DÖNÜŞÜMCÜ LİDERLİK YENİLİKÇİ İŞ DAVRANIŞI GRUP UYUMU

Dönüşümcü liderler, grup üyelerinin yenilikçi fikirleri anlama, takdir etme ve destekleme yoluyla öğrenmesi ve geliştirmesi için fırsatlar yaratmakta ve grup üyeleri, daha büyük yenilikçi davranışlarla sonuçlanan statükoya meydan okuma korkusunun üste- sinden gelebilmektedirler. Kısacası, motive edici bir iklim yaratan dönüşümcü liderler aynı zamanda yenilikçi bir atmosfer yaratacak ve bu da grup üyelerinin yenilik yapma olasılığının daha yüksek olmasını sağlayacaktır (Feng, Huang & Zhang, 2016). Grup uyumu grubun üyeleri arasındaki karşılıklı olumlu tutumların sayısından ve gücünden çıkarılan grup özelliğidir (Lott ve Lott,1965) Bu çalışmanın amacı, dönüşümcü liderlik davranışlarının yenilikçi iş davranışına etkisinde grup uyumunun aracılık etkisini araştırmaktır. Tunceli Devlet Hastanesi çalışanları çalışmanın ana kütlesini oluşturmaktadır. Araştırmanın sonucunda dönüşümcü liderlik ve alt boyutlarından idealleştirilmiş etki ve entelektüel teşvikin yenilikçi iş davranışını anlamlı etkilediği tespit edilmiştir. Çalışmada, grup uyumu, dönüşümcü liderlik (idealleştirilmiş etki, entelektüel teşvik, ilham verici motivasyon, bireysel ilgi) alt boyutları ile yenilikçi iş davranışı arasındaki ilişkide aracı rolü oynayacaktır hipotezleri reddedilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Dönüşümcü liderlik, Yenilikçi iş davranışı, Grup uyumu, İdeal- leştirilmiş etki, Entelektüel teşvik, İlham verici motivasyon, Bireysel ilgi.

PDF

___

Afsar, B., Badir, Y. F. and Saeed, B. B. (2014). Transformational leadership and innovative work behavior. Industrial Management & Data Systems, 114(8), 1270-300.
Afsar, B., Masood, M. and Umrani, W. A. (2019). The role of job crafting and knowledge sharing on the effect of transformational leadership on innovative work behavior. Personnel Review, 48(5), 1186-1208.
Amabile, T. M., Conti, R., Coon, H., Lazenby, J. and Herron, M. (1996). Assessing the work environment for creativity. Academy of Management Journal, 39(5), 1154- 1184.
Aykanat, Z. ve Çalışkan, M. (2019). Dönüştürücü liderlik ve örgütsel yenilikçilik arasındaki ilişki: Bir kamu kurumu örneği. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10(20), 829-857.
Basu, R. and Green, S. G. (1997). Leader-member exchange and transformational leadership: an empirical examination of innovative behaviors in leader-member dyads. Journal of Applied Social Psychology, 27(6), 477-499.
Bibi, A., & Afsar, B. (2018). Leader-member exchange and innovative work behavior: The role of intrinsic motivation, psychological empowerment, and creative process engagement. Perspectives of Innovations, Economics and Business, 18(1), 25-43.
Bin Saeed, B., Afsar, B., Shahjeha, A. and Imad Shah, S. (2019). Does transformational leadership foster innovative work behavior? The roles of psychological empowerment, intrinsic motivation, and creative process engagement. Economic Research, 32(1), 254-281.
Bosselut, G., Boiché, J., Salamé, B., Fouquereau, E., Laure, G., L., Serrano, O. (2018), Transformational leadership and group cohesion in sport: Examining the mediating role of interactional justice using a within- and between-team approach, International Journal of sport Sciences & coaching, 13 (6), 912-928.
Candan, Kristin Ani (2007). Leadershıp And Group Cohesıon: The Impact Of Coach Partıcıpatıon On The Effectıveness Of A Team Buıldıng Interventıon (Doctoral dissertation, Fairleigh Dickinson University, 2007). Dissertation Abstracts International,69.
Carron, A. V., Widmeyer, W. N. and Brawley, L. R. (1985). The development of an instrument to assess cohesion in sport teams: The group environment questionnaire. Journal of Sport and Exercise Psychology, 7(3), 244-266.
Carron, A.V. (1982). Cohesiveness in sports groups: interpretations and considerations. Journal of Sport Psychology, 4(2), 123-138.
Choi, S. B., Kim, K., Ullah, S. E. and Kang, S.W. (2016). How transformational leadership facilitates innovative behavior of Korean workers: Examining mediating and moderating processes. Personnel Review, 45(3), 459-479.
Cummings, A. and Oldham, G. R. (1997). Enhancing creativity: Managing work contexts for the high potential employee. California Management Review, 40(1), 22-38.
Feng, C., Huang, X. and Zhang, L. (2016). A multilevel study of transformational leadership, dual organizational change and innovative behavior in groups. Journal of Organizational Change Management, 29(6), 855-877.
George, D. & Mallery, M. (2010). SPSS for Windows step by step: a simple guide and refrence. 17.0 update, Boston: Pearson.
Granovetter, M. S. (1973). The strength of weak ties. American Journal of Sociology, 78(6), 1360-1380.
Gross, N. and Martin, W. E. (1952). On group cohesiveness. American Journal of Sociology, 57(6), 546-564.
Gümüşlüoğlu, L. ve İlsev, A. (2009). Transformational leadership, creativity, and organizational ınnovation, Journal of Business Research, 62(4), 461-473.
Huang, C. C. (2009). Knowledge sharing and group cohesiveness on performance: An empirical study of technology R&D teams in Taiwan. Technovation, 29(11), 786-797.
Hulsheger, U. R., Anderson, N. and Salgado, J. F. (2009), Team-level predictors of innovation at work: A comprehensive meta-analysis spanning three decades of research, Journal of Applied Psychology, 94(5), 1128-1145.
Kellermanns, F. W., Eddleston, K. A., Barnett, T. and Pearson, A. (2008). An exploratory studyoffamilymember characteristics andinvolvement:Effectsonentrepreneurial behavior in the family firm. Family Business Review, 21(1), 1-14.
Kılıç, S. (2016). Cronbach’ın alfa güvenirlik katsayısı. Journal of Mood Disorders, 6(1), 47-48.
Lott,A.J. and Lott, B.E. (1965).Group Cohesiveness asInterpersonalAttraction:AReview of Relationships With Antecedent and Consequent Variables, Psychological Bulletin, 64 (4), 259-309
Michaelis, B., Stegmaier, R. and Sonntag, K. (2010). Shedding light on followers' innovation implementation behavior: The role of transformational leadership, commitment to change, and climate for initiative. Journal of Managerial Psychology, 25(4), 408-429.
Mudrack, P. E. (1989). Defining group cohesiveness: A legacy of confusion?. Small Group Behavior, 20(1), 37-49.
Mumford, M. D., Scott, G. M., Gaddis, B. and Strange, J. M. (2002). Leading creative people: Orchestrating expertise and relationships. The Leadership Quarterly, 13(6), 705-750.
Mutonyi, B. R., Slåtten, T. and Lien, G. (2020). Empowering leadership, work group cohesiveness, individual learning orientation and individual innovative behaviour in the public sector: empirical evidence from Norway. International Journal of Public Leadership, 16(2), 175-197.
Müceldili, B. and Erdil, O. (2015). Cultivating group cohesiveness: The role of collective energy. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 207, 512-518.
Noruzy, A., Dalfard, V. M., Azhdari, B., Nazari-Shirkouhi, S. and Rezazadeh, A. (2013). Relationsbetweentransformationalleadership,organizationallearning,knowledge management, organizational innovation, and organizational performance: an empirical investigation of manufacturing firms. The International Journal of Advanced Manufacturing Technology, 64(5), 1073-1085.
Nusair, N., Ababneh, R. and Bae, Y. K. (2012). The impact of transformational leadership style on innovation as perceived by public employees in Jordan. International Journal of Commerce and Management, 22(3), 182-201.
Perrow, C. (1970). Departmental power and perspectives in industrial firms. Power in Organizations, 7, 59-89.
Sinha, A. (2008). Impact and sustainability of SHG Bank linkage programme. National Council of Applied Economic Research, Final Report, 1-130.
Sürücü, L., Maslakcı, A. ve Şeşen, H. (2020). Konaklama sektöründe dönüştürücü liderliğin yenilikçi iş davranışı üzerindeki etkisi. İşletme ve Yönetim Bilimleri Uluslararası Kongresi’nde sunuldu, 28-29 Şubat 2020, İstanbul.
Tayal, R., Upadhya, R. K., Yadav, M., Rangnekar, S. and Singh, R. (2018). The impact of transformational leadership on employees’ acceptance to change: Mediating effects of innovative behaviour and moderating effect of the use of information technology. VINE Journal of Information and Knowledge Management Systems, 48(4), 559-578.
Ural, A. ve Kılıç, İ. (2006). Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS İle Veri Analizi, 2.Baskı. Ankara: Detay Yayıncılık.
Usta, M. (2020). Dönüşümcü liderlik ile iş doyumu ilişkisinde iş-yaşam dengesinin rolü: Muhasebe çalışanları üzerine bir araştırma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Uysal, G. ve Shibu, A. A. (2020). Kobilerde örgütsel yenilik ve örgütsel yaratıcılık stratejileri: dönüşümcü liderlik etkisi. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 7(2), 41-49.
Üçok, İ. D. (2016). The relationship of group cohesiveness, psychological safety, control over work, and competitive work environment with organi̇zational silence: The mediating role of motives of silence. (Yayımlanmamış doktora tezi), İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Van der Vegt, G. S. and Janssen, O. (2003). Joint impact of interdependence and group diversity on innovation. Journal of Management, 29(5), 729-751.
Wang, Y. S, Huang, T. C. (2009). The relationship of transformational leadership with group cohesiveness and emotional intelligence, Social Behavior and Personality: An International Journal, 37, (3), 379-392.
Yaşbay Kobal, H. ve Şimşek, S. (2021). Dışa dönük kişilik özelliğinin grup uyumu üzerine etkisi: Hakkâri’deki özel güvenlik personeli üzerinde bir araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 13(1), 394-409.
Zhang, Y. and Yang, F. (2020). How and when spiritual leadership enhances employee innovative behavior. Personnel Review, 50(2), 569-609.