Yükseköğretim örgütlerinde değişim ve yenileşmeye ilişkin akademik algılamalar

Araştırmanın amacı, yükseköğretim örgütlerinde değişim ve yenileşmeye ilişkin öğretim elemanlarının akademik algılarının ortaya çıkarılmasıdır. Araştırmanın evrenini İstanbul ilinde bulunan devlet üniversitelerindeki (Marmara, Boğaziçi ve İstanbul Üniversitesi) eğitim fakültelerinde çalışan 843 öğretim elemanı oluştururken, örneklemini ise evrenden “oransız eleman örnekleme” yöntemi ile seçilen 196 öğretim elemanı oluşturmaktadır. Araştırma nicel olarak yürütülmüş, veriler araştırmacılar tarafından geliştirilen 30 maddelik bir ölçekle toplanmıştır. Ölçeğin Cronbach Alfa güvenirlik katsayısı 0,87 olarak hesaplanmıştır. Ölçekle elde edilen veriler, yüzde, ortalama, t testi ve tek yönlü varyans analizi ile çözümlenmiştir. Araştırma sonuçları, yükseköğretim örgütlerinin “orta düzeyde” bir değişim ve yenileşme ihtiyacı içerisinde olduklarını ortaya koymaktadır. Aynı zamanda, öğretim elemanlarının algıları cinsiyet, yaş, kıdem ve eğitim durumu değişkenine göre anlamlı farklılıklar göstermektedir.

Perceptions of the academicians about change and innovation at higher education institutions

Main purpose of this study is to find out the perceptions of academics at universities about change and innovation. The population of the study is 843 academicians who work at educational faculties of some state universities in İstanbul (Marmara University, Boğaziçi University and İstanbul University). 196 academicians were chosen using simple random sampling method. The study has been conducted quantitively and the data has been gathered by means of a 30-item-scale that had been developed by the researchers themselves. The Cronbach Alpha reliability coefficient of the scale is 0.87. The data was analyzed with percentage, arithmetic mean, t test and one way variance analysis. Results reveal that academics perceive change and innovation need at medium level at higher education institutions. At the same time, academics’ perceptions indicate significant differences in terms of their gender, age, professional experience and educational status.

PDF

___

Adem, M. (1997). Eğitim Plânlaması. Ankara: Şafak Matbaacılık.
Allen, D. K. (2009). Re-engineering Change In Higher Education. Department of Information Studies, 2(2), 1-30.
Allen, D. K. & Fifield, N. (1999). Re-engineering Change in Higher Education. Information Research, 4(3),A vailable at: http://informationr.net/ir/4-3/paper56.html.12.Haziran.2010
Aslan, S. H., Yıldız, E., Arıkan, M., Evren, Ü,. Erkanat, E., Sever, E. ve Maviş, O. (2009).
Türkiye’de Üniversite Sorunu ve Üniversite Çalışmaları Üzerine Bir Çalışma. Ankara: Türk Eğitim Sen Üniversite Araştırması.
Balyer, A. (2008). “Sanayileşmiş Bazı Ülkelerle Karşılaştırmalı Olarak Türkiye’de Üniversite Açma Politikaları: Teori Ve Uygulama” Yayımlanmamış Doktora Tezi, Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Barblan, A. (2006). A New Vision Of Higher Education In Turkey. Sabancı Üniversitesi, Geneva, 1-13.
Başaran, İ. E. (1992). Yönetimde İnsan İlişkileri: Yönetsel Davranış, Ankara: Gül Yayınevi.
Bruns, W. J. & Bruns, D. L. (2007). Effecting Change In Colleges and Universities. Journal Of Leadership Studies, 1(1), 53-63.
Corrales, J. (1999). The Politics Of Education. The Educational Reform and Management Series, 2(1), 1-58.
Demidenko, E. S. (2007). The Prospects of Education In A Changing World. Russian Education and Society, 49(6), 84-100.
El-Khawas, E. (2002). Reform Initiatives In Higher Education, ERIC, ED470037.
Erçetin, Ş. (2001). Biz Akademisyenler Geleceğin Yükseköğretim Kurumlarını Yaratmaya Yeterince Hazırlıklı mıyız? Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 25, 75- 86.
Erdoğan, İ. (2004). Eğitimde Değişim Yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Erdoğan, İ. (2003). Karşılaştırmalı Eğitim: Çağdaş Eğitim Sistemleri, İstanbul: Sistem Yayınları.
Gilbert, A. & Churchill, J. (1991) Marketing Research, Methodological Foundations. (5th ed.) USA, Orlando: The Dryden Pres.
Griffiths, M. (1993). Educational Change and The Self. British Journal Of Educational Studies, 41(2), 15-163.
Siemens, G. & Matheos, K. (2010). Systemic Changes in Higher Education, In Education,http://www.ineducation.ca/article/systemic-changes-higher-education,1- 20.
Harward Bussiness Essentials (2003). Managing Change and Transitions, USA: Harward Business School Publishing.
Karasar, N. (2004). Bilimsel Arastirma Yöntemleri, Ankara: Nobel Yayınevi.
Kezar, A. (2001). Understanding and Faciliating Change In Higher Education In The 21st Century, ERIC ED457763, 1-6.
King, S. (2006). Emotional Dimensions Of Major Educational Change: A Study Of Higher
Education Pbl Curriculum Reform. Australian Association for Research in Education AARE) Conference ‘Engaging, 1-25.
Özdemir, S. (2000). Eğitimde Örgütsel Yenileşme, Ankara: Pegem A Yayın.
Özdemir, S. (1995). Egitimde Örgütsel Yenilesme, Ankara: Nobel Yayınları.
Özmen, F. & Sönmez, Y. (2007). Değişim Sürecinde Eğitim Örgütlerinde Değişim Ajanlarının Rolleri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(2), 177-198.
Parsons, C. & Fidler, B. (2005). A New Theory of Educational Change-Punctuated Equilibrum: The Case Of The Internationalisation Of Higher Education Institution. British Journal Of Educational Studies, 53 (49), 447-465.
Rice, A. (1982). Educational Reform and The Question of Implementation. British Journal Of Educational Studies, 30(2), 183- 198.
Ringel, L. R. (2000). Managing Change In Higher Education. Assesment and Accountability Forum, Indiana, USA, 1-3.
Samah, A.A,S. & Kamaruzaman, J. (2008). Managing Change With Integrity In Malasian Institution Of Higher Education. Asian Social Science, 4 (5), 22-26.
Schermerhorn, J. R. (1989). Management for Productivity. New York: Third edition. John Wiley and Sons Inc.
Stahlke, H. F. W. & Nyce, J.M. (1996). Reengineering Higher Education: Reinventing Teaching and Learning. Cause/Effect Articles,Fall, 44-51.
Şimşek, M. (2009). Türkiye’de Yükseköğretim, Eğilimler, Sorunlar ve Fırsatlar Raporu Doğu Anadolu Tanıtım Toplantısı Tutanakları. Ankara: YÖK.
Töremen, F. (2002). Eğitim Örgütlerinde Değişimin Engel Ve Nedenleri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,12 (1), 185-202.
TÜSİAD. (2003). Yükseköğretimin Yeniden Yapılandırılması: Temel İlkeler.İstanbul: TÜSİAD Yayınları.
Varghese, V. N. (2004). Institutional Restructuring In Higher Education In Asia: Trends and Patterns. UNESCO, 1-11.
Waks, L. J. (2007). The Concept Of Fundemental Educational Change. Educational Theory, 57(3), 277-295.
Yeniçeri, Ö. (2002). Örgütsel Değişmenin Yönetimi. Ankara: Nobel Yayınları