Yerel basın küreselleşen ekonomik yapı içinde yalnızca kendi dar coğrafyasındaki rakipleriylerekabet etmemektedir. İçinde bulunduğu ekonomik koşullar onu yaygın medya ile de rekabetezorlamaktadır. Devlet otoritesinin ve sermayenin belirleyici gücü izlerkitlenin haber talebinin deyönünü yerelden ulusala kaydırmaktadır. Bu durum izlerkitlenin gözünü yaygın medyayaçevirmektedir. Talebin yaygın medyaya yönelmesi yerel basının reklam pastasından alacağı payıda sınırlanmaktadır. Okura ve reklâm verene satılarak varlığını sürdüren yerel basın emeğe dayalıhaber üretim sürecinde kısıtlı sayıda işgörenle hareket etmek durumunda kalmaktadır.Çalışan muhabir sayısındaki yetersizlik gazetenin haber kaynağına ulaşmasınıgüçleştirmektedir. Medyada yer alma talebi içindeki “birincil haber kaynakları” ortaya çıkandurumu kendi lehlerine çevirmekte, basınla olan ilişkilerinde haberi yapan durumuna gelmektedir.Bu çalışma Eskişehir'in dört yerel gazetesi Sakarya, İstikbal, Anadolu ve Midas'ın birincil haberkaynaklarına ilişkin haberleri nasıl değerlendirdiklerini incelemektedir.Çalışmadan elde edilen bulgular birincil haber kaynaklarının üretkenliği oranında haber seçmeşansı elde eden ama gündem üzerindeki etkinliğini kaybeden yerel basına işaret etmektedir.