Görsel Sanatlar Eğitimi Uygulamalarında Edebiyat Ürünlerinin Etkisini Belirlemeye Yönelik Dereceli Puanlama Anahtarının (Rubrik) Geliştirilmesi

Bu araştırmanın amacı, görsel sanatlar eğitimi uygulamalarında edebiyat ürünlerinin etkisini belirlemeye yönelik, yani ürün değerlendirmeye yönelik geliştirilen bir dereceli puanlama anahtarının (rubrik) geçerlik ve güvenirliğini belirlemektir. Araştırma 2015-2016 eğitim öğretim yılında Kastamonu ilinde bulunan bir ortaokulun iki şubesinde öğrenim gören 44 öğrenciye uygulanmıştır. Araştırmada geliştirilen rubrik maddeleri, alan uzmanı 4 öğretim üyesi tarafından değerlendirilmiştir. Ölçeğin geçerlik çalışmasında kapsam ve yapı geçerliği incelenmiştir. Analizler sonucunda, ölçme aracının tek bir temel yapıyı ölçtüğü ve görsel sanat eserleri ürün performansının ölçülmesine ilişkin varyansın %67,603’ünü açıkladığı tespit edilmiştir. Daha sonra uygulanan DFA sonucunda ölçeğin genel anlamda iyi uyum değerlerine sahip olduğu ve tek boyuta sahip bir model olarak doğrulandığı görülmüştür. Ölçeğin güvenirliğini belirlemeye yönelik Kappa, puanlayıcılar arası korelasyon ve Cronbach Alpha değerleri incelenmiştir. Sonuç olarak, geliştirilen rubriğin geçerli ve güvenilir olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Görsel Sanatlar Eğitimi, Disiplinlerarası Yaklaşım, Ölçme ve Değerlendirme, Ölçek Geliştirme, Dereceli Puanlama Anahtarı

PDF

___

Artut, K. (2006). Sanat eğitimi kuramları ve yöntemleri. (4. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
Buyurgan, S. ve Buyurgan, U. (2012). Sanat eğitimi ve öğretimi (3. Baskı).Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Çelik, H. E., & Yılmaz, V. (2013). LISREL 9.1 ile Yapısal Eşitlik Modellemesi: Temel kavramlar, uygulamalar, programlama. Ankara: Anı Yayıncılık.
Goodrich, A., H. (2005). Teaching with rubrics: The good, the bad, and the ugly. College Teaching, 53 (1), 27-31. (Aktaran: Kutlu, Ö., Doğan, C., D. ve Karakaya, İ. 2017). Ölçme ve değerlendirme, performansa ve portfolyoya dayalı durum belirleme. (5. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. s.75.
Haladyna, T. M. (1997) Writing test ıtems to evaluate higher order thinking. United States of America: Viacom Campany. (Aktaran: Kutlu, Ö., Doğan, C., D. ve Karakaya, İ. 2017). Ölçme ve değerlendirme, performansa ve portfolyoya dayalı durum belirleme. (5. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. s.65.
Henry, C. (1992). Elementary evaluation of student progress in the elementary art classroom. Art Education Elementary, University of Georgia. National Art Education, USA. (Aktaran: Kazım Artut, 2006). Sanat eğitimi kuramları ve yöntemleri. (4. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
Hurwitz, A. & Day, M. (1995). Children and their art. Methods For The Elementary School. (6. Edition). USA: Harcourt Brace & Company, Harcourt Brace College Publishers.
İnceağaç, M. (2013). İlköğretim öğrencilerinde stereotip (klişe) resim kullanımı ve bilgi ilişkisinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Burdur: Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Kalaycı, Ş. (2009). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara. Asil Yayın Dağıtım.
Kan, A. (2009). Ölçmenin temel kavramları. H. Atılgan (Editör). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. (1. Bölüm. s.1-22.) (4. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
Karasar, N. (2008). Bilimsel araştırma yöntemi. (18. Baskı). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Kırışoğlu, O. T. (2015). Sanat kültür yaratıcılık, Görsel Sanatlar ve Kültür Eğitimi – Öğretimi. (2. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Kırışoğlu, O. T. (2005). Sanatta eğitim, görmek öğrenmek yaratmak. (3. Baskı). Ankara: Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Kutlu, Ö., Doğan, C., D. ve Karakaya, İ. (2017). Ölçme ve değerlendirme, performansa ve portfolyoya dayalı durum belirleme. (5. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Mamur, N. (2010 Temmuz). Görsel Sanatlar Eğitiminde Ölçme ve Değerlendirme. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Sayı:28 (Temmuz 2010/II), Sayfa:175-188. 22.06.2017 tarihinde Web: http://dergipark.ulakbim.gov.tr/pauefd/article/view/5000056043/5000053252 adresinden alınmıştır.
MEB (2007). Görsel Sanatlar Dersi (1-8. Sınıflar) Öğretim Programı ve Kılavuzu (2007), Ankara: MEB Devlet Kitapları Müdürlüğü.
Moskal, B. M., & Leydens, J. A. (2000). Scoring rubric development: Validity and reliability. Practical Assessment, Reseach & Evaluation, 7(10), 71-81.
Senemoğlu, N. (2005). Gelişim öğrenme ve öğretim, kuramdan uygulamaya. (12.Baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.
Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçmelerde güvenirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Tavşancıl, E. (2006). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
TDK. Türk Dil Kurumu. http://www.tdk.gov.tr
Tuna, S. (2011). Sanat eserlerini değerlendirme. Ali Osman Alakuş & Levent Mercin. (Editörler) Sanat eğitimi ve görsel sanatlar öğretimi. (18. Bölüm. s.253- 262.). (2. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Yaşar, M. (2008). Eğitimde ölçme ve değerlendirmenin önemi. Satılmış Tekindal (Editör). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. (1. Bölüm. s.1-7). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Yılmaz, M. (2009). Sanatsal motivasyonda yazılı ve sözlü edebiyat ürünlerinin yeri ve önemi. Uluslararası karşılaştırmalı edebiyat, edebiyat ve dil öğretimi kongresi, Gazi Üniversitesi Ankara, 789-797. 29 Nisan-1 Mayıs, 2009.
Yılmaz, M. (2010a). Görsel sanatlar eğitiminde uygulamalar, (196 Uygulama Biçimi ile). (5.Baskı). Ankara: Data Yayınları.
Yılmaz, M. (2010b). Sanat eğitiminde kopya ve taklit. Kazım Artut (Editör). Güzel sanatlar eğitiminde özel öğretim yöntemleri. (5. Bölüm. s.193-298). (2. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.