Perkütan endoskopik gastrostomi, 1981 yılında ilk uygulamasını takiben, enteral yaklaşımla beslenmeye ihtiyaç duyan birçok hastada tercih edilen işlem olmuştur. Bununla beraber, gastroparezi veya mide-duodenum anatomisinin bozulması nedeniyle %30 kadar hastada aspirasyon riski belirmiş ve jejunal beslenmeye gereksinim doğmuştur. Jejunal beslenme, ilk defa 1984 yılında kullanılmaya başlanan, perkütan endoskopik gastrostomiden geçirilerek jejunuma ilerletilen bir kateter yardımı ile yapılabilse de bu yöntemin etkinliği, jejunal beslenme için kullanılan kateter çapının dar olması, tıkanması veya kink yapması, kateterin her zaman istenen mesafeye yerleştirilememesi ve mideye geri düşmesi nedeniyle yetersizdir. Sayılan nedenlerden dolayı sıklıkla tekrar girişim gerektirmekte ve ayrıca hastalarda aspirasyon yine de olmaktadır. Direk perkütan endoskopik jejunostomi, ilk olarak 1987'de Shike ve ark. tarafından gastrojejunostomi ve/veya gastrektomi olan hastalarda tanımlanmıştır. 1991 yılında Shike, bu kez anatomik olarak normal mide ve duodenumu olan hastalarda bu tekniği kullanmıştır. Ponsky ise tekniği modifiye ederek perkütan endoskopik gastrostomi için uygulanan pull tekniğini direk perkütan endoskopik jejunostomi için kullanmıştır. Bu yazıda kliniğimizde 6 olgu nedeniyle gerçekleştirilen direk perkütan endoskopik jejunostomi hakkında kapsamlı bilgi sunulmaktadır.

Since its initial use in 1981, percutaneous endoscopic gastrostomy has been the method of choice for many patients requiring nutrition through enteral access. However, in the presence of gastroparesis or distortion of the normal stomach and duodenum anatomy, the risk of aspiration in 30% of patients warrants jejunal feeding. Jejunal feeding was first achievable in 1984 by means of a catheter inserted through the percutaneous endoscopic gastrostomy and advanced to the jejunum (PEG-J). However, the efficacy of this method is unsatisfactory due to the small diameter and clogging or kinking of the catheter used for jejunal feeding as well as to failure to always position it at the desired distance and its retrograde migration into the stomach. As a result, reintervention is often required and aspiration risk is not significantly decreased at all. Direct percutaneous jejunostomy was first described by Shike et al. in 1987 in patients who underwent gastrojejunostomy and/or gastrectomy. In 1991, Shike used this technique in patients with normal stomach and duodenum anatomy. Ponsky modified the technique thereafter and used the "pull technique" of percutaneous endoscopic gastrostomy for direct percutaneous jejunostomy. We herein report six cases with comprehensive information about direct percutaneous jejunostomy performed in our unit.