Sivas-Çamşıhı Yöresi Halk Şairleri

Anahtar Kelimeler:

-

Folk Poets of Sivas-Çamşihi Region

In Sivas, vvhich is the most-second largest city in Turkey, there are some areas which cali by public because of some reasons vvithout calling by govemment. These areas are Emlek, Elbeyi/İlbeyi and Çamşıhı. These have too many folkloric characteristics, and also they keep their own authentic properties. Each of them is famous for their âşıks. The public of Çamşıhı have bclief of Alevî-Bektaşî. This area’s name comes from word of “Çamşeyhi” and it has lots o f villages whose names arc Azizağa, Balova, Başören, Çakırağa, Çamoağa, Dişbudak, Dikmeçay, Eyübağa, İban köyü, Karşı köy, Gölören/Gölveren, Mamoağa, Şahin. There are twenty-nine âşıks in Çamşıhı we could find information about them. We are introducing these âşıks in this study. Some o f them are Ali Rıza, Aziz Toprak, Budala, Çamşıhı, Derili Gulam, Derviş Çınar, Ehlisoydan, E lif Ana / E lif Edna, Ertekin, Feyzullah Çınar, Haşan Şahin, Haşan Yalçın, Haşim Karababa, Hatice Mihrap, Hüseyin Abdal, Hüseyin Gazi Metin, Hüseyin Karababa, İlyas Yıldırım, Karababa (Battal), Karababa (Hacı İbrahim), Karababa (M. Ali), Mahmut Erdal, Metini (Ali Metin), Muhlisî, Nesimi, Sadık Metin, Sıtkı, Şahin, Tamey Ana. The most evident property of Âşıks in Çamşıhı is that most of them can play “saz”.There is another property in their poems. It is that their poems generally have subjects of homesickness and Alevî belief.

PDF

___

A.BAHA 1933: "Eğir ve Güdü Oyunları", Halk Bilgisi Haberleri, 25, Haziran: 6- 8.
ALBAYRAK, Nurettin 1983: Folklorumuz ve Erzincan, Erzincan, Erzincan Ticaret Matbaası.
ALİŞAR, Fahrettin 1995: "Yabancı Televizyon Dizilerinin Çocuk Oyunlarında Söylenen Tekerlemelere Tesiri" (Yayımlanmamış makale).
BATMAZ, Veysel ve A. AKSOY 1995: Türkiye'de Televizyon ve Aile, Ank., Bizim Büro Basım Evi.
ÇAYLI, Fehim 1952: "Ilgın Çocuk Oyunları VI: Top Oyunu ve Nevileri", Türk Folklor Araştırmaları, 38.
DEMİRCİOĞLU, Y. Ziya 1934: Anadolu Eski Çocuk Oyunları, İst., Millî Mecmua Matbaası.
HUİZİNGA, Johan 1995 (1938): Homo Ludens. Oyunun Toplumsal İşlevi Üzerine Bir Deneme (Çev.Mehmet Ali Kılıçbay), İst., Ayrıntı Yayınları.
KAŞGARLIMUHMUD (Çev. Besim ATALAY) 1985 (1986): Divanü Lügat-itTürk I-IV, Ank., Türk Tarih Kurumu Basım Evi.
MUTLU, Ahmet 1994: İletişim Sözlüğü, Ank., Ark Yayın Evi.
OĞUZ, M.Öcal 1992: "Çocukların 'sayışmaca' Dünyası", Millî Folklor, 16.
ONG, Walter J.; 1995: Sözlü ve Yazılı Kültür, İstanbul: Metis Yayınları.
ONUR, Bekir 1992: Oyuncaklı Dünya, Ank., V Yayınlan.
_______ 1993: Tarih Boyunca Oyunlar ve Oyuncaklar, Ank., Ankara Üniversitesi Basım Evi.
ÖZDEMİR, Nebi 1997: Türkiye'de Cumhuriyet Dönemi Çocuk Oyunlarının Halk Bilimi Açısından İncelenmesi (Basılmamış Doktora Tezi), Ank., Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
TÜRK DİL KURUMU, 1988: Türkçe Sözlük, Ank.,Türk Tarih Kurumu Basım Evi.
TÜRKİÇİN, Bilge 1974: "Çocuk Oyunları ve Tekerlemeleri", Boğaziçi Üniversitesi Halk Bilim Yıllığı.
ULU, Emin 1987: lOO.Yılda Almus (Tokat), İst., Acar Matbaacılık Tesisleri.