Giriş ve Amaç: Bu randomize, prospektif çalışmada peptik ülserli Helicobacter pylori pozitif hastalarda, 2. basamak tedavide bizmut bazlı 4’lü tedavi ile levofloksasin bazlı 3’lü tedavilerin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Mart 2014-Agustos 2015 tarihleri arasında peptik ülserli, 14 günlük klaritromisin bazlı klasik 3’lü eradikasyon sonrası Helicobacter pylori pozitif 18 hasta ardışık olarak 2 gruba randomize edilerek çalışmaya alındı. Grup 1’e (n:10) bizmut bazlı 4’lü, grup 2’ye (n:8) levofloksasin bazlı 3’lü tedavi verildi. Her iki grupta lansoprazol (1x1) 12 haftaya tamamlandı. 15 gün ilaçsız dönem sonrası üre-nefes testi ve gaitada Helicobacter pylori antijen testi ile eradikasyon kontrolü yapıldı. Bulgular: Grup 1, %60 kadın, yaş ortalaması 45.7±8.8 (dağılım 36-66) yaş iken, grup 2, %25 kadın, yaş ortalaması 45.1±7.9 (dağılım 29-54) yaş idi. Tedavi sonrası grup 1’de üre-nefes testi ve gaitada Helicobacter pylori antijen testi 9 hastada negatif (eradikasyon oranı %90), grup 2’de 8 hastadan 3’ünde negatif (eradikasyon oranı %38) idi. İki grup arasında eradikasyon oranları açısından bizmut bazlı 4’lü tedavi lehine anlamlı farklılık saptandı (p<0.005). Sonuç: Hasta sayıları az olmakla beraber, Helicobacter pylori pozitif ülserli hastaların ikinci basamak tedavisinde, yöremizde bizmut bazlı 4’lü tedavinin levofloksasin bazlı 3’lü tedaviye üstün olduğunu, bunun da muhtemelen levofloksasin direnci ile ilişkili olabileceğini saptadık. İkinci basamak tedavi için yöresel farklılıklar olabileceğini ve daha fazla sayıda hasta içeren prospektif çalışmalara ihtiyaç olduğunu düşünmekteyiz.

Background and Aims: The aim of this prospective, randomized trial was to compare bismuth-based quadruple therapy with levofloxacin-based triple therapy for the second-line eradication of Helicobacter pylori in peptic ulcer disease. Materials and Methods: From March 2014 to August 2015, 18 Helicobacter pylori-positive patients with peptic ulcer disease were consecutively randomized into two groups after 14 days of clarithromycin-based classic triple eradication. Group 1 (n=10) was given bismuth-based quadruple therapy and group 2 (n=8) was given levofloxacin-based triple therapy. In both groups, lansoprazole (1x1) was completed in 12 weeks. After a 15-day washout period, a urea breath test and Helicobacter pylori stool antigen test were performed to monitor eradication. Results: Sixty percent of the patients in group 1 were female, mean age was 45.7±8.8 (range: 36- 66) years, and in group 2, the mean age was 45.1±7.9 years (range: 29-54). The urea breath test and Helicobacter pylori stool antigen test were negative in 9 patients in group 1 (eradication rate: 90%) and 3 patients in group 2 (eradication rate: 38%). There was a significant difference in the eradicationrate between the two groups in favor of bismuth-based quadruple therapy (p < 0.005). Conclusion: We conclude that bismuth-based quadruple therapy is superior to levofloxacin-based triple therapy for the second-line eradication of Helicobacter pylori in peptic ulcer disease. Although the number of patients was low in our study, this result might have been due to levofloxacin resistance. We propose that regional differences may have a role in second- line therapy, and more comprehensive studies including more patients are needed to address this issue.