Örgütsel Yalnızlık Algısının Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Etkisi: Bankacılık Sektöründe Bir Araştırma

Bu çalışmanın amacı, örgütsel yalnızlık algısının örgütsel bağlılık üzerindeki etkisinin incelenmesidir. İş görenin kendini örgüt içinde yalnız hissetmesi, örgütsel bağlılığını azaltabilmektedir. Örgüte bağlılığı azalan bireyin performansının düşmesi, örgütün verimliliğini olumsuz yönde etkilemektedir. Buna karşılık, örgüt içinde iletişim kurabilen, kendini örgütün başarılı ve önemli bir üyesi olarak işgörenin örgütsel bağlılığı yüksek olmaktadır. Çalışanın örgütsel bağlılığı arttıkça, performansı ve verimlilik düzeyi de artmaktadır. Böylelikle kişi hem yalnızlık duygusundan kurtulmakta hem de örgütün verimliliğine katkı sağlamaktadır. Çalışma, sosyal mübadele teorisine dayanmaktadır. Teoriye göre bireyler sosyal ilişkilere, ödüllendirilme beklentisi ile girmektedir. Birbirleriyle etkileşim halinde olan çalışanlar kendilerini örgüt içerisinde yalnız hissetmemekte ve bu ilişkilerinden maddi faydanın yanı sıra sosyal bir fayda da sağlayabilmektedir. Kendini örgütün önemli bir parçası olarak gören çalışanın bağlılığı artmakta; beklentilerinin yeterli düzeyde karşılanmadığını düşünmesi durumunda da bağlılığı zayıflayabilmektedir. Araştırmanın örneklemini kolayda örnekleme yöntemi ile ulaşılan 387 bankacılık sektörü çalışanı oluşturmaktadır. Verilerin analizinde SPSS 25 programı kullanılmıştır. Yapılan regresyon analizi sonucunda, örgütsel yalnızlığın duygusal yoksunluk boyutunun, örgütsel bağlılığın duygusal bağlılık boyutu üzerinde istatistiksel açıdan anlamlı ve negatif bir etkisinin olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca, örgütsel yalnızlığın duygusal yoksunluk boyutunun örgütsel bağlılığın normatif bağlılık boyutu üzerinde istatistiksel açıdan anlamlı ve negatif bir etkisi olduğu görülmektedir.

The Effect of Perception of Organizational Loneliness on Organizational Commitment: A Research in the Banking Sector

The aim of this study is to examine perception of the effect of organizational loneliness on organizational commitment. An employee’s loneliness inside the organization may decrease his organizational commitment. The decreased performance of such an employee effects the organization’s productivity in the negative direction. In contrast, an employee who is able to communicate within the organization, who sees himself as a successful and important part of the organization has a higher commitment. As an employee’s level of commitment increases, his performance and productivity increase, too. This way, an individual both avoids the feeling of loneliness and contributes to the productivity of the organization. The work is based on the social exchange theory. The theory states that individuals take part in social interactions with the expectation of being rewarded. Employees who interact with each other do not feel lonely in the organization, and they can gain social as well as financial benefits from these relationships. The loyalty of the employee who sees himself as an important part of the organization increases. On the other side, if he thinks that his expectations are not met sufficiently, his loyalty may weaken. The convenience sampling method was used to make up the sample space of the research, which consists of 387 banking sector workers. The SPSS 25 Program was used for data analysis. As a result of the regression analysis, it was found that the emotional deprivation dimension of organizational loneliness has a statistically significant and negative effect on affective commitment. In addition, it is seen that the emotional deprivation dimension of organizational loneliness has a statistically significant and negative effect on the normative commitment.

___

  • Bakır, A., & Aslan, M. (2017). Examining the relationship between principals' organizational loneliness and job satisfaction levels. European Journal of Education Studies, 3(6), 50-71. doi:10.5281/zenodo.572344
  • Bayram, L. (2005). Yönetimde yeni bir paradigma: örgütsel bağlılık. Sayıştay Dergisi, 59, s. 59-139.
  • Bell, R., Roloff, M., Camp, K. V., & Karol, S. (1990). Is it lonely at the top? career success and personal relationship. Journal of Communication, 40(1), s. 9-23. erişim adresi: https://doi.org/10.1111/j.1460-2466.1990.tb02247.x
  • Bolat, O.İ., Bolat, T., & Seymen, O. A. (2009). Güçlendirici lider davranışları ve örgütsel vatandaşlık davranışı arasındaki ilişkinin sosyal mübadele kuramından hareketle incelenmesi. Balikesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(21), 215-239. erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/857111
  • Coyle-Shapiro, J.-M., & Conway, N. (2005). Exchange relationship: an examination of psychological contracts and perceived organizational support. Journal of Applied Psychology, 90(4), 774-781. doi:10.1037/0021-9010.90.4.774
  • Cronbach, L. (1951). Coefficient alpha and the international structure of tests. Psychometrika, 16(3), 297-334.
  • Çöl, G. (2004). Örgütsel bağlılık kavramı ve benzer kavramlarla ilişkisi. İŞ, GÜÇ Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 6(2). erişim adresi: http://www.isguc.org/?p=article&id=233&cilt=6&sayi=2&yil=2004
  • Demirbaş, B., & Haşit, G. (2016). İş yerinde yalnızlık ve işten ayrılma niyetine etkisi: Akademisyenler üzerine bir uygulama. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(1), 137-158.
  • Doğan, T., Çetin, B., & Sungur, Z. (2009). İş yaşamında yalnızlık ölçeği Türkçe formunun geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 10, 271-277.
  • Erdil, O., & Ertosun, Ö. (2011). The relationship between social climate and loneliness in the workplace and effects on employee well-being. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 24, s. 505-525. doi:10.1016/j.sbspro.2011.09.091
  • Erkmen, T., & Çerik, Ş. (2007). Kurum imajını oluşturan kurum kimliği boyutları bağlamında örgüte bağlılığın incelenmesi: üniversite öğrencileri üzerine bir uygulama. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Öneri Dergisi, 7(28), 107-119.
  • Hoşoğlu, S. (2012). Çalışanların örgüte bağlılıkları ile liderlik arasındaki ilişkinin incelenmesine yönelik bir uygulama. (Yüksek Lisans Tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
  • İnce, M., & Gül, H. (2005). Yönetimde yeni bir paradigma: örgütsel bağlılık. Konya: Çizgi Kitabevi.
  • Kline, R. (2016). Principles and practice of structural equation modelling (Fourth edition). New York: Guilford publications.
  • Lam, L., & Lau, D. (2012). Feeling lonely at work: investigating the consequences of unsatisfactory workplace relationships. The International Journal of Human Resource Management, 23(20), 4265-4282.
  • Meyer, J., & Allen, N. (1991). A three-component conceptualization of organizational commitment. Human Resource Management Review, 1(1), 61-89.
  • Örücü, E., & Kışlalıoğlu, R. (2014). Örgütsel bağlılık üzerine bir alan çalışması. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 10(22), 45-65.
  • Özçelik, H., & Barsade, S. (2011). Work loneliness and employee performance. Academy of Management Proceedings. erişim adresi: https://journals.aom.org/doi/pdf/10.5465/ambpp.2011.65869714
  • Razzaq, A., Arzu, A. A., & Aslam, M. (2013). The nexus between technological learning, downsizing, employee commitment and organizational performance. Business Management Dynamics, 2(10), 74-80.
  • Tamer, İ., İyigün, N., & Sağlam, M. (2014). Örgüt kültürünün örgüte bağlılık üzerindeki etkisi: bir perakende işletmesi çalışanları üzerinde araştırma. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(8), 187-202.
  • Taştan, S., İşçi, E., & Arslan, B. (2014). Örgütsel destek algısının işe yabancılaşma ve örgütsel bağlılığa etkisinin incelenmesi: İstanbul özel hastanelerinde bir çalışma. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi(19), 121-138.
  • Wright, S. (2005). Loneliness in the workplace. (Doctoral dissertation, Universty of Canterbury, New Zeland). Retrieved from https://www.researchgate.net/publication/29488030_Loneliness_in_the_Workplace
  • Wright, S., Burt, C., & Strongman, K. (2006). Loneliness in the workplace: construct definition and scale development. New Zeland Journal of Psychology, 35(2), 59-68.
  • Yılmaz, E., & Aslan, H. (2013). Öğretmenlerin iş yerindeki yalnızlıkları ve yaşam doyumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi(3), 52-59.