Siyasal Propaganda Araçlarının Seçmen Tercihine Etkisi: Zonguldak Örneği

Propagandayla düşüncelerini değiştirmeye ve siyasal tercihlerini etkilemeye tarih boyunca çalışmışlar ve çalışmaktadırlar. Siyasi partilerin icraatlarının kabul görmesi ve geniş kitleler tarafından desteklenmesi için etkili propaganda araçlarını kullanması önemini korumaktadır. Bu çalışmanın amacı, hangilerinin ne ölçüde seçmen tercihi üzerine etkisinin olduğunu ortaya koymak ve bu etkilenmenin farklılaşıp Zonguldak’tan alınan 400 kişilik örneğin görüşüne göre; propaganda araçlarından kararlı seçmene göre daha çok kararsız seçmenin etkilenebileceği sonucuna varılabilir. Ayrıca, başta yaş arttıkça veya siyasete ilgi azaldıkça seçmenin siyasal propagandaya söylenebilir

Anahtar Kelimeler:

Seçimler, Siyaset, Siyasal propaganda araçları, İstatistiksel hipotez testleri.

The Effect Of Political Propaganda Tools On Elector’s Preference: The Sample Of Zonguldak

People have historically tried to affect the others’ political preferences and alter the others’ consideration and they have still been trying. Using effective propaganda tools by the political parties so that their operations can be accepted and widely acclaimed maintains its importance. The objective of this study is to reveal which of the political propaganda tools have effect on electors’ preference and to what extent the objective is also to know if this effect changes according to the demographic characteristics of places. According to the opinion of a sample from Zonguldak of 400 persons , it is concluded that indecisive electors can be more affected by these tools than steadfast electors. Besides, it can be stated that as age increases or political interest decreases, electors are less influenced by political propaganda tools

Keywords:

Elections, Politics, Political propaganda tools, Statistical hypothesis testing.,

___

Ahmmed, M. (2014), “Impact of Mass Media in Creating Political Concern in Bangladesh”, Online Journal of Communication and Media Technologies, 4 (2), 1- 15.
Akay, R.A. (2011), Güncel Türk Siyasi Yaşamında Siyasal İletişim Danışmanı Kavramı, Marmara Üniversitesi SBE, (Yayınlanmamış Doktora tezi), İstanbul.
Akbulut, H. – Pekkaya, M. – Aksakaloğlu, H. (2014), “Meslek Mensuplarının Bakış Açısıyla Ticaret Meslek Liselerindeki Muhasebe Eğitimi: Bursa İli Üzerine Bir Uygulama,” MUFAD Muhasebe ve Finansman Dergisi, 62,73-91.
Alday, R. B. – Panaligan, A. B. (2013), “Reducing Math Anxiety of CCS Students through E-Learning in Analytic Geometry”, Educational Research International, 2, (1), 76-90.
Armağan, A. (1999), “Siyasal Bir İletişim Türü Olarak Propaganda”, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 9, 417-426.
Balcı, Ş. (2007), “Negatif Siyasal Reklamlarda İkna Edici Mesaj Stratejisi Olarak Korku Çekiciliği Kullanımı”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17, 73- 106.
Baltacı, C. ve Eke E. (2012), “Siyasal Propaganda Araçlarının Seçmen Davranışı Üzerindeki Etkisine Yönelik Seçmen Algısı: Isparta Örnek Olayı”, Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 4 (1),115-126.
Bektaş, A. (2013), Kamuoyu İletişim ve Demokrasi, İstanbu: Bağlam yayınları.
Bennion, E. A. (2005), “Cought in the Ground Wars: Mobilizing Voters During a Competitive Congressional Campaign”, Annals of the American Academy of Political Social Science 601, 123-141.
Bernays, E. (2004), Propaganda, New York: Ig Publishing, Black, J.H. (1984), “Revisiting the Effects of Canvassing on Voting Behaviour”, Canadian Journal of Political Science, 17, 351-374.
Bostancı, M. N. (1995,) Toplum Kültür ve Siyaset, Ankara: Vadi yayınları.
Brown, J.A.C. (1992), Siyasal Propaganda, İstanbul: Ağaç yayıncılık.
Burkan, M.R. (2009), Siyasi Partilerde Siyasal Propaganda ve Seçmen Üzerindeki Etkisi”, Ufuk Üniversitesi SBE, Ankara.
Daver, B. (1968), Siyaset Bilimine Giriş, Ankara: Sevinç matbaası.
Devine, P. G. ve Hirt, E. R. (1989), “Message Strategies For İnformation Campaigns: A Social-Psychological Analysis, Salmon Charles T., (ed), İnformation Campaigns: Balancing Social Volues and Social Change, Sage Publication, California, 229-258.
Devran, Y. (2004), Siyasal Kampanya Yönetimi, İstanbul: Odak İletişim. Dijk, T.V. (1997), “What is Political Discourse Analysis”, Belgian Journal of Linguistics, 11 (1), 11-52.
Duman, D. ve İpekşen S.S. (2013), “Türkiye’de Genel Seçim Kampanyaları 1950- 2002”, Turkish Studies, 8(7), 117-135.
Ejupi, V., Siljanovska, L., Iseni, A. (2014), “The Mass Media and Persuasion”, European Scientific Journal, 10, 636-646.
Ellul, J. (1973), Propaganda, United Kingdo: Random House.
Gelman, A. ve King, G. (1993) “Why Are American Presidential Election Campaign Polls So Variable When Votes Are So Predictable?”, British Journal of Political Science, 23, 409-451.
Genel, M.G. (2010), Bir Siyasal İletişim Aracı Olarak Almanya’daki Türk Medyasının Almanya’da Yaşayan Türklerin Siyasal Tercihleri Üzerine Etkisi, Marmara Üniversitesi SBE, (Yayınlanmamış Doktora tezi), İstanbul.
Gerber, A.S, Green D.P (1999), “Does Canvassing İncrease Voter Turnout? A Field Experiment”, Proceedings of The National Academy of Sciences, 96 (4), 10939- 10942.
Gerber, A.S, Green D.P (2000), “The Effects of Canvassing, Telephone Calls and Direct Mail on Voter Turnout: A Field Experiment”, American Political Science Review, 94 (3), 653-663.
Gerbner, G. And Gross, L. (1974), “System of Culturel İndicators”, Public Opinion Quarterly, 38, 460-461.
Goldman, M, Kiyohara, O. Pfannensteil, D.A. (2001), “Interpersonal Touch Social Labeling and the Foot in the Door Effcet”, The Journal of Social Psychology, 125 (2), 143-147.
Green, D.P., Gerber, A.S., Nickerson, D.W. (2003), “Getting Out the Vote in Local Elections: Result from Six Door-to-Door Canvassing Experiments”, The Journal of Politics, 65 (4), 1083-1096.
Green, P.C. ve Stubager, R. (2010), “The Political Conditionality of Mass Media Influence: When Do Parties Follow Mass Media Attention?”, British Journal of Political Science, 40 (3), 663-677.
Güllüpunar, H. (2012), “Seçim Kampanyalarında Yüz-Yüze İletişim Tekniği Olarak Canvassing: 2011 Seçim Kampanyaları Bağlamında Gümüşhane Araştırması”, Selçuk İletişim, 7, (2), 82-96.
Güllüpunar, H. (2013), “Seçmen Tercihlerinde Kapı Aralama Kapı Kapatma ve Korku Çekiciliği Tekniklerinin Etkilerinin Tespitine Dönük Bir Araştırma”, International Journal of Social Science, 6 (3), 1179-1200.
Hogg, M. A. Ve Vaughan, G.M. (2011), Sosyal Psikoloji, İbrahim Yıldız ve Aydın Gelmez (Çev.), Ankara: Ütopya yayınevi.
İpekeşen, S.S. (2012), 2011 Genel Seçimlerindeki Siyasal İletişim Faaliyetleri, Dokuz Eylül Üniversitesi SBE, , (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İzmir.
Javaid U. – Elahi, U. (2014), “Patterns of Political Perceptions, Attitudes and Voting Behaviour: Influence of Media”, A Research Journal of South Asian Studies, 29, 2, 363-378.
Jowett, G.S. ve O’Donnell, V. (2012), Propaganda and Persuasion, United States of America: SAGE Publications.
Kalender, A. (2000), Siyasal İletişim Seçmenler ve İkna Stratejileri, Konya: Çizgi Kitabevi.
Karaçor S. ve Gözüm P. (2012), “Türkiye’de Seçmen Tercihlerinin Oluşmasında Seçim Kampanyaları ve Siyasal Pazarlamanın Rolü Üzerine Bir Araştırma”, Selçuk Üniversitesi İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 24, 403-426.
Kılıçaslan, E. Ç. (2008), Siyasal İletişim İdeoloji ve Medya İlişkisi, İstanbul: Kriter yayınevi.
Köseoğlu, Y. ve Al, H. (2013), “Bir Siyasal Propaganda Aracı Olarak Sosyal Medya”, Akademik İncelemeler Dergisi, 8 (3), 103-125.
Kramer, G.H. (1970), “The Effect of Precinct-Level Canvassing on Voter Behavior”, The Public Opinion Quarterly, 34, 560-572.
Lake C.C. ve Harper C. (2008), Kamuoyu Araştırmaları, (Çeviren: Nurettin Güz), Ankara: Eğitim Akademi yayınları.
Lippmann, W. (1997), Public Opinion, New York.: Press Paperbacks, Macmillan. McAllister, I. (1985), “Campaign Activities and Electoral Outcomes in Britain 1979 and 1983”, The Public Opinion Quarterly, 49, 489-503.
McQuail, D. (2005), Mass Communication Theory, (5th ed.)London: Sage. Nasir, Ş. (2006), İnternetin İdeolojik Propaganda Aracı Olarak Kullanılması: Çin Halk Cumhuriyeti Örneği, Gazi Üniversitesi SBE, (Yayınlanmamış Doktora tezi), Ankara.
Noelle, N.E. (1973), “Return to the Concept of Powerful Mass Media”, Studies in Broadcasting, 9, 67-112.
Norris, P. (2000), A Virtous Circle Political Communication in Post Industrial Societies, New York: Cambridge University Press.
Onat, F. (2010), “Bir Halkla İlişkiler Uygulama Alanı Olarak Sosyal Medya Kullanımı: Sivil Toplum Örgütleri Üzerine Bir İnceleme”, Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Kavram ve Araştırma Dergisi, 31, 101-122.
Özkan, A. (2007), Siyasal İletişim Stratejileri, İstanbul: Tasam yayınları.
Özkan, N. (2002), Seçim Kazandıran Kampanyalar, İstanbul: Mediacat kitapları.
Öztekin, A. (2010), Siyaset Bilimine Giriş, Ankara, Siyasal Kitabevi.
Pekkaya, M. ve Akıllı, F. (2013), “Hava Yolu Hizmet Kalitesinin SERVPERF-SERVQUAL Ölçeği ile Değerlendirmesi ve İstatistiksel Analizi,” AİBÜ İİBF Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(1),75-96.
Qualter, T. H. (1980), “Propaganda Teorisi ve Propagandanın Gelişimi” Çeviren: Ünsal Oskay, Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, XXXV, (1), 255-307.
Red, E. R. - Banaticla Jr, E. B. – Basco, J. C. – Reyes, L. E.M. (2013), “Publeashed.com: A Website for Publishing Literary Works of Students at Malayan Colleges Laguna”, International Journal of the Computer, the Internet and Management, 21 (3), 56- 60.
Romarheim, A.G. (2005), “Definitions of Strategic Political Communication”, Norwegian Institute of International Affairs, 689, 1-25.
Sağnak, M. (1996), Medya Politik, İstanbul: Eti Kitapları.
Scheufele D.A. ve Tewksbury, D. (2007), “Framing Agenda Setting and Priming: The Evolution of Three Media Effects Models”, Journal of Communication, 57, 9-20.
Semetko, H.A. (2010), “Election Campaigns Partisan and the News Media”, Public Sentinel News Media and Governance Reform (Editor: Pippa Norris), Washington: The World Bank.
Sides, J.- Shaw, D.- Grossman, M.- Lipsitz, K. (2011), Campaigns and Elections: Rules, Reality, Strategy, Choice, New York: W.W. Norton&Company.
Szajkowski, B. (2011), “Social Media Tools and the Arab Revolts”, Alternative Politics, 3, 3, 420-432.
Topuz, H. (1991), Siyasal Reklamcılık Dünya’dan ve Türkiye’den Örneklerle, İstanbul: Cem yayınevi.
Uudelepp, A. (2008), Propaganda Instruments in Political Television Advertisements and Modern Television Commercials, Dissertations of Social Sciences, Tallinn University, Estonia.
Vavreck, L. (2009), The Message Matters: The Economy and Presidential Campaigns, Princeton: Princeton University Press.
Walgrave, S. ve Aelst, P.V. (2006), “The Contingency of the Mass Media’s Political Agenda Setting Power: Toward a Preliminary Theory”, Journal of Communication, 56, 88-109.
Yiğittop, A. (2009), Belediye Başkanı Seçilmek İstiyorum, Ankara: Elips yayınları.

Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi-Cover

ISSN: 1306-6730
Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi