Ahmet YASİN, HATİCE AKSU, ERDOĞAN ÖZGÜR, Börte Gürbüz ÖZGÜR

Çocukluk çağında konuşma ve dil gecikmesi: Geriye dönük dosya taraması

Çocukluk çağında konuşma ve dil gecikmesi: Geriye dönük dosya taraması Amaç: Çocuğun gelişim dönemine paralel bir şekilde dil gelişim safhalarını göstermemesi ya da konuşmasının yaşıtlarına göre geride kalması durumunda konuşma gecikmesi düşünülmelidir. Konuşma gecikmesi bir tanıdan ziyade sıklıkla çeşitli mental ve somatik hastalıkların bir belirtisi olabilir. Bu çalışmada konuşma gecikmesi şikayeti ileçocuk psikiyatrisi polikliniğine başvuran olguların sosyodemografiközellikleri, psikiyatrik tanıları ve konuşma gecikmesinde rolü olanfaktörlerin incelenmesi amaçlandı.Yöntem:1 Kasım 2014 - 31 Ekim 2015 tarihleri arasındaki bir yıllıkdönemde Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Polikliniğine"konuşmama", "konuşma gecikmesi", "konuşmada gecikme", "cümlekuramama" şikayetleri ile başvuran olguların dosyası geriye dönükolarak değerlendirildi. Bulgular:Toplam 127 olgunun %22.8'i kız, %77.2'si erkek, olgularınortalama yaşı 3.1±1.1 idi. Ortalama TV, tablet ve telefona maruziyet süresi günde 5.3±3.4 saatti. Okul öncesi eğitime, ilkokula ya da özel eğitime yalnızca %14.1 olgu gidiyordu. Yaşıt ilişkileri sağlayabileceği ortamlarda %38.2 olgunun bulunmadığı, %3.1 olguda çift dillilik olduğu,%23.6 olgunun aile öyküsünde geç konuşmanın olduğu ve %21.6'sınınhiç anlamlı kelimesinin olmadığı saptandı. En sık saptanan klinik bulgunun gelişimsel konuşma gecikmesi (%28.18); en sık saptanan psikiyatriktanının ise yaygın gelişimsel bozukluk (%23.64) olduğu tespit edildi.Yaygın gelişimsel bozukluk tanısı olan olgular ile diğer tüm olgular karşılaştırıldığında TV ve diğer görsel medya türlerine maruziyet açısındangruplar aralarında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı [t(55)=1.58, p=0.12]. Sonuç:Konuşma gecikmesi şikayetinin altından farklı tanılar çıkabilmektedir. Bu olguların erken dönemde multidisipliner olarak değerlendirilip olası psikopatolojilerin saptanması ve uygun tedavi planınınoluşturulması için çocuk ve ergen ruh sağlığı ve hastalıkları uzmanları tarafından değerlendirilmesinin önemli olacağını vurgulamaktayız.

Speech and language delay in childhood: a retrospective chart review

Objective:Speech delay should be considered in a child in case of notdemonstrating the stages of language development in accordance withgeneral developmental period or compared to the peers. Speech delayoften may be a sign of a variety of mental and somatic diseases ratherthan a diagnosis. In this study, we aimed to investigate the demographic characteristics, psychiatric diagnoses and factors that play a role inspeech delay in patients admitted to a child psychiatry outpatient clinicwith a complaint of speech delay. Methods:Medical records of the patients who were admitted to thechild and adolescent psychiatry outpatient clinic with complaints of"not talking", "speech delay", "language delay", "not forming a sentence" between November 1, 2014 and October 31, 2015 were retrospectively evaluated. Results: Of a total of 127 cases, 22.8% were female and 77.2% weremale. The mean age was determined as 3.1±1.1. Average duration ofTV, tablet and smart phone exposure was 5.3±3.4 hours per day. Only14.1% of cases were going to preschool education, primary school orspecial education. It was found that 38.2% were not presence in anenvironment where allows peer relationship; bilingualism history waspresent in 3.1%; 23.6% had a family history of speech delay, and21.6% of cases had no meaningful words. Developmental languagedelay (28.18%) as a clinical finding and pervasive developmental disorders (PDD) as a psychiatric disorder (23.64%) were the most frequent diagnoses. There were no statistically significant differencesbetween PDD and other patients when compared in terms of TV andother virtual media exposure duration [t(55)=1.58, p=0.12]. Conclusion:Different diagnoses lie under the complaint of speechdelay. We emphasize that it is important to evaluate these patients multidisciplinary and refer to child and adolescent mental health experts fordetection of probable psychopathology and establishing the appropriate treatment plan at an early stage.

PDF

___

1. Çiyiltepe M, Türkbay T. Konuflman>n bileflenleri ve konuflma gecikmesi olan çocuklar>n de¤erlendirilmesi: Gözden geçirme. Çocuk ve Gençlik Ruh Sa¤l>¤> Dergisi 2004;11:89-97.
2. Türkbay T. Konuflma ve dile özgü geliflimsel bozukluklar. In: Çuhadaro¤lu Çetin F, Coflkun A, _____fleri E, Miral S, Motavall> N, Pehlivantürk B, et al., editors. Çocuk ve ergen psikiyatrisi temel kitab>. Ankara: HYB Bas>m Yay>n; 2008. p. 199-215.
3. Billeaud F. Communication disorders in infants and toddlers: assessment and intervention. 2 ed. Boston (MA): ButterworthHeinemann; 1998.
4. Rescorla L, Hadicke-Wiley M, Escarce E. Epidemiological investigation of expressive language delay at age two. First Language 1993;13:5-22.
5. Silva PA, McGee R, Williams SM. Developmental language delay from three to seven years and its significance for low intelligence and reading difficulties at age seven. Dev Med Child Neurol 1983;25:783-93.
6. Wong V, Lee PW, Lieh-Mak F, et al. Language screening in preschool Chinese children. Eur J Disord Commun 1992;27:247-64.
7. Shriberg LD, Tomblin JB, McSweeny JL. Prevalence of speech delay in 6-year-old children and comorbidity with language impairment. J Speech Lang Hear Res 1999;42:1461-81.
8. Harrison LJ, McLeod S. Risk and protective factors associated with speech and language impairment in a nationally representative sample of 4- to 5-year-old children. J Speech Lang Hear Res 2010;53:508-29.
9. Byeon H, Hong S. Relationship between television viewing and language delay in toddlers: evidence from a Korea national crosssectional survey. PLoS One 2015;10:e0120663.
10. American Psychiatric Association. Diagnostic criteria from DSMIV-TR. Washington DC: American Psychiatric Association; 2000. p. xii, 370 p.
11. SPSS I. SPSS Statistics for Windows. Version 17.0 ed. Chicago (IL): SPSS Inc.: SPSS Inc.; 2008. Released 2008.
12. Rutter S, Bishop D, Pine D, et al. Rutter's child and adolescent psychiatry. 5 ed. Hoboken (NJ): Wiley-Blackwell; 2010.
13. Uçar H, Vural A, Kocael Ö, _____H. K, Da¤delen F, K>rt>l _____. Bir çocuk ve ergen psikiyatrisi poliklini¤ine baflvuran hastalar>n yak>nma, tan> ve ilaç uygulamalar> karakteristiklerinin de¤erlendirilmesi. Uluda¤ Üniversitesi T>p Fakültesi Dergisi 2014;40:75-83.
14. Aras fi, Ünlü G, Varol Tafl F. Çocuk ve ergen psikiyatrisi poliklini¤ine baflvuran hastalarda belirtiler, tan>lar ve tan>ya yönelik incelemeler. Klinik Psikiyatri 2007;10:28-37.
15. Renfrew CE, Geary L. Prediction of persisting speech defect. Br J Disord Commun 1973;8:37-41.
16. Bralley R, Stoudt R. A five-year longitudinal study of development of articulation proficiency in elementary school children. Language, Speech, and Hearing Services in Schools 1977;8:176- 80.
17. Catts HW, Fey ME, Tomblin JB, Zhang X. A longitudinal investigation of reading outcomes in children with language impairments. J Speech Lang Hear Res 2002;45:1142-57.
18. Tanr>da¤ O. Speech and language disturbances in neurology practice. Turk Noroloji Dergisi 2009;15:155-60.
19. Rescorla L. Language and reading outcomes to age 9 in late-talking toddlers. J Speech Lang Hear Res 2002;45:360-71.
20. Rice ML, Taylor CL, Zubrick SR. Language outcomes of 7-yearold children with or without a history of late language emergence at 24 months. J Speech Lang Hear Res 2008;51:394-407.
21. McRae KM, Vickar E. Simple developmental speech delay: a follow-up study. Dev Med Child Neurol 1991;33:868-74.
22. Vandewater EA, Rideout VJ, Wartella EA, Huang X, Lee JH, Shim MS. Digital childhood: electronic media and technology use among infants, toddlers, and preschoolers. Pediatrics 2007;119:e1006-15.
23. American Academy of Pediatrics. Committee on Public E. American Academy of Pediatrics: Children, adolescents, and television. Pediatrics 2001;107:423-6.
24. Akkufl S, Y>lmazer Y, fiahinöz A, Sucakl> _____. 3-60 ay aras> çocuklar>n televizyon izleme al>flkanl>klar>n>n incelenmesi. Hacettepe University Faculty of Health Sciences Journal 2015;1(Suppl 2): 351-60.
25. Öztürk C, Karaya¤>z G. Okul öncesi dönemdeki çocuklar>n televizyon izleme durumlar> ve bunu etkileyen incelemesi. Milli E¤itim Dergisi 2007;36(175):116-28.
26. Can E, Meral C, Süleymano¤lu S, et al. Bir e¤itim hastanesine baflvuran çocuklarda televizyon izleme s>kl>¤>n>n de¤erlendirilmesi. Çocuk Dergisi 2008;8:21-4.
27. Özakar S, Koçak C. Kitle iletiflim araçlar>ndan televizyonun 3-6 yafl grubundaki çocuklar>n davran>fllar> üzerine etkisi. Yeni Symposium Dergisi 2012;50:31-9.
28. Yalç>n S, Tu¤rul B, Naçar N, Tuncer M, Yurdakök K. Factors that affect television viewing time in preschool and primary school children. Pediatr Int 2002;44:622-7.
29. Dennison BA, Russo TJ, Burdick PA, Jenkins PL. An intervention to reduce television viewing by preschool children. Arch Pediatr Adolesc Med 2004;158:170-6.
30. Yavuzer H. Çocuk psikolojisi. 25th ed. _____stanbul: Remzi Kitabevi; 2003.
31. Akçak>n M, Alt>no¤lu Dikmeer _____. Biliflsel kuramlar: Piaget kuram>na genel bak>fl. In: Çuhadaro¤lu Çetin F, Coflkun A, _____fleri E, Miral S, Motavall> N, Pehlivantürk B, et al., editors. Çocuk ve ergen psikiyatrisi temel kitab>. Ankara: HYB Bas>m Yay>n; 2008. p. 199-215.
32. Samaniego C, Pascal A. The teaching and learning of values through television. International Review of Education 2007;53:5- 21.
33. Büyükbaykal G. Televizyonun çocuklar üzerindeki etkileri. _____stanbul Üniversitesi _____letiflim Fakültesi Dergisi 2007;28:31-44.
34. Arslan A. Bir sosyolojik olgu olarak televizyon. Uluslararas> _____nsan Bilimleri Dergisi 2004;1:1-17.
35. Milli E¤itim Bakanl>¤>. Milli e¤itim istatistikleri: Örgün e¤itim 2014/'15. Ankara: MEB Destek Hizmetleri Genel Müdürlü¤ü; 2015.
36. Tomblin B. Genetic and environmental contributions to the risk for spesific language impairment. In: Rice M, editor. Towards a genetics of language. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates; 1996.
37. Leung AK, Kao CP. Evaluation and management of the child with speech delay. Am Fam Physician 1999;59:3121-8, 35.
38. Redlinger WE, Park TZ. Language mixing in young bilinguals. J Child Lang 1980;7:337-52.
39. Ak>n Sar> B. Batman'da çocuk psikiyatrisi poliklini¤ine baflvuran hastalarda belirti ve tan> da¤>l>mlar>. Klinik Psikiyatri 2013;16:7-17.
40. Ayd>n Halk Sa¤l>¤> Müdürlü¤ü. Otizm Aile Destek ve Gebe E¤itim Destek Merkezi 2016 [Internet]. Ayd>n: Ayd>n Halk Sa¤l>¤> Müdürülü¤ü; [cited 2016 Jun 19]. Available from: http://aydin. hsm.saglik.gov.tr/hsm/kurumlarimiz/54/otizm-aile-destek-vegebe-egitim-destek-merkezi.html.