Türkiye'de risk altındaki çocukların ana akım basında temsili

Bu çalışmada Türkiyede ana akım yazılı basında risk altındaki çocuklarla ilgili haberlerin nasıl sunulduğunuortaya koymak amaçlanmaktadır. Gereç ve yöntem: Çalışma kapsamında günlük olarak yayınlanan, yükseksatış rakamına sahip ve farklı görüşleri temsil ettiğine inanılan dört gazete incelenmiştir. Çalışma kapsamında1 Ocak-31 Aralık 2011 tarihleri arasında Cumhuriyet, Hürriyet, Radikal, Zaman gazetelerinde risk altında olduğudüşünülen çocuklarla ilgili yayınlanmış tüm haberler ele alınmıştır. Seçilen gazetelerde risk altındaki çocuklarınkonu olduğu haberler kategorilere göre ayrılmış, bu kategorilerde kaç haber olduğu sayılmıştır. Daha sonrahaberlerin içeriklerine, sunumlarına bakılmıştır. Risk altındaki çocukların konu olduğu haberler üzerinde içerikanalizi yapılmıştır. Sonuçlar: Bir yıl içinde risk altındaki çocuklarla ilgili çıkan toplam haber sayısının gazetelerdeyayınlanan genel haber sayısına göre daha az olduğu tespit edilmiştir. Çocukların en çok şiddet haberlerine konuoldukları ve genellikle şiddet mağduru olarak yer aldıkları tespit edilmiştir. Çocukların yazılı basında temsilindeikinci olarak cinsel sömürüye, tacize ve tecavüze maruz kalma ile ilgili haberlere konu olduklarını görmekteyiz.En az işlenen konunun çocuk işçiliği olduğu görülmüştür. Ülkemizde son yıllarda çocukların suça itilmesindeciddi artış olmasına karşın medyanın bu soruna ilgisiz kaldığı belirlenmiştir. Tartışma: Tüm bu verilerin ışığında,çocuğun medyada temsil edilmesi için ya suçlu ya da mağdur durumda olması gerektiği, olumlu örneklerde bileçocuk haklarına duyarlı şekilde davranılmadığı tespit edilmiştir.

Representation of children at risk in the mainstream media in Turkey

Purpose: The aim of the study was to demonstrate how news articles about children at risk were presented inthe mainstream press. Materials and Method: We selected four daily newspapers with high daily circulationbelieved to represent different opinions. We reviewed all articles on children at risk in the Cumhuriyet, Hürriyet,Radikal, and Zaman newspapers between 1 January and 31 December 2011 . We categorized and countedthese articles, evaluated article content and presentation, and performed content analysis. Results: The totalnumber of articles on children at risk was quite low compared to the general number of articles. The newsabout children were mostly about violence and the children were mostly depicted as victims of violence. Otherswere sexual assault, abuse and rape. The least common subject was child labor. We found that the mediadisregarded the increased use of children in crime. conclusion: In summary, the children were only depicted asvictims in the press and even positive articles were not sensitive to child rights.

___

  • Alankuş, S. (2007 ). Kadın Odaklı Habercilik . İstanbul: IPS İletişim Vakfı Yayınları.
  • Barış, İ. (2008 ). Sokakta Yaşayan Çocuklar ve Aileleri (İstanbul örneği). Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İktisat Anabilim Dalı, İstanbul.
  • Bek, M.G. (2006). Medya ve Toplumsal Katılım Araştırması İçerik Analizi Sonuçları. Erişim: 21 . 02 . 2015 . www. britishcouncil.org/.../turkey - society - media - and - social - inclusion - rep
  • Bogdan, R.C., Biklen, S.K. (1998 ). Qualitative Research in Education: An Introduction to Theory and Methods (3 rd ed.). Needham Heights, MA: Allyn & Bacon.
  • Cılga, İ. (2012 ). Risk Gruplarına Yaklaşımda Sosyal Hizmetlerin Rolü . Erişim: 20. 07 . 2014, http://www. sosyalhizmetuzmani.org/risk 1 .htm
  • Demirbaş, T. (2009 ). Göç ve Risk Altındaki Çocuk . Erişim: 20. 03 . 2015 , http://www.cocukergenkongre.com/pdf/ kongre_19 .pdf
  • Durfee J. L. (2006). “ ‘Social Change’ and ‘Status Quo’ Fraing Effects on Risk Perception: An Exploratory Experiment”, Science Communication , 27 (4), 459- 495 .
  • Geray, H.(2004). Toplumsal Araştırmalarda Nicel ve Nitel Yöntemlere Giriş. Ankara: Siyasal kitabevi, s. 133 .
  • Gökalp, E., Ergül, H., & Cangöz, İ. (2010). Türkiye’de Yoksulluğun ve Yoksulların Ana Akım Basında Temsili. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 13 (1 ), 144–182 .
  • Hablemitoğlu, Ş.(2012 ). Medya Okuryazarlığı. Ders notları.
  • Kim, J.H., & Bailey, S. (2003 ). Unsafe Schools: A Literature Review of School- Related Gender- Based Vioence in Developing Countries . Arlington: Development and training services, Inc.
  • Kubilay, Ç., & Durna, T. (2010). “Türk Basınında Çocuğa Yönelik Cinsel İstismar Tartışması: Haber Metinleri ve Köşe Yazılarında Hüseyin Üzmez Vakası’na İlişkin Eleştirel Bir Analiz.” Kültür ve İletişim, 13 (1 ), 31- 68 .
  • Macdonald, M. (2003 ). Exploring Media Discourse . Londra: Arnold.
  • McLeod J.M., Gerald M. K., & Zhongdang, P. (2003 ), “Medya Etkilerinin Anlaşılması ve Yanlış Anlaşılması; Medya Etki Araştırmaları”, Mass Media and Society , Çev: Murat S. Çebi, Ankara: Alternatif Yayınları.
  • Mora, N. (2012 ). Medya ve Çocuk Erişim: 21 . 01 . 2015 , http://www.sosyalhizmetuzmani.org/medyacoc.htm
  • Moscovici, S. (1976). Social Influence and Social Change. London: Academic Press.
  • Moscovici, S. (1984). The Phenomenon of Social Representations . In R. Farr & S.Moscovici (eds.), Social Representations (pp. 3-69 ). Cambridge University Press, Maison des Sciences de l’Homme:Cambridge/ Paris.
  • Müftü, G. (2001 ). Çocukların Hakları. Milli Eğitim Dergisi, 151 .
  • Öngel, S.F. (2014). Çocuk işçi sayısı dünya genelinde azalırken Türkiye’de arttı. Erişim: 9 . 11 . 2014, http:// www.disk.org.tr/ 2014 / 04/disk - ar - cocuk - isci - sayisi - dunya - genelinde - azalirken - turkiyede - artti
  • Özdemir, N., Nihan, S., Türkdoğan, D. (2008 ). Bir Sosyal Sorumluluk Projesi Örneği: “Korunmaya Muhtaç Çocuklar”. C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 32 , (2 ), 283 – 305 .
  • Palabıyıkoğlu, R. (1997 ). Medya ve Şiddet . Kriz dergisi, 5 (2 ), s. 124.
  • Postman, N. (1995 ). Çocuklu ğ un Yok Olu ş u (çev. Kemal İnal), İstanbul: İmge Yayınevi.
  • Sayılan, G., & Çevirgen, N. (2014). Yazılı Basında Çocuk Temsilleri: Bir Bekleme Salonu Olarak Çocukluk. İletişim ve Diplomasi dergisi, 2 .
  • Tanrıöver, H. (2007 ). Medya’da Kadınların Temsil Biçimleri ve Kadın Hakları İhlalleri. S . Alankuş (Derl.). Kadın Odaklı Habercilik (s. 149 –166). İstanbul: IPS İletişim Vakfı Yayıncılık.
  • Tosun, G.E. (2007 ). Çocuklar ve Çocuk Haklarının Medyada Temsili , S. Alankuş (der), Çocuk Odaklı Habercilik, Hak Haberciliği Dizisi, 3 (s. 172-195 ). İstanbul: IPS İletişim Vakfı Yayınları.
  • Tunalı, İ. (2006). Türkiye İş Kurumu Türkiye’de İşgücü Piyasası ve İstihdam Araştırması.
  • Türkiye İstatistik Kurumu. (2013 ). Çalışan Çocuklar 2012. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu Matbaası.
  • Türkiye İşçi Sendikaları Konfederasyonu (TÜRK- İŞ). Çalışan Çocukların Sorunları ve Çözüm Yolları. Erişim: 09 . 02 . 2015 , http://www.turkis.org.tr
  • Unicef. (2007 ). Çocuk hakları ve gazetecilik uygulamaları. Hak temelli perspektif. 35-42 . Erişim: 18 . 01 . 2015 , http://www.unicef.org.tr/files/bilgimerkezi/doc/ Cocuk% 20 Haklari% 20 ve% 20 Gazetecilik.pdfLGE ofisi tarafından kabul edilen program.
  • Uysal, M. (2006). Medya ve Şiddet. Toplumsal Bir Sorun Olarak Şiddet Sempozyumu. Erişim 20. 04. 2015 , http://www.egitimsen.org.tr/
  • Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2000). Sosyal Bilimlerde Niteliksel Araştırma Yöntemleri (2 . bs.). Ankara: Seçkin Yayınları.