Halk Kültürü Uygulamalarından Biri Olan Fal Geleneğinin Değerlendirilmesi

Anahtar Kelimeler:

-

An Evaluation of Fortune Telling Tradition as One of the Folk Culture Practice

The history of fortunetelling is as old as the history of the mankind. In this paper, we intend to appreciate fortunetelling as a tool for folklore ad explicate its social psychological and cultural background. Our subtitles are the definition of fortunetelling, fortunetelling in old cultures, fortunetelling according to İslam, the main types of fortunetelling in Turco-islam vvorld, the charateristics of fortunetellers’ identity and the validity of fortunetelling, the pyschological and sociological dimension of fortunetelling as a tradition, the analysis of fortunetelling tradition in terms of folklore. We come to the conclusion that this application is not limited vvith the geographical and timely dimensions and involues, anybody coming from any kind of education and any kind of social class. The roots and the spirit of this tradition remain the same, although the methods change. Today, the old methods of fortunetelling have some parallels with the modem fortunetelling vveb pages on the net. The important thing here is the cultural response that this parallelism provides for the people. Man might face uncertainties and problems in his/her life. What brought the tradition of fortunetelling to our day is its enigma, the urge to solve it forexample. the sense of curiousity and desire to overcome the problems.

Keywords:

-,

PDF

___

1- Türk Ansiklopedisi, Fal Maddesi C. XV. S. 90
2- İslâm Ansiklopedisi, Fal Maddesi C. IV. S. 449
3- Mehmet Salâh!, Kaamus-ı Osmânî. İst. 1329 Lügat-ı Naci, ist. 1317, s. 487 Hüseyin Kâzım Kadri. Büyük Türk Lügati, ist. 1943, C. III
4- Kitab-ı Mukaddes, Eski ve Yeni Ahit: Kitab-ıMukaddes Şirketi. İst. 1976, s. 37
5- Orhan Hançerlioğlu, İnanç Sözlüğü. İst. 1975, s. 81
6- Türk Ansiklopedisi, Ank. 1968. C. XVI. S. 90
7- İbrahim Baştürk: Burçlarda Gizlenen İstikbal, 1555’ten 3797’ye Nostradamus’tan Geleceğin Tarihi, ist. 1982
8- Divân-ı Lügat-it Türk (Besim Atalay Tercümesi) TDK yayını Ank. 1941, C.I, s. 42
9- W. Bang-A. Von Gabain: Türkische Turfan Texte I. Berlin, 1929
10- Ahmet Caferoğlu, Eski Uygur Türkçesi Sözlüğü İst. 1968, s. 87
11- Reşit Rahmeti Arat: Eski Türk Şiir, TTK Basımevi, Ank 1965. S 277
12- Hüseyin Namık Orkun: Eski Türk Yazıtları II. İst. 1939
13- Kur’ân-ı Kerim ve Türkçe Meâli, Ömer Nasuhi Bilmen, Akçağ Yay. Ank. 1962
14- Mehmet Arif, Binbir Hadis, İst. Kitabevi, ist. 1942 s. 144
15- İslâm Ansiklopedisi. Fal Maddesi, C. IV, s. 449
16- Ahmet Topaloğlu: Muhammed bin Hamza’dan XV. Yy da yapılmış Bir Kur’an Tercümesi, Kültür Bakanlığı Yay. No: 227 ist. 1976 C. I, s. 37
17- Ayşe Duvarcı: Türkiye Falcılık Geleneği ile bu konuda iki Eser “Risâle-ı Falnâme li Ca’fer-ı Sadık ve Tefe’ülname” Kültür Bakanlığı Yay. Ank. 1993
18- Westermack, İslâm Medeniyetinde Puta Tapma Devrinden Artakalan ve Kalıntı halinde Yaşayagelen İtikatlar. Ank. 1952,1. Böl. S. 48
19- Sedat Veyis Örnek: Etnoloji Sözlüğü, Ank. 1971. S. 422 15