İbrahim HABACI, Ayşegül İNCEKARA, Abdullah ÜRKER, Recep ATICI, Zeynep HABACI

Türk Eğitim Sisteminde Okullaşma Sorunları

Okullar, eğitim sürecinin girdi ve çıktılarının yer aldığı planlanmış eğitim politikalarının uygulandığı en önemli kısmı oluşturur. Bu kısımda yaşanan sorunların düzeltilmemesi gelecek yılları, yetiştirilen insan tipini ve niteliğini de etkileyerek sorunların büyümesine neden olacaktır. Ülkemizde yer alan bu sorun eğitimin bölgeler ve cinsiyet arasında farklılaşmaya neden olması nedeniyle acilen çözüme kavuşturulması gereken konulardan biridir. Bu çalışmamızda elde edilen bulgulara göre okul öncesinde okullaşma oranının %55,35; ilköğretim okullarında %98,86; ortaöğretimde %70,06; yükseköğretimde ise %35,51 olduğu görülmüştür. Ülkemizdeki kamu kaynaklarından eğitim ve öğretim faaliyetlerine ayrılan bütçe durumu dikkate alınarak olması gereken ideal durum nedir? Bu elde edilen sonuçlara göre özellikle OECD ülkeleri göz önüne alındığında, okullaşma oranının ülke genelinde yeterli olmadığı sonucuna varılmış, ülkemiz şartları ve ekonomik koşullara göre bir kısım önerilere gidilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Eğitim Sistemi, Okullaşma, Okullaşma Oranları, Okullaşma Sorunu, Türk Eğitim Sistemi.

Schooling Problems In Turkish Education System

Schools are the most important parts of the education process containing the incomes and outcomes where the planned education policies are applied. Not correcting the problems in this part will affect the future years, type of raised people and their qualities and will lead to the growing of the problems. This problem in our country is one of the most urgent problems to be solved as education causes differentiation among regions and genders.In this study, it is found that schooling rate in pre-school period is 55,35 %, in elementary school 98,86 %, in secondary school 70,06 %, and in higher education 35, 51 %. What must be the ideal state considering the budgets saved for education activities from public resources?

Keywords:

Education System, Schooling, Schooling Ratios, Schooling Problem, Turkish Education System,

PDF

___

Aydagül, B. ve Şaşmaz, A. (2009). Eğitimde eşitlik politika analizi ve öneriler. ERG ğitim Reformu Girişimi Raporları, Sabancı Üniversitesi İstanbul Politikalar Merkezi. İstanbul: Yelken Basım.
Başaran, İ. E. (1984). Eğitime Giriş. (Yeniden yazılmış 5. baskı) An-kara: Sevinç Matbaası.
Başargan, N. H. ve Kümbül, B. (2002). Çalışan çocuk sorununa aileleri açısından bir bakış İzmir ili örneği Çalışan Çocuklar Semineri 29-31 Mayıs 2001 Ankara, T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü ve Uluslararası Çalışma Örgütü-ILO. Ankara: Devlet İstatistik Enstitüsü Matbaası.
Buluç, B. (1997). İlköğretim İkinci Kademe Okullarda Eğitimde Fırsat ve İmkân Eşitliği. Eğitim Yönetimi Dergisi. Yıl: 3, Sayı: 1, (11–21).
Çağlar, A. (1999). " 75. yılında Cumhuriyet’in ilköğretim birikimi, 75 yılda eğitim." Türkiye İş Bankası Yayınları.
Duman, T. (1991). Türkiye’de Orta Öğretime Öğretmen Yetiştirme, Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları No:2322, İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
Erdoğan, İ. (2006). Eğitime Yeni Yönelimler, Demirel, Özcan ve Z. Kaya (Ed.) Öğretmenlik Mesleğine Giriş, Ankara: Pegem A. Yayıncılık.
Ergen, H. (1999), "Türkiye’de Eğitim Ekonomik Büyümeye Katkısı", Ekonomik Yaklaşım, cilt:10, sayı,35, Kış, 1999, s. 21-56.
Ergen, H. (2001). Eğitim Ekonomi İlişkileri. EBB–211 Eğitim Sosyolojisi Ders Notu. H. Ü. Eğitim Fakültesi: Beytepe, Anka-ra.
Hesapçıoğlu, M. (1984). Türkiye'de İnsangücü ve Eğitim Planlaması, A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları, No: 127, Ankara.
Karasar, N. (2012) “Bilimsel Araştırma Yöntemi” Nobel Akademik Yayıncılık, Ankara.
Milli Eğitim Bakanlığı Eğitim İstatistikleri, (2012-2013),( http://sgb.meb.gov.tr/www/milli-egitim-istatistikleri-orgun-egitim-2012-2013/icerik/79) (04.05.2013 tarihinde indirilmiştir.)
Milli Eğitim Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı, Türk Eğitim Sisteminin Örgütlenmesi, 2011.
Kaya, Y. K. (1984). İnsan Yetiştirme Düzenimiz, Ankara: Ertem Matbaacılık.
Özyılmaz, Ö. (2013), "Türk Milli Eğitim Sisteminin Sorunları Ve Çözüm Arayışları", Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Sami, Z. (2003). Eğitimin Bir İşlevinin Kalkınma Olduğu Unutuluyor Mu? Milli Eğitim Dergisi, 159, 47-59.
Şimşek, H.(2013), OECD 2013 Eğitim Göstergeleri Raporu ,İstanbul.
Şirin, S.;Vatanartıran, S.(2014) PISA 2012 Değerlendirmesi, Türkiye İçin Veriye Dayalı Eğitim Reformu Önerileri, İstanbul.
Şişman, M. (2002). Eğitimde Mükemmellik Arayışı. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Tan, M.(1990). Eğitim Sosyolojisinde Değişik Yaklaşımlar: İşlevci Paradigma ve Çatışmacı Paradigma. Ankara Üniv. Eğitim Bilimleri Fak. Derg., Cilt 23, Sayı: 2, Ankara.
Tekel, H.(1993),"Bilgi Çağının Gelişmekte Olan Ülkelerdeki Sosyo-Ekonomik Etkilerinin İrdelenmesi ve Ülkemiz Yönünden Konu İle İlgili Araştırma Önerileri", III. İzmir İktisat Kongresi, Sosyal Değişim ve Sosyal Gelişme Stratejileri, Ankara, DPT Yayın.