SALGIN HASTALIK DÖNEMİNDE NOMOFOBİ VE KAYGI DÜZEYİNİN İNCELENMESİ

Teknolojinin gelişmesi ve akıllı telefonların hayatımıza girmesiyle birlikte çağın yeni fobisi, akıllı telefondan yoksun kalma korkusu olarak ifade edilen Nomofobi olmuştur. Dünyayı etkisi altına alan COVID 19 ile beraber, salgını kontrol altına alabilmek için getirilen kısıtlamalar ve günlük hayatta yaşanan değişimler, bireyleri yakınlarıyla iletişim kurmak, internet üzerinden alışveriş yapmak gibi nedenlerle yaşamın her alanında kullanılan telefonlara bağımlı hale getirmiştir. Araştırma, Türkiye genelinde kolayda örnekleme yöntemiyle seçilen 18 yaş ve üstü, akıllı telefon kullanan bireylere gönüllük esasına dayalı olarak online anket yöntemi ile yapılmıştır. Araştırmada 20 maddeden ve dört alt boyuttan oluşan Nomofobi Ölçeği (NMP-Q) ile 18 madde ve dört alt boyuttan oluşan salgın hastalık kaygısı ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada içinde bulunduğumuz COVID 19 salgın hastalık döneminde toplumun nomofobi ve kaygı düzeyinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma sonucunda sosyo-demografik değişkenlerden yaş, medeni durum, öğrenim durumu ve yaşanılan yer ile katılımcıların nomofobi ve kaygı düzeyleri arasında anlamlı bir farklılık görülmezken, cinsiyet ile nomofobi ve kaygı düzeyleri arasında anlamlı bir farklılık olduğu sonucuna varılmıştır. Ayrıca COVID-19 geçirme durumu ile kaygı düzeyi ve COVID-19’a yakalanma korkusu ile nomofobi ve kaygı düzeyi arasında anlamlı bir farklılık olduğu bulunmuştur. Yapılan korelasyon analizi sonucunda ise nomofobi ölçeği ile salgın hastalık kaygı ölçeği arasında anlamlı bir ilişki olduğu sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

COVID-19, Kaygı, Nomofobi, Salgın hastalık, Sosyo-demografik

PDF

___

Adnan, M. ve Gezgin, D. M. (2016). Modern çağın yeni fobisi: üniversite öğrencileri arasında nomofobi prevalansı. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 49(1), 141-158.
Aksu, B. Ç. ve Doğan, A. (2019). Çalışanların nomofobiklik düzeylerinin demografik değişkenler açısından incelenmesi. ICOAEF’19, VI International Conference on Applied Economics and Finance & Extended With Social Sciences, 448- 460.
Apak, E. ve Yaman, Ö. M. (2019). Üniversite öğrencilerinde nomofobi yaygınlığı ve nomofobi ile sosyal fobi arasındaki ilişki: Bingöl Üniversitesi örneklemi. Addicta: The Turkish Journal on Addictions, 3, 609-627.
Aşık, N. A. (2018). Aidiyet duygusu ve nomofobi ilişkisi: Turizm öğrencileri üzerinde bir araştırma. Turar Turizm ve Araştırma Dergisi, 7(2), 24-42.
Augner, C. ve Hacker, G. W. (2012).Associations between problematic mobile phone use and psychological parameters in young adults. International Journal of Public Health, 57(2), 437-441.
Bahi, R. R. ve Deluliis, D. (2015). Nomophobia. Hershey, PA: IGI Global.
Bendau, A., Kunas, S. L., Wyka, S., Petzold, M. B., Plag, J., Asselman, E. and Ströhle, A. (2021). Longitudinal changes of anxiety and depressive symptoms during the COVID-19 pandemic in Germany: The role of pre-existing anxiety, depressive, and other mental disorders. Journal of Anxiety Disorders, 79, 1-9.
Bozkurt, Ö. Ç. ve Minaz, A. (2017). Üniversite öğrencilerinin akıllı telefon bağımlılık düzeylerinin ve kullanım amaçlarının farklı değişkenler açısından incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(21), 268- 286.
Bragazzi, N. L. and Puente, D. G. (2014). A Proposal for including nomophobia in the new DsM-V. Psychology Research and Behavior Management, 7, 155-160.
Chen, L., Yan, Z., Tang, W., Yang, F., Xie, X. and He, J. (2016). Mobile phone addition levels and negative emotions among chinese young adults: The mediating role of interpersonal problems. Computers in Human Behavior, 55, 856-866.
Choi, E. P., Hui, B. P. and Wan, E. Y. (2020). Depression and anxiety in Hong Kong during COVID-19. Public Health, 17, 1-11.
Dawes, G.J.(2008). Do data characteristics change according to the number ofscale points used? An experiment using 5 point, 7 point and 10 point scales. International Journal of Market Research, 51(1), 61-77.
Demirci, K.,Akgönül, M. andAkpınar,A. (2015). Relationship ofsmartphone use severity with sleep quality, depression, and anxiety in university students. Journal of Behavioral Addictions, 4(2), 85-92.
Dixit, S., Shukla, H., Bhagwat, A., Bindal, A., Goyal, A., Zaidi, A. and Shrivastava, A. (2010). A study to evaluate mobile phone dependence among students of a medical college and associated hospital of central India. Indian Journal of Community Medicine, 35(2), 339-341.
Dong, L. and Bouey, J. (2020). Public mental health crisis during covid-19 pandemic, China. Centers for Disease Control and Prevention, 26(7), 1616-1618.
Drouin, M., McDaniel, B. T., Pater, J. and Toscos, T. (2020). How parents and their children used social media and technology at the beginning of the covid-19 pandemic and associations with anxiety. Cyberpsychology, Behavior and Social Networking, 23(11), 727-736.
Erdem, H., Kalkın, G., Türen, U. ve Deniz, M. (2016). Üniversite öğrencilerinde mobil telefon yoksunluğu korkusunun (nomofobi) akademik başarıya etkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(3), 923- 936.
Erdoğdu, Y., Koçoğlu, F. ve Sevim, C. (2020). COVID-19 pandemisi sürecinde anksiyete ile umutsuzluk düzeylerinin psikososyal ve demografik değişkenlere göre incelenmesi. Klinik Psikiyatri Dergisi, 23(1), 24-37.
Escobar-Viera, C. S., Shensa, A., Bowman, N. D., Sidani, J. E., Knight, J., James, A. E. and Primack, B. A. (2018). Passive and active social media use and depressive symptoms among united states adults. Cyberpsychology, Behavior and Social Networking, 21(7), 437-443.
Fung, I. C. H., Duke, C. H., Finch, K. C., Snook, K. R., Tseng, P. L., Hernandez, A. C. and Tse, Z. T. (2016). Ebola virus disease and social media: A systematic review. American Journal of Infection Control, 44(12), 1660-1671.
Hoşgör, H., Tandoğan, Ö. ve Gündüz Hoşgör, D. (2017). Nomofobinin günlük akıllı telefon kullanım süresi ve okul başarısı üzerindeki etkisi: Sağlık personeli adayları örneği. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(46), 573-595.
Hyland, P., Shevlin, M., McBride, O., Murpy, J., Karatzias, T., Bentall, R. P. and Vallieres, F. (2020). Anxiety and depression in the republic of ireland during the covid-19 pandemic. Acta Psychiatr Scand, 142, 249-256.
Jin, B. ve Park, N. (2012). Mobile voice communication and loneliness: cell phone use and the social skills deficit hypothesis. New Media & Society, 15(7), 1094-1111.
Karamustafalıoğlu, O. ve Yumrukçal, H. (2011). Depresyon ve anksiyete bozuklukları. Şişli Eftal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Tıp Bülteni, 45(2), 65-74.
King, A. L. S., Valença, A. M. and Nardi, A. E. (2010). Nomophobia: The mobile phone in panic disorder with agoraphobia - reducing phobias or worsening of dependence? Cognitive and Behavioral Neurology, 23(1), 52-54.
King, A. L. S., Valença, A. M., Silva, A. C., Sancassiani, F., Machado, S. and Nardi, A. E. (2014). Nomophobia: Impact of cell phone use interfering with symptoms and emotions of individuals with panic disorder compared with a control group. Clinical Practice ve Epidemiology in Mental Health, 10, 28-35.
Li, B., Wu, Y., Jiang, S. and Zhai, H. (2018). Wechat addiction suppresses the impact of stressful life events on life satisfaction. Cyberpsychol Behav Soc Netw, 21(3), 194-198.
Madhusudan, M. P., Sudarshan, T. V., Sanjay, A. G. ve Fernandes, S. (2017). Nomophobia and determinants among the students of a medical college in Kerala.International Journal of Medical Science and Public Health, 6(6), 1046–1049.
Malesza, M. and Kaczmarek, M. C. (2021). Predictors of anxiety during the covid-19 pandemic in Poland. Personality and Individual Differences, 170, 1-6.
Memiş Doğan, M. and Düzel, B. (2020). Covid-19 özelinde korku-kaygı düzeyleri. Turkish Studies, 15(4), 739-752.
Mok, J. Y., Choi, S. W., Kim, D. J., Choi, J. S., Lee, J., Ahn, H. and Song, W. Y. (2014). Latent class analysis on internet and smartphone addiction in college students. Neuropsychiatric Disease and Treatment, 10, 817-828.
Nikhita, C. S., Jadhav, P. R. and Ajinkya, S. A. (2015). Prevalence of mobile phone dependence in secondary school adolescents. Journal of Clinical and Diagnostic Research, 9(11), 6-9.
Ocaktan, M. E., Keklik, A. ve Çöl, M. (2002). Abidinpaşa sağlık grup başkanlığı'na bağlı sağlık ocaklarında çalışan sağlık personelinde Spielberger durumluluk ve sürekli kaygı düzeyi. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası, 55(1), 21-28.
Özdin, S. and Özdin, Ş. B. (2020). Levels and predictors of anxiety, depression and health anxiety during COVID-19 pandemic in Turkish society: The importance of gender. International Journal of Social Psychiatry, 66(5), 504-511.
Pavithra, M. B. and Madhukumar, S. (2015). A study on nomophobia-mobile phone dependence, among students of a medical college in Bangalore. National Journal of Community Medicine, 6(3), 340-344.
Peteet, J. R. (2020). COVID‐19 Anxiety. Journal of Religion and Health, 59, 2203- 2204.
Roy, D., Tripathy, S., Kar, S. K., Sharma, N., Verma, S. K. and Kaushal, V. (2020). Study of knowledge, attitude, anxiety & perceived mental healthcare need in Indian population during COVID-19 pandemic. Asian Journal of Psychiatry, 51, 1-7.
Sayar, G. H., Ünübol, H., Tutgun-Ünal, A. ve Tarhan, N. (2020). Salgın hastalık kaygı ölçeği: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 12(1), 382-397.
Shanafelt, T., Ripp, J. and Trockel, M. (2020). Understanding and addressing sources of anxiety among health care professionals during the Covid-19 pandemic. Jama, 323(21), 2133-2134.
Sher, L. (2020). COVID 19 Anxiety, sleep disturbances and suicide. Sleep Medicine, 70, 124.
Shevlin, M., McBride, O., Murphy,J., Miller,J. G., Hartman, T. K., Levita, L. and Bentall, R. P. (2020). Anxiety, depression, traumatic stress and covid-19-related anxiety in the UK general population during the covid-19 pandemic. BJPsych Open, 6(6), 1-9.
Sönmez, V., Alacapınar, Füsun. (2016). Örneklendirilmiş Bilimsel Araştırma Yöntemleri. (4. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
Tamura, H., Nishida, T., Tsuji, A. and Sakakibara, H. (2017). Association between excessive use of mobile phone and insomnia and depression among japanese adolescents. International Journal of Environmental Research and Public Health, 14(7), 1-11.
Tang, F., Liang, J., Zhang, H., Kelifa, M. M., He, Q. and Wang, P. (2021). COVID-19 related depression and anxiety among quarantined respondents. Psychology & Health, 36(2), 164-178.
Taylor, M. R., Agho, K. E., Stevens, G. J. and Raphael, B. (2008). Factors influencing psychological distress during a disease epidemic: Data from Australia’s first outbreak of equine influenza. BMC Public Health, 8, 1-13.
Townsend, A. M. (2000). Life in the real-time city: mobile telephones and urban metabolism. Journal of Urban Technology, 7(2), 85-104.
TUİK. Web: https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Adrese-Dayali-Nufus-Kayit-Sistemi-Sonuclari-2019-33705 adresinden alınmıştır.
Türen, U., Erdem, H. ve Kalkin, G. (2017). Mobil telefon yoksunluğu korkusu (nomofobi) yayılımı: Türkiye’den üniversite öğrencileri ve kamu çalışanları örneklemi. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 10(1), 1-12.
Türkçapar, H. (2004). Anksiyete bozukluğu ve depresyonun tanısal ilişkileri. Klinik Psikiyatri, 4, 12-16.
Türkmen, A. (2021). Banka personelinin covid-19 korkusunun incelenmesi. Sağlık ve Sosyal Refah Araştırmaları Dergisi, 3(2), 87-92.
Uysal, Ş., Özen, H. and Madenoğlu, C. (2016). Social phobia in higher education: the influence of nomophobia on social phobia. The Global Elearning Journal, 5(2), 1-8.
Walsh, S. P., White, K. M. ve Young, R. M. (2010). Needing to connect: the effect of self and others on young people’s involvement with their mobile phones. Australian Journal of Psychology, 62(4), 194-203.
Wiederhold, B. K. (2020). Using social media to our advantage: Alleviating anxiety during a pandemic. Cyberpsychology, Behavior and Social Networking, 23(4), 197-199.
Yasan-Ak, N. and Yıldırım, S. (2018). Nomophobia among undergraduate students: the case of a Turkish state university. International Journal on New Trends in Education and Their Implications, 9(4),11-20.
Yazıcıoğlu, Y. ve Erdoğan, S. (2004). Spss uygulamalı bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Detay Yayıncılık.
Yıldız, E. P., Çengel, M. ve Alkan, A. (2020). Öğretmenlerin nomofobi düzeylerinin demografik özelliklerine ve akıllı telefon kullanım alışkanlıklarına göre incelenmesi. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 15(1), 5096- 5120.
Yildirim, C. and Correia, A. P. (2015). Exploring the dimensions of nomophobia: Development and validation of a self-reported questionnaire. Computers in Human Behavior, 49, 130-137.
Yildirim, C., Sumuer, E., Adnan, M. and Yildirim, S. (2016). A growing fear: Prevalence of nomophobia among Turkish college students. Information Development, 32(5), 1322- 1331.
Zade, H., Shah, K., Rangarajan, V., Kshirsagar, P., Imran, M. and Starbird, K. (2018). From situational awareness to actionability: Towards improving the utility of social media data for crisis response. Proceedings of the ACM on Human- Computer Interaction, 2, 1-18.