Oto Tamirhanelerdeki Risklerin Değerlendirmesi

        Oto tamirhanelerde çalışanların iş yükünün fazla olması, makine ve çevre ile uygun olmayan çalışma koşullarının olmasından dolayı birçok iş kazası meydana gelmektedir. Bu iş kazalarına sebep olan risklerin bilinmesi, bu risklerin nelere yol açabileceği ortaya çıkarılması, risklerin maruziyetinin azaltılması ve gerekli önlemlerin alınması, iş güvenliğine riayet edilmesi ve oto tamirhanelerin iş sağlığı ve güvenliği açısından yeniden düzenlenmesiyle işçilerin güvenliği ve sağlığı güvence altına alınabilir ve iş performansı arttırılabilir. Bu çalışmada Tarsus oto sanayi bölgesindeki oto tamirhaneler, iş sağlığı ve güvenliği açısından incelenmiş ve risk değerlendirmesi yapılmıştır. İnceleme sonucunda elde edilen verilere göre riskler, risklerin olasılıkları ve şiddetleri tespit edilmiştir. Riskler 5x5 L matris yöntemiyle analiz edilerek ve risklerin önlenmesi için çözüm önerilerinde bulunulmuştur. 

___

  • [1] Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, (2004). Kayıt Dışı İstihdam ve Yabancı Kaçak İşçi İstihdamı. 116.
  • [2] Sağıroğlu, S., (2009). Otomotiv Bakım Atelyelerinin Ergonomik Açıdan İncelenmesi, 5. Uluslararası İleri Teknolojiler Sempozyumu (IATS’09), Karabük, Türkiye.
  • [3] López-Arquillos, A. and Rubio-Romero J.C., (2016). Analysis of workplace Accidents in Automotive Repair Workshopu in Spain, Safety and Health at Work. 7, 231-236.
  • [4] Taşyürek, O.C., Çelik, G. ve Yıldız, Z., (2019). Oto Tamirhanelerinde Çalışanların Maruz Kaldığı Risklerin Analizi ve Çözüm Önerileri, 3. Uluslararası Akdeniz Sempozyumu.
  • [5] Taşyürek, O.C., (2019). Oto Tamirhanelerinde Çalışanların Maruz Kaldığı Risklerin Belirlenmesi, Analiz Çözüm Önerileri. Yüksek Lisans Tezi. İş Sağlığı ve Güvenliği Anabilim Dalı. Tarsus Üniversitesi.
  • [6] Andaç M., (?). Risk Değerlendirme Rehberi.
  • [7] Bayhan, B.Ç., (2017). Uluslararası Alanda Faaliyet Gösteren Lojistik Firmasında İş Sağlığı ve Güvenliğini Olumsuz Etkileyebilen Faktörlerin Risk Analizi İle Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İş Sağlığı ve Güvenliği Anabilim Dalı. Tarsus Üniversitesi.
  • [8] Öztaş, S., (2009). Risklerin Gerçekleşme Olasılığı Üzerine Düşünceler. V. Ulusal İş Sağlığı ve Güvenliği Kongresi.
  • [9] Ceylan, H. and Bashelvacı, V.S., (2011). Risk Analysis with Risk Assessment Matrix Method: Anapplication, International Journal of Engineering Research and Development, Vol:3, pp:25-33.
  • [10] Uzun, İ.M., (2012). İnşaatlarda Yapı Makineleri Kullanımında İş Güvenliği Risk Değerlendirmesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Teknik Üniversitesi. İstanbul.
  • [11] Usanmaz, D. ve Köse, E., (2020). Kimyasal Araştırma Laboratuvarı Risk Değerlendirmesi İçin İki Farklı Metodun İstatistiksel Analizi. International Journal of Engineering Research and Development, 12(2):337-348. DOI:10.29137/umagd.606402.
  • [12] Usanmaz, D. ve Köse, E., (2019). Karşılaştırmalı Risk Analizi Metotlarının Bir Araştırma Merkezi İçin Uygulanması ve Sonuçların Değerlendirilmesi, 2. International Mediterranean Symposium, 1:140-158, Mersin, Türkiye.
  • [13] Dikmen, D., (2019). Toplu Beslenme Yapan Kuruluşlarda Hijyen. Hacettepe Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Fakültesi Beslenme ve Diyetetik Bölümü. Ankara.
  • [14] Demirel, S., (2009). Hazır Yemek Üretimi Yapan İşletmelerde Çalışanların Hijyen Bilgi Düzeylerinin Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Namık Kemal Üniversitesi, Tekirdağ.
  • [15] Özgel, Ö. ve Yıldız, Z., (2019). TOBB ve Gıda Bakanlığı’nın Hazır Yemek İmalatı Hijyen Kriterlerinin Değerlendirilmesi, 2. Uluslararası Mersin Sempozyumu.
  • [16] Fidan, F. ve Ağaoğlu, S., (2004). Ağrı Bölgesinde Bulunan Lokantaların Hijyenik Durumu Üzerine Araştırmalar. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, 15(1-2):107-114.
  • [17] Çakıroğlu, P. and Uçar, A., (2008). Employees Perception of Hygiene in the Catering İndustry in Ankara, Food Control, 19:9-15.