Kültürel Mirasın Gelecek Kuşaklara Aktarılması ve Tanıtımında Yazma Eser Kütüphaneciliği

Kültürel miras, medeniyet tarihi boyunca yaşamın her kesitine ve alanına dair ürünlerinden geleceğe intikal değeri taşıyanlarını ilgilendirenoldukça kapsamlı ve yoruma açık bir kavram olarak gündemdeki yerini korumaktadır. Bu ürünler ya da üretim; geçmişi doğru algılamamıza, yorumlayabilmemize dayanak oluşturan önemli tecrübe, birikimlerden yararlanabilmemizi de olanaklı kılmaktadır. Kapsam insanlığın ortakgeçmişi olduğunda ise kültürel miras ürünleri bir yönüyle ait oldukları medeniyeti temsil ederken diğer yönüyle tüm insanlığın ortak birikiminin tamamlayıcı parçaları olarak evrensel bir değer taşımaktadır. Yazma eserler kültürel miras yelpazesinin orijinal yazın ürünleri olarak, aslında geçmişteki kodlarımızı bize en iyi tanıtan bir birikim / külliyat ve ecdat emanetidir. Yeni nesil ile tanıştırma ve geleceğe intikalini sağlama sorumluluğunu üstlenmemiz gereken bu kaynaklar, nadir ya da tek nüsha olmalarından kaynaklanan değerlerinin yanı sıra sahipoldukları bilgi / içerik ve sanatsal özellikleriyle de özel bir ihtisası / ilgiyi fazlasıyla hak etmektedir. Kültürel mirasın bu önemli kaynaklarınıuluslararası standartlarda tanımlamak ve tanıtımını sağlayabilmek basılı kaynaklara oranla daha zahmetli ve işbirliği içinde yürütülmesi gereken bir bilimsel çalışmayı zorunlu kılmaktadır. Bu nedenledir ki kütüphanecilik biliminin içinde yazma eser kütüphaneciliği de ayrı bir uzmanlık dalı olarak görülmelidir. Yazma eser kütüphaneciliğinin kültürel miras ürünleri olan yazma ve nadir eserlerimizin geleceğe aktarımı ve tanıtımında ne denli stratejik bir rol oynadığının tartışıldığı çalışmada aynı zamanda yıllardır süregelen birtakım yanlış algı ve uygulamalara da değinilecektir.

Anahtar Kelimeler:

Kültürel Miras, Yazma Eserler, Nadir Eserler, Yazma Eser Kütüphaneciliği, Kullanıcı Hizmetleri

PDF

___

Anameriç, Hakan (2015). “Yazma Eserlerin Kataloglanmasında MARC Standardı 500 Genel Notlar Alanı ve Bileşenlerinin Kullanımı”, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi 55. 2: 27-58
Anameriç, Hakan (2016). “Yazma Eserlerin Kataloglanmasında MARC Standardı 300 Fiziksel Niteleme Alanı ve Bileşenlerinin Kullanımı”, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi 56. 2 (2016): 440-464.
Bayraktar, Nimet. (1974). “Kütüphanelerimizde Yazma Eserler”, Türk Kütüphaneciler Derneği Bülteni 23. 2 (1974): 94-130.
Brown, Michelle P. (2017). “Codicolog” In Understanding Illuminated Manuscripts: A Guide to Technical Terms (80-90). London: J. Paul Getty Museum: Malibu and British Library. 1994. Web. 27.07.2017.
Cunbur, Müjgân (1970). “Yazma Kütüphanelerimiz Bugünkü Durumları ve Meseleleri”, Türk Kütüphaneciler Derneği Bülteni 19. 1 (1970): 3-17.
Gacek, Adam. (2009). Handbook of Oriental Studies Arabic Manuscripts: A Vademecum for Readers. Leiden-Boston: Brill.
Kut, Günay (1999). “Yazma Eserler ve Türkiye Toplu Kataloğu Çalışmaları” 21. Yüzyıla Doğru Türk Kütüphaneciliği 35. Kütüphane Haftası Bildirileri içinde (78-85). Haz.: Özlem Bayram, Erhan Erkan, Erol Yılmaz. Ankara: Türk Kütüphaneciler Derneği, 1999.
“Near Esat Collections Library of Congress An Illustrated Guide”. Web. 17 Şubat 2014.
Reitz, Joan M. ODLIS Online Dictionary for Library and Information Science, Web 25.09.2016.
Rukancı Fatih (2016). “Yazma Eser Koleksiyonlarının Tanıtımı”, ÜNAK 2014 Uluslararası Kültürel Mirasın ve Kültürel Bellek Kurumlarını Yönetimi Kongresi Bildirileri içinde (517-526). Web. 04.03.2016.
Rukancı, Fatih, Hakan Anameriç ve Kemal Tuzcu (2016). Yazma Eserlerin Bibliyografik Denetimi. İstanbul: Hiperlink,
“Senate House Library Palaeography & Manuscript Studies and Print Studies” (2016). Web. 28.03.2016.