SİYASAL REKLAM KAMPANYALARINA BİR BAKIŞ: "1 KASIM 2015 GENEL SEÇİMLERİ AK PARTİ ÖRNEĞİ"
Siyasal iletişim, siyaset ve iletişim kavramlarının kesiştiği noktada yeni bir kavram olarak ortaya çıkmaktadır.Demokratik katılımcı toplumlarda iktidara talip olan siyasal parti ya da adayların seçmenin hür iradesi ile iktidarolması, siyasal iletişim sürecinin de profesyonelleşmesini sağlamaktadır. Siyasal parti ya da adayların özellikleseçim dönemlerinde seçmen kitlelerle kurmuş oldukları iletişim süreçlerinin bütününü kapsayan siyasal iletişim,gelişen ve değişen iletişim teknolojileri vasıtasıyla genişleme alanı bulmaktadır. Kitle iletişim araçları vasıtasıylayayılım alanı bulan siyasal iletişim politikaları günümüz siyaseti açısından oldukça değerli, üzerinde durulan birunsur haline gelmektedir. Bu yayılım siyasal reklam uygulamalarında da benzer bir biçimde devam etmektedir.Özellikle seçim dönemlerinde siyasal parti ya da adayların gerçekleştirmiş oldukları siyasal reklamlar önemli birsiyasal iletişim uygulaması olarak değerlendirilmektedir. Son yıllarda siyasal parti ya da adayların, iletişimteknolojilerinin getirdiği avantajlardan da sıklıkla yararlanarak seçmen kitlelerde istenilen yönde tutum vedavranış değişikliği sağlamak amacıyla siyasal reklam uygulamalarına ağırlık verdiği bilinmektedir. Bubağlamda çalışmada, Ak Parti‟nin 1 Kasım 2015 Genel Seçimleri öncesinde geleneksel ve yeni medyakanallarında yayınladığı siyasal reklamları içerik analizine tabi tutulmaktadır. Analiz sonucunda, Ak Parti‟nin 1Kasım 2015 Genel Seçimleri öncesi yayınladığı siyasal reklamlarda, "Sen Ben Yok Türkiye Var" ve "Tek Başınaİş Başına" sloganlarının temel alındığı, oluşturulan reklam temalarında; milli birlik ve beraberliğin ön planaçıkarıldığı, sosyal haklar, ekonomi ve milli bütünlük gibi konularının da ağırlıklı olarak işlendiği görülmüştür.
AN OUTLOOK TO POLITICAL ADVERTISING CAMPAIGNS: AK PARTY AND 1 NOVEMBER 2015 GENERAL ELECTIONS
Political communication is emerging as a new concept where the concepts of politics and communication intersect. In democratic participatory societies, the fact that political parties or candidates who aspire to power come to power by the free will of the electorate ensures the enrichment of political communication. The entire communication processes of political parties or candidates, which have established with the electoral masses especially during the election periods, have an area of expansion thanks to the age and changing communication technologies. Political communication politics, which are spreading through mass communication, are becoming a great value and emphasis on today's politics. This spread continues in a similar way in political advertising applications. Political advertisements carried out by political parties or candidates during the election periods are considered as an important political communication practice. When they know when the last political party or candidates implement political advertising to create the desired attitude and behavior change in the voters by taking advantage of the advantages of communication technologies. In this context, the 1 November 2015 General Elections, the political advertisements of Ak Party broadcasted on traditional and new media channels are subjected to content analysis. Analyze, in the political advertisements published by the Ak Party before the November 1, 2015 General Elections, the main purpose of the slogans "Not You or I But Turkey," "Alone in Power", in advertising themes; It has been observed that national unity and solidarity is prioritized, and issues such as social rights, economy and national integrity are predominantly discussed.
___
- Aktaş, Hasret, (2004). “Bir Siyasal İletişim Aracı Olarak İnternet”, Konya: Tablet Kitabevi.
- Altunbaş, Hüseyin. & Diker, Esra, (2015). “Corporate Reputation Management and Social Media: An Analysis on Facebook Accounts of The Most Valuable 5 Brands In Turkey”, Akademia, 4/2, 40-54.
- Avcı, Kemal, (2015). “Siyasal Seçim Kampanyalarında Halkla İlişkiler, Kampanyalar, Yöntemler ve Araçlar Üzerine Bir İnceleme”, Konya: Literatürk Academia.
- Aziz, Aysel, (2007). “Siyasal İletişim”, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Aziz, Aysel, (2014). “Siyasal İletişim”, Ankara: Nobel Yayın.
- Balcı, Şükrü, (2006). “Negatif Siyasal Reklamlarda İkna Edici Mesaj Stratejisi Olarak Korku Çekiciliği Kullanımı (YayınlanmamışDoktora Tezi)”, Konya Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Bekiroğlu, O. ve E. Bal, (2014). “Siyasal Reklamcılık”, İstanbul: Literatürk Acedemia.
- Bongrand, Micheal, (1992). “Politika Pazarlama”, (Çeviren: Fatoş Ersoy) İstanbul: İletişim Yayınları.
- Çakmak, Fatma, (2019). “Postmodern Çağda Siyasal İletişim”, Konya: Literatürk Akademi.
- Devran, Yusuf, (2003). “Siyasal Kampanya Yönetimi: Mesaj, Strateji ve Taktikler”, İstanbul: And Yayınları.
- Doğan, Adem, (2017). “Türkiye‟de Siyasal İletişim ve Siyasal Davranış”, Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
- Duman, M, (2014). “30 Mart Yerel Seçimlerinde Siyasi Partilerin Medyadaki Görünürlük Analizi”, İletişim ve Diplomasi Sayı:2, s.8.
- Erdoğan, İrfan, (2012). “Pozitivist Metodoloji ve Ötesi: Araştırma Tasarımları”, Niteliksel ve İstatiksel Yöntemler, Ankara: Erk Yayınları.
- Hill, Ronald Paul, (1989). “An Exploration of Voter Responses to Political Adversiments”, Journal of Advertising, Vol. 18, No. 4, pp. 14-22.
- Kaid, Lynda Lee, (2004). “Political Advertising”, (Editörler), Lynda Lee Kaid. Handbook of Political Commnication Research, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, s. 155- 202.
- Kentel, Ferhat, (1991). “Demokrasi Kamuoyu ve İletişime Dair”, Birikim Dergisi, 30, 39-44.
- Köse, Utku ve Çal, Özlem, (2012). “Web 2.0 Servislerinin Sosyolojik Değerlendirilmesi”, XIV. Akademik Bilişim Konferansı, 1-3 Şubat 2012, Uşak, s.1-8.
- Lilleker, Darren, G., (2013). “Siyasal İletişim: Temel Kavramlar”, (Çeviren: Abdullah Altın vd.) İstanbul: Kaknüs Yayınları.
- Mutlu, Erol, (2008). “İletişim Sözlüğü”, Ankara: Ayraç Yayınları.
- Mutlu, Erol, (1994). “İletişim Sözlüğü”, Ankara: Ark Yayınları.
- Neuman, W. Lawrence, (2014). “Toplumsal Araştırma Yöntemleri: Nitel ve Nicel Yaklaşımlar”. Ankara: Yayınodası Yayıncılık.
- Niray, N., Deniz, Ş. ve O. Öksüz, (2007). “Türkiye' de Siyasal Reklamcılık Uygulamaları: 22 Temmuz 2007 Genel Seçimlerinde Ulusal Basında Siyasal Reklam Analizi”, Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi Uluslararası Medya ve Siyaset Sempozyumu.
- Özkan, Necati, (2002). “Türkiye ve Dünyadan Örneklerle Seçim Kazandıran Kampanyalar”, İstanbul: Medicat Kitapları.
- Özkan, Abdullah, (2007). “Siyasal İletişim Stratejileri”, İstanbul: Tasam Yayınları.
- Sandıkçıoğlu, Bilge, (2012). “Tarihsel Gelişimi İçinde Siyasal İletişim”, (Editörler), Ferruh Uztuğ ve Yasemin Özgün. “Siyasal İletişim”, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları, s. 2-28.
- Sivritepe, Semanur, (2016). “Siyasal Reklamın Kuramsal Boyutuna İlişkin Bir İnceleme”, (Editörler), Mehmet Fidan. Siyasette halkla ilişkiler, Konya: Atlas Akademi, s. 115- 143.
- Stone P J, Dunphy D C, Marshall S S, DM Ogilvie (1966). “The General Inquirer: A Computer Approach to Content Analysis”, The M.I.T. Press, Massachusetts.
- Sütçü, Çiğdem, (2012). “Sosyal Medyaya Girmeden Önce Bilinmesi Gerekenler”, Yeni Medya ve ... (Ed. Deniz Yengin) İstanbul: E Yayınları.
- Topuz, Hıfzı, (1991). “Siyasal Reklamcılık: Dünyadan ve Türkiye'den Örneklerler”, İstanbul: Cem Yayınevi.
- Uslu, Zeynep Karahan, (1996). “Siyasal İletişim ve 24 Aralık 1995 Genel Seçimleri”,Yeni Türkiye Dergisi S.11: s.790.
- Uztuğ, Ferruh, (1999). “Siyasal İletişim Yönetimi”, İstanbul: Mediacat Yayınları.
- Yalın, B. Eroğlu, (2001). "Siyasal İletişimin Reklam Boyutuna İlişkin Kurumsal Bir İnceleme". İletişim Dergisi, s.173.
- Zeybek Burcu, (2016). “Siyasal Reklam, İkna ve Retorik, İstanbul: Beta Yayınları.
- Weber Robert P, (1989) Basic Content Analysis, Sage, London.
- Wolton, Dominique, (1990). “Political Communication: The Construction of a Model”, European Journal of Communication 5(1), Sage Publications.
- Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
- Yayıncı: Cahit AYDEMİR