Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu ve devrimleriyle modem Türk toplumunun yaratıcısı yüce Atatürk, siyasî hayatında eski-yeni devlet yöneticilerine, politikacılara daima örnek alınacak davranışlar sergilemiş, etiği siyaset alanında da uygulamaya özen göstermiştir. Her şeyden önce, “Egemenlik kayıtsız şartsız milletindir” ilkesi üzerinde kurduğu Türkiye Cumhuriyeti’nde halk egemenliğini sağlamak için 1924 ve 1930 yıllarında iki kez çok partili demokratik hayata geçişi denemiştir. 1924 Anayasası şekillendirilirken, ömür boyu cumhurbaşkanı seçilmesi hükmünü anayasaya koydurması mümkünken yapmamış, 1927, 1931 ve 1935 yıllarında TBMM tarafından Cumhurbaşkanı seçilme yolunu benimsemiştir. Bu makalede, Atatürk’ün hayatında siyasî etiğe ne derecede önem verdiğini gösteren yüzlerce olaydan bir bölümü ele alınacak, günümüz politikacıları bu konuda bilgilendirilmeye çalışılacaktır.

Atatürk, the founder of the Republic of Turkey and the creator of Turkish society through his revolutions, carried out ideal behaviors for new and old administrators and politicians and he took care to implement ethics in politics as well. He tried to initiate multiple party democratic life twice, in 1924 and 1930, in order to settle popular sovereignty in the Republic of Turkey vvhich he found on the basis of the principle that “Sovereignty pertains to the public unconditionally and absolutely”. While the Constitution in 1924 was being formed, he did not prefer to locate the provision for him to be elected for Presidency for lifetime and he chose to be elected as the President by GNAT (Grand National Assembly and Turkey) in 1927, 1931 and 1935. İn this article, some of hundreds of incidents that shovv how important political ethics was in Atatürk’s life are discussed and present politicians are informed about this subject.