TÜRKİYE’DE ÇALIŞAN KADINLARIN ÇOCUK BAKIM TERCİHLERİ

Çocuk bakımı endüstrisi, son yıllarda küçük çocuk sahibi olan annelerin iş gücüne artan katılımlarının bir sonucu olarak hızla büyümüştür. Çocuk bakımı endüstrisi büyüdükçe, kamunun dikkati kalite, maliyet, yararlılık gibi faktörlere çevrilmektedir. Bu nedenle çocuk bakımının sağlanmasında devletin ve ailenin rolü önem taşımaktadır (Blau ve Robins,1988: 374). Çocuk bakımına artan bu ilgiyle beraber, dünyada bugüne kadar küçük çocuklu annelerin çalışarak çocuk bakımı yaptırmalarıyla ilgili çok sayıda çalışma yapılmıştır. Bunlardan bazıları Heckman (1974), Connely (1992), Kimmel (1995), Powel (1997, 1998) ve Averett, Peters ve Waldman (1997) sayılabilir. Çocuk bakımı literatüründeki çalışmaların bir bölümü ise kadının işgücü arzı ile çocuk bakımı tercihi kararlarını birleşik tahmin etmiştir. Bu çalışmalardan bazıları, Blau ve Robins (1988), Michalopoulos, Robins ve Garfinkel (1992), Ribar (1992,1995), Kimmel (1995,1998), Clevend, Gunderson ve Hyatt (1996)’dır. Bu çalışmanın amacı, Hacettepe Nüfus Etütleri Enstitüsü’nün 1998 Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması (TNSA–1998) anketi ham verilerini kullanarak, Türkiye genelinde, 5 yaş ve altı çocuk sahibi olan evlenmiş çalışan kadınların çocuk bakım tercihlerini etkileyen faktörleri multinomial logit model ile tahmin etmek ve politik yorumlarda bulunmaktır.