TÜRKÇENİN YABANCI DİL OLARAK ÖĞRETİMİNDE KONUŞMA KULÜPLERİ

Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde anlatma becerileri içerisinde yer alan konuşma becerisi, dilin iletişimsel işlevi açısından önem arz etmektedir. Dinleme becerisiyle beraber günlük hayatta en çok kullanılan dil becerisi olan konuşmanın, Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen öğreniciler tarafından doğru ve etkili bir biçimde kullanılması gerekmektedir. Bu gerekliliğin kuramsal temellerine Diller İçin Ortak Başvuru Metni’nden (CEFR) ve Türkiye Maarif Vakfınca hazırlanan Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi Programı’ndan (2019) erişmek mümkündür. Konuşma kulüpleri ders dışı zamanlarda öğrenicilerin belirli konular üzerinde karşılıklı konuşması şeklinde hayata geçirilmektedir. Öğrenilmeye çalışılan hedef dilin daha hızlı ve pratik bir beceriye dönüşmesi noktasında konuşma kulüpleri işe koşulmaktadır. Doküman incelemesinin kullanıldığı bu araştırmada Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde konuşma kulüplerinin amaçları, işleyiş biçimleri, etkinlik ve konu önerileri, çıktıları yerli ve yabancı alan yazından hareketle ele alınmıştır. Bu araştırmanın, Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde konuşma kulüpleriyle ilgili bir farkındalık sağlayacağı öngörülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretimi, Konuşma Becerisi, Konuşma Kulüpleri, Ders Dışı Etkinlik, Konuşmanın Geliştirilmesi.

PDF

___

Amita, S., Tavriyanti, L., & Ernati. (2016). The effect of the English club program toward the second grade students’ speaking ability at SMPN 18 padang. Language Teaching Journal, 1(1), 1-12.
Biçer, İ. A. (2018). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde konuşma ve yazma kulüp çalışmaları: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi örneği. Karaman Uluslararası 1. Dil ve Edebiyat Kongresi
Celce, M., M. (2001). Teaching English as a second or foreign language. Third edition. Boston: Heinle & Heinle.
Galanes, G. & Adams, K. (2013). Effective group discussion: Theory and practice. New York: McGraw-Hill
Günaydın, Y. ve Arıcı, A. F. (2020). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde etkileşimli okumanın konuşma becerisine etkisi. EKEV Akademi Dergisi, 83, 673 - 696. Harmer, J. (1999). How to teach English. New York: Longman
Hauser,E.(2008). Nonformal institutional interaction in a conversation club:Conversation partners' questions. Journal of Applied Linguistics and Professional Practice, 5(3), 275-295. http://doi.org/10.1558/japl.v5i3.275.
İşçan, A. ve Karagöz, B. (2016). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde konuşma becerisi kazandırmada filmlerin kullanımı. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(4), 1265-1278.
Keser, S. (2018). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde konuşma becerisinin geliştirilmesinde karşılaşılan güçlükler. Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, Ankara.
Özbay, M. (2010). Sesle ilgili kavramlar ve konuşma eğitimi. Türkçe öğretimi yazıları. Ankara: Öncü Basımevi.
Özmen, C., Güven, E. ve Dürer, Z. S. (2017. Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde konuşma becerisi: Sesletime yönelik bir uygulama ve etkinlik önerisi. Turkish Studies, 12(28), 593-634.
Polat, Y. (2019). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde konuşma becerisinin geliştirilmesi ve edim sözler. http://www.dilbilimi.net/polat_yusuf_m03.pdf adresinden 10.06.2019 tarihinde erişilmiştir.
Qolbia, M., Maulidiyah, N. ve Wahyuniati. (2019). Improving speaking skill through speaking club viewed from students’ perception. International Conference on English Language Teaching (ICONELT 2019).
Sapir, E. (1921). Language: An introduction to the study of speech. New York: Brace and Company.
Sevtekin, E. ve Aytan, T. (2020). Alt yazılı çizgi filmlerin Türkçe öğrenen Suriyeli öğrencilerin dinleme / izleme becerisine etkisi. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 8(4), 171 – 193.
Sorgen, A. (2015). Integration through participation: The effects of participating in an English conversation club on refugee and asylum seeker integration. Applied Linguistics Review, 6(2), 241-260. https://doi.org/10.1515/applirev-2015-0012. Temizyürek, F., Erdem, İ. ve Temizkan, M. (2013). Konuşma eğitimi, sözlü anlatım. Ankara, Pegem Akademi.
Uçak, S. ve Gökçü, E. (2015). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin konuşma becerisini geliştirme stratejileri (Erbil Örneği). Journal of Turkish Language and Literature, 1(2), 221-228.
Yalçın, A. (2006). Türkçe öğretim yöntemleri yeni yaklaşımlar. Ankara: Akçağ Yayınları.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2000). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (2. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.