66'sının %28,60 demir geri kazanımı ve %89,93 kükürt giderimi ile geri dönüştürülebileceği gösterilmiştir. Kuru ve yaş manyetik ayırmalardan sonra elde edilen konsantrelerin kükürt içerikleri sırasıyla %0,03 ve %0,01 olup, bu konsantreler tekrar ana hammaddeye harmanlanabilir niteliktedir.

Anahtar Kelimeler:

Atık geri dönüşümü, kükürt giderme, manyetik ayırma, çelik atıkları kullanımı, istatistiksel deneysel tasarım..

RECYCLING OF IRON AND STEELMAKING PLANTS WASTES

As a result of the processes applied in the steel production, approximately 400 kg of waste is generated for every one ton of steel products. According to environmental regulations, these wastes must be disposed or stored in waste dams, which imposes a serious financial burden on iron and steel enterprises. In recent years, wastes with a high iron content has been recovered and returned to the steelmaking processes, replacing ore and contributing to a more efficient use of resources. However, despite the high iron content, it is not possible to use high sulphur content wastes as raw material in steel production. In this study, it is aimed to increase the utilization possibilities of these wastes as secondary raw material by reducing the content of sulphur in the concentrate by magnetic separation. It was shown that 33.34% of the wastes can be recycled with 54.90% iron recovery and 74.43% sulphur removal after dry magnetic separation experiments while 14.66% of the wastes can be recycled with 28.60% iron recovery and 89.93% sulphur removal after wet magnetic separation experiments. These removals correspond to 0.03% and 0.01% sulphur contents in the concentrates after dry and wet magnetic separations, respectively, and the concentrates can be blended back into the main raw material.

Keywords:

Waste-recycled, sulphur removal, magnetic separation, steelwork wastes utilization, statistical experimental design. Atık geri dönüşümü, kükürt giderme, manyetik ayırma, çelik atıkları kullanımı, istatistiksel deneysel tasarım..,

PDF

___

Alanyalı H., Çöl M., Yılmaz M. & Karagöz Ş. (2006). Application of Magnetic Seperation to Steelmaking Slags for Reclamation. Waste Management. 26: 1133-1139. https://doi.org/10.1016/j.wasman.2006.01.017
Basson E. (2018). World Steel in Figures 2018, World Steel Association, Brussels, Belgium. Available at: https://worldsteel.org/wp-content/uploads/2018-World-Steel-in-Figures.pdf (accessed 28 March 2022).
Bilen M. (2010). Recovery of Precipitated Calcium Carbonate from Steelmaking Slags by Leach – Carbonation Process. MSc Thesis, Cukurova University, Adana, Turkey.
European Commission. (2015). Proposal for a Directive of the European Parliament and of the Council Amending Directive 2008/98/EC on Waste. European Commission, Brussels, Belgium.
European Commission. (2018). Directive (EU) 2018/851 of the European Parliament and of the Council of 30 May 2018 amending Directive 2008/98/EC on Waste. European Commission, Brussels, Belgium.
Khuri A. & Mukhopadhyay S. (2010). Response surface methodology. WIREs Computational Statistics: 128-149.
Lan Y.P., Liu Q.C., Meng F., Niu D.L. & Zhao H. (2017). Optimization of Magnetic Seperation Process for Iron Recovery from Steel Slag. Journal of Iron and Steel Research, International 24: 165-170. https://doi.org/10.1016/S1006-706X(17)30023-7
Li Y.S. (1999) The use of waste basic oxygen furnace slag and hydrogen peroxide to degrade 4-chlorophenol. Waste Management. 19: 495-502. https://doi.org/10.1016/S0956-053X(99)00239-1
Ma N. & Houser J.B. (2014). Recycling of steelmaking slag fines by weak magnetic separation coupled with selective particle size screening. Journal of Cleaner Production. 82: 221-231. https://doi.org/10.1016/j.jclepro.2014.06.092
Menad N., Kanari N. & Save M. (2014). Recovery of high grade iron compounds from LD slag by enhanced magnetic separation techniques. International Journal of Mineral Processing. 126: 1-9. https://doi.org/10.1016/j.minpro.2013.11.001
Ocal Y. (2014). Waste management in the Iron and Steel Industry. Master Thesis, T.C. Ministry of Development, Publication No: 2911 (In Turkish).
Shen H. & Forssberg E. (2003). An overwiew of Recovery of Metals from Slags. Waste Management. 23: 933-949. https://doi.org/10.1016/S0956-053X(02)00164-2
Steinberg D.M. & Bursztyn D. (1998). Noise Factors, Dispersion and Robust Design. Statistica Sinica. 8: 67-85.
Worldsteel Association. (2018). Steel Industry Co-products Report. Available at: https://worldsteel.org/wp-content/uploads/worldsteel-policy-paper-Steel-industry-co-products.pdf (accessed 28 March 2022).