Acil servis araçları yerleşiminin belirlenmesinde yeni bir model
Müdahale zamanı acil servis sistemleri için çok önemli bir performans ölçütüdür. Sistem yöneticileri müdahale zamanını azaltmak için araç sayısını arttırabilir veya mevcut araç yerleşim düzenini geliştirebilirler. Araç sayısının arttırılması mali kısıtlar nedeniyle genellikle sınırlı hatta çoğu zaman imkansızdır. Bu durumda etkin bir yerleşimin yapılması büyük öne kazanmaktadır. Planlamacılara araç yerleşimi kararlarında yardımcı olmak amacıyla oluşturulmuş çok sayıda model bulunmaktadır. Literatürdeki modelleri iki büyük grupta toplamak mümkündür. Bunlar; kapsama temelli modeller ve p-medyan temelli modellerdir. Bu çalışmada, acil servis araçları ile ilgili kapsama temelli (covering-based) deterministik ve doğrusal bir yerleşim kapsama modeli önerilmiştir. Önerilen model, Hogan ve ReVelle [1986]'nin Maksimum Yedek Kapsama (Maximal Backup Coverage) Modeli ile Pirkul ve Schilling [1991]' in Sınırlı Kapasiteli Maksimum Kapsama Modeli (Capacitated Maximal Covering Model) temel alınarak oluşturulmuştur. Bir kez ve iki kez kapsanan toplam nüfusun enbüyüklenmesinin yanı sıra ortalama ulaşım mesafesini enküçükleyerek kapsanamayan bölgelere yapılan hizmet düzeyinin arttırılması önerilen modelde yer alan amaçlardır. Önerilen model, Swain [1971]' tarafından ele alınan 55 bölgeli araç yerleşim probleminin verileri ile ve çok amaçlı karar verme problemi yapısı içerisinde ardışık çözüm tekniği kullanılarak test edilmiştir.
Response time is an important performance measure for emergency service systems. To reduce response times, system administrators may increase the number of vehicles required or improve the deployment of their existing vehicles. Increasing the number of vehicles is generally limited or sometimes impossible due to the capital constraints. In this case, the efficient deployments of emergency service vehicles become a crucial issue. A vast modeling literature has developed to assist planners in making vehicle location decisions. The models in the literature may be classified into two broad groups: covering-based and p-median based. In this paper, we propose a new linear deterministic covering-based location model concerned with emergency service vehicles. The proposed model is formed by using Hogan and ReVelle [ 1986]'s Maximal Backup Coverage Model and Pirkul and Schilling [1991]' s Capacitated Maximal Covering Model as a base. In addition to the maximization of the population covered once and twice, increasing the level of service to the uncovered demand zone by minimizing the average travel distance to them is aimed with the proposed model. The model was tested through the sequential solution technique of multiple-objective decision making and by using the data of Swain [1971]'s 55-zone vehicle location problem.
___
- 1. Church, R.L. & ReVelle, C. (1974). The Maximal Covering Location Problem. Papers Regional Sci. Assoc. 32, 101-118.
- 2. Current, J.R., & Storbeck, J.E. (1988). Capacitated Covering Models. Environment and Planning B: Planning and Design. 15, 153-163.
- 3. Daskin, M.S., Hogan, K., & ReVelle, C. (1988). Integration of Multiple, Excess, Backup, and Expected Covering Models. Environment and Planning, 15, 15-35.
- 4. Daskin, M.S., & Stern, E.S. (1981). A Hierarchical Objective Set Covering Model for Emergency Medical Service Vehicle Deployment. Transportation Science. 15, 137-152.
- 5. Davis, S.G. (1981). Analysis of the Deployment of Emergency Medical Services. Omega. 9, 655-657.
- 6. Hogan, K., & ReVelle, C. (1986). Concepts and Applications of Backup Coverage. Management Science. 32, 1434-1444.
- 7. LINDO Software Inc. (1995). Lingo Industrial Version. Chicago.
- 8. Pirkul, H., & Schilling, D.A. (1988). The Siting of Emergency Service Facilities with Workload Capacities and Backup Service. Management Science. 34, 896-908.
- 9. Pirkul, H., & Schilling, D.A. (1991). The Maximal Covering Location Problem with Capacities on Total Workload. Management Science. 37, 233-248.
- 10. ReVelle, C., & Snyder, S. (1995). Integrated Fire and Ambulance Siting: A Deterministic Model. Socio-Economic Planning Science. 29, 261-271.
- 11. Rao, M.R., & Horsky, D. (1984). Estimation of Attribute Weights from Preference Comparisons. Management Science. 30, 801-822
- 12. ReVelle, C. (1989). Review, Extension and Prediction in Emergency Siting Models. European Journal of Operations Research. 40, 58-69.
- 13. Toregas, C., Swain, R., ReVelle, C., & Bergman, L. (1971). The Location of Emergency Service Facilities. Operations Research. 19, 1363-1373.
- ISSN: 1300-3410
- Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
- Başlangıç: 1989
- Yayıncı: TMMOB MAKİNA MÜHENDİSLERİ ODASI