Normal bir teknenin meyil yapması esnasında, kendi ağırlığı, üzerindeki yükler ve sancak-iskele sarnıçlarının sıvı doluluk yüzdelerine göre, tekne üzerinde oluşan ve teknenin tekrar önceki denge konumuna gelmesini sağlamada bir etken olan maksimum doğrultucu moment kolu (maksGZ) değerinin klasik yöntemlerle hesap edilmesi işlemleri, uzun sürmekte ve hassas hesaplar gerektirmektedir. Bu karmaşık işlemlerde, tekne üzerinde yer alan sarnıçların doluluk yüzdeleri ve içlerindeki sıvıların yer değiştirmelerinden kaynaklanan serbest yüzey etkisi de hesap edilmelidir. Bu çalışma süresince, gerçek veriler kullanılarak, Bulanık Mantık ve Sinirsel Bulanık Mantık yaklaşımlarıyla modeller oluşturulmuş ve bu modeller kullanılarak, kısa sürede, maksimum doğrultucu moment kolu değeri, gerçek değerlere çok yakın bir şekilde hesaplanmıştır