SUSUZ ÇAĞLAYANI (SUSUZ-KARS) VE TURİSTİK POTANSİYELİ

Susuz çağlayanı, Kars iline bağlı Susuz ilçesi sınırları içerisinde yer alır. Kars ilin-deki bilinen en yüksek su düşüşüne sahip bu doğal yapı, turistik potansiyeline rağ-men henüz ekonomiye kazandırılamamıştır. Yörenin sınırlı ekonomik imkânları dikkate alındığında, önemli bir potansiyeli bulunan çağlayan sahasının koruma altına alınarak ekoturizm temelinde değerlendirilmesi uygun olacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Susuz, Kars, Susuz çağlayanı, çağlayan, ekoturizm

SUSUZ WATERFALL (SUSUZ-KARS) AND ITS TOURISTIC POTENTIAL

Susuz waterfall is located in Susuz, Kars. That natural formation, wich has the hig-hest waterfall in Kars, has not been made use of well in economy despite its touristic potential. As far as limited economic facilities of the region are concerned, it will be beneficial to utilise the mentioned waterfall area, which has a great potential, in ecotourism and thus to protect it accordingly

Keywords:

Susuz, Kars, Susuz waterfall, waterfall, ecotourism,

PDF

___

Aktimur,H.T., Tekirli,M.E., Yurdakul,M.E., Tuncay,T., Keçer,M., Akti- mur,S.,Ürgün,B.M., Gürbüz,M., Can,B., Yaşar,T.(1991). Kars-Arpaçay ve Çıldır Dolayının Jeolojisi. (MTA Derleme Yay.No.9257), Ankara, MTA Genel Müdürlüğü Jeoloji Etüdleri Dairesi.
Anderson,M.G., Mcdonnell,J.J.(2005). Encyclopedia of Hydrological Scien- ces. John Wiley & Sons Ltd, England.
Arınç, K. (2002). Rekreasyonel Açıdan Değerlendirilmesi Gereken Bir Yöre; Günpınar Çağlayanı ve Çevresi (Şuhul Vadisi/ Darende).Türk Coğraf- ya Dergisi, (39),1-22
Atayeter,Y., Çiloğlu,M.H., Büyükkal,A.H. (2007). Uçansu Çağlayanları (Gebiz-Antalya). Marmara Coğrafya Dergisi, (16), 205-220
Aylar,F.,Çoban,A.(2004). Baraklı Çağlayanı (Taşova-Amasya). Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24: (3), 365-381
Barlas,T.(1992). Kars İli Turizm Master Plânı. Kars Turizm İl Müdürlüğü, Kars.
Beissel,R.(2006). International Waterfall Classification System. Outskirts Press, New York.
Bulut,İ.,Sevindi,C.,Zaman,M.,Kaya,G.(2005). Türkiye‟nin Tanıtılmamış Doğal Güzelliklerine Yeni Bir Örnek; Ciro Çağlayanı (Yusufeli- Artvin). Ulusal Coğrafya Kongresi-2005 (Prof.Dr.İsmail Yalçınlar Anısına) Bildiri Kitabı, İstanbul Üniv.,Ede.,Fak.,Coğrafya Bölümü- Türk Coğrafya Kurumu, (107-115)
Bulut,İ.(2010). Aybastı (Ordu) Şelâle ve Çağlayanları. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Dergisi, (20),1-14
Ceylan, M. A. (2000). Güney Çağlayanı‟nın Rekreasyonel Önemi. Doğu Coğrafya Dergisi, (3),61-76
Davie,T.(2008). Fundamentals of Hydrology. Taylor & Francis Group, New York.
Doğanay, H.(1990). Turistik Potansiyeli Yönünden Gürlevik Çağlayanı. Atatürk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Araştırma Dergisi, (8),147-161
Doğanay, H.(1994). Tortum (Uzundere) Çağlayanı ve Turistik Potansiyeli (Coğrafi Bir Tanıtım). Türkiye Kalkınma Bankası Turizm Yıllığı, 77- 92
Doğanay, H.(2000).Türkiye‟de Az Tanınan Üç Doğa Harikası: Tomara- Sarıkayalar ve Muradiye Çağlayanları. Doğu Coğrafya Dergisi, (3),1- 25
Doğanay,H.,Zaman,S.(2001). Kurşunlu ve Düden Çağlayanları: Coğrafi Bir Tanıtım. Doğu Coğrafya Dergisi, (5),1-33
Erinç,S.(1977).Vejetasyon Coğrafyası. İstanbul Üniversitesi Yayını No.2276, Coğrafya Enstitüsü Yayını No.92, İstanbul.
Ercan,T.,Fujitani,T.,Matsuda,J.,Notsu,K.,Tokel,S.,Ui,T.(1990). Doğu ve Güneydoğu Anadolu Neojen-Kuvaterner Volkanitlerine İlişkin Yeni Jeokimyasal, Radyometrik ve İzotopik Verilerin Yorumu. MTA Dergi- si, (110),143-164.
Hudson, B.J.(1998). Waterfalls: Resources for Tourism. Annals of Tourism Research, 25:(4),958-973
Hudson,B.J.(2000). The Experience of Waterfalls. Australian Geographical Studies, 38:(1),71–84
Huggett.R.J.(2007). Fundamentals of Geomorphology. Taylor & Francis Group, New York.
Innocenti,F.,Mazzuoli,R.,Pasquare,G.,Radicati diBrozolo,F.,Villari,L.(1982). Tertiary and Quaternary volcanism of the ErzurumKars area (Eastern Turkey, Geochronological data and geodynamic evolution. Journal of Volcanology and Geothermal Research, (13),223-240
İzbırak,R.(1992).Coğrafi Terimler Sözlüğü. MEB Yayınları, Öğretmen Ki- tapları Dizisi, İstanbul.
Koçman, A.(1979). Kura Nehri Havzasının Fiziksel Coğrafyası. Basılmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölü- mü, Erzurum.
Koçman, A.(1993). Türkiye İklimi. Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yay. No: 72, İzmir.
Koday,S.,Çelikoğlu,Ş.(2009).Ekoturizm Açısından Bir İnceleme: Aksu Çayı Şelaleleri (Bartın). Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bi- limler Dergisi, 9:(43)
Koday,Z.,Demir,M.(2011).Keklik Şelalesi (Sarıkamış/Kars) Doğal Çevre Özellikleri ve Beşeri Ekonomik Potansiyeli. Atatürk Üniversitesi Sos- yal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15:(2)
Özdemir,Ü.,Zaman,S.,Sever,R.(2004). Rekreasyonel Açıdan Ulukaya Şelâlesi ve Kanyonu. Doğu Coğrafya Dergisi, (12),209-223
Poehls,D.J.,Smith,G.J.(2009). Encyclopedic Dictionary of Hydrogeology. Elsevier Inc., Burlington, USA.
Savcı, G.(1980). Doğu Anadolu Volkanizmasının Neotektonik Önemi. Yer- yuvarı ve İnsan Dergisi, 5: (3-4),46-49
Schwarzbach,M.(1967). Isländische Wasserfälle und eine genetische Syste- matik der Wasserfälle überhaupt. Zeitschrift fuer Geomorphologie, (11),377–417
Sever,R.,Kopar,İ.(2009). Maral Şelâlesi (Borçka-Artvin, Doğal Ortam Özel- likleri ve Ekonomik Potansiyeli). Türk Coğrafya Dergisi, (52),17-29
Şengör, A.M.C.(1980). Türkiye‟nin Neotektoniğinin Esasları. Türkiye Jeo- loji Kurumu, Konferans Serisi.2, Ankara.
Şengör, A.M.C.,Yılmaz, Y.(1983). Türkiye‟de Tetis‟in Evrimi: Levha tekto- niği açısından bir yaklaşım. Türkiye Jeoloji Kurumu, Yerbilimleri Özel Dizisi, No: 1, Ankara.
Toprak-Su Genel Müdürlüğü. (1975). Kars İli Toprak Kaynağı Envanter Raporu.Köy İşleri Bakanlığı, Toprak-Su Genel Md., Raporlar Serisi No: 81, Yay. No: 214, Ankara.
Uzun,S.,Uzun,A.,Yılmaz,C.,Zeybek,H.İ.(2005). Erfelek Çağlayanları, Sinop. Doğu Coğrafya Dergisi, (14),331-348
Young, R.W.(1985). Waterfalls, form and frogress. Zeitschrift fuer Geo- morphologie, N.F. Suppl. (55), 81–95 (Özel Sayı)