İsmet Anik BAYSAL, Gültekin BAYSAL, Gökhan AKSU, Nurşah AKSU

PRESENTEEISM (İŞTE VAROLMAMA SORUNU) İLE ÖRGÜTSEL BAĞLILIK ARASINDAKİ İLİŞKİ: ADNAN MENDERES ÜNİVERSİTESİ AKADEMİK PERSONELİ ÜZERİNDE BİR UYGULAMA

Çağdaş yönetim anlayışı ile birlikte insan yönetim biliminin odak noktası haline gelmiş, çalışanları ilgilendiren her konu ve her sorun da yönetim alanındaki araştırmaların temelini oluşturmaya başlamıştır. İnsana verilen önem ve değer, işletmeler için en büyük maddi yatırımlardan bile daha önemli hale gelmiştir. Presenteeism, günümüzün yoğun rekabet ortamında çalışmak zorunda olan kişilerin sorunudur. Bu sorun, çalışanların işlerinin başında olmalarına rağmen, görevlerini tam anlamıyla yerine getirememelerinden kaynaklanan bir sorundur. Bu sorun hem çalışan verimliliğinin, hem de işletmenin verimliliğinin düşmesine neden olan önemli etkenlerden biridir. Örgütsel bağlılık ise, çalışanların örgütlerine karşı bağlılık geliştirmeleri ve örgütleriyle özdeşleşmeleri sonucunda, örgütün amaçlarına ulaşması için yoğun çaba sarfetmesidir. Örgütsel bağlılığı yüksek olan çalışanlara sahip olan işletmeler, rakiplerine karşı büyük bir avantaj sağlamış olacaklardır. Bu açıdan bakıldığında örgütsel bağlılık işletmeler açısından oldukça önemli bir konu halini almaktadır. Presenteeism ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişkiyi incelemeyi amaçlayan bu çalışmada, presenteeism ile örgütsel bağlılık arasında bağlılık var mıdır sorusuna cevap aranmaktadır. Bu amaçla, Adnan Menderes Üniversitesi’nin çeşitli akademik birimlerinde görev yapan 207 akademik personel üzerinde bir anket çalışması yapılmıştır. Anket sonuçları faktör, korelasyon, regresyon, t testi ve anova analizleri ile analiz edilmiştir. Anket sonucunda, Adnan Menderes Üniversitesi akademik personelinin presenteeism sorunu yaşamaları ile örgütsel bağlılık düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Araştırmada ayrıca, örgütsel bağlılık ile katılımcıların demografik değişkenleri arasındaki bağlantı incelenmiş örgütsel bağlılığın yaş ve görev süresi değişkenine göre farklılık gösterdiği; unvan, akademik birim ve cinsiyete göre verilen cevaplar arasında anlamlı bir ilişki bulunmadığı tespit edilmiştir. Bunun yanı sıra presenteeismin ile katılımcıların demografik değişkenlerine göre farklılık göstermediği belirlenmiştir

Anahtar Kelimeler:

Presenteeism, Örgütsel Bağlılık, Absenteeism, İşe Devamsızlık

PRESENTEEISM (İŞTE VAROLMAMA SORUNU) İLE ÖRGÜTSEL BAĞLILIK ARASINDAKİ İLİŞKİ: ADNAN MENDERES ÜNİVERSİTESİ AKADEMİK PERSONELİ ÜZERİNDE BİR UYGULAMA

With contemporary management mentality, people have become the focus of the management science, and every subject or problem that concern employees have become the basis of the studies carried out in management domain. The importance and value attached to people have become more important than even the most sizeable investments.Presenteeism is the problem of those who have to work in today’s competitive work environment. This problem stems from the fact that employees don’t properly fulfill their duties although they attend the work. This problem is one of the important factors that cause the efficiency of both employees and operations to decrease.Organizational commitment is the attachment of the employees to the organization and their vigorous efforts for the purposes of their organization after they attach themselves to it. The operations which have employees whose organizational commitment are at a high level are much more advantageous than their rivals. From this respective, organizational commitment is very important for operations.The answer of the question “Is there any relation between presenteeism and organizational commitment?” is tried to be found in this study which aims at studying the relation between presenteeism and organizational commitment. Therefore, to answer this question, a survey was conducted on the 207 academic

Keywords:

-,

PDF

___

Commitment to the Organization. Journal of Occupational Psychology, 63. Balay, R. (2000). Yönetici ve Öğretmenlerde Örgütsel Bağlılı., Nobel Yayın Dağıtım: Ankara.
Baron, R. M. Ve Kenny, D. A. (1986). The Moderator-Mediator Distinction in Social Psychology Research:
Conceptual, Strategic and Statistical Considerations. Journal of Personality and Social Psychology, 6(51), 1173- 11
Becker, H. S. (1960). Notes on the Concept of Commitment. American Journal Sociology, April, 66, 40-53.
Becker, T. Ve Billings, R. (1993). Profiles of Organizational Behaviour. Journal of Organizational Behaviour, 14, 170-1
Biçer, M. (2005) Satış Elemanlarının İş Tatmini, Örgüt Bağlılığı ve İşten Ayrılma Niyetinin Etik İklim ile İlişkisi:
Sigorta ve İlaç Sektöründe Bir Araştırma, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü: Adana. Biggart, N. W. ve Hamilton, G. G. (1984). Governor Reagan, Governor Brown: A Sociology of Executive Power.
Columbia University Press: New York. Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal Bilimler için Veri Analizi El Kitabı. Pegem Akademi Yayıncılık: Ankara.
Çetin, M. Ö. (2001). Örgüt Kültürü ve Örgütsel Bağlılı. Nobel Yayın Dağıtım: Ankara.
Çiftçi, B. (2010). İşte Var Ol(Ama)Ma Sorunu ve İşletmelerin Uygulayabileceği Çözüm Önerileri. Çalışma ve Toplum Dergisi, 1, (1), 153-174.
Dosaliyeva, D. (2009). İşkolikliğin Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Etkisi, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü: Konya.
Durna, U. ve Eren, V. (2005). Üç Bağlılık Unsuru Ekseninde Örgütsel Bağlılık. Doğuş Üniversitesi Dergisi,2(6), 210-2
Epstein, J. L. (2005). Presenteeism and Paid Sick Days. Center For Law and Social Policy (CLASP), February, 28.
Gaertner, K.N. ve Nollen, S.D. ( 1989). Career Experiences, Perceptions of Employment Practices and Psychological Commitment to the Organization. Human Relations, 42, 975-991.
Hrebiniak, L. G. ve Alutto, J. (1972). Personal and Role-Related Factors in the Development of Organizatlonal
Commitment. Administrative Sclence Quarterl., 17, 555-572. İnce, M. ve Gül, H. (2005). Örgütsel Bağlılık Yönetimde Yeni Bir Paradigm. Çizgi Kitabevi Yayınları: Konya.
Kiesler, C. (1971). The Psychology of Commitment. Academic Press: Orlando.
Koçoğlu, M. (2007). İşletmelerde Presenteeism Sorunu ve İnsan Kaynakları Yönetimi Çerçevesinde Mücadele
Yöntemleri, Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü: İstanbul. Koopman, C. Ve Pelletier, K. R. ve Murray, J. F. ve Sharda, C. E. ve Berger, M. L. ve Turpin, R. S. ve Hackleman, P. ve Gibson, P. ve Holmes, D. M., Bendel, T. (2002). Stanford Presenteeism Scale: Health Status and Employee
Productivity. Joeb, 44(1), 14-20. Mathieu, J. E. ve Zajac, D. M. (1990). A Review and Meta-Analysis of the Antecedents, Correlates and Consequences of Organizational Commitment. Psychological Bulletin, 2(108), 171-94.
Monojit C. ve Tilley, C. J. (2002). Sickness, Absenteeism, Presenteeism, and Sick Pay, Oxford Economic Papers, 54, 669-687.
Mowday, R. T. ve Porter, L. M. ve Steers, R. M. (1982). Employee-Organizational Linkag., Academic Press: New York.
Randall, D. M. ve Cote, J. A. (1991). Interrelationships of Work Commitment Constructs. Work and Occupation, 18, 194-211.
Schwenk, C. R. (1988). The Cognitive Perspective on Strategic Decision Making. Journal of Management Studies, 25(1), 41-55.
Sheldon, M. (1971). Investments and Involvements as Mechanisms Producing Commitment to the Organization. Administrative Science Quarterly, 16, 143-150.
Vandenberg, R. G. ve Scarpello, V. (1994). A Longitudinal Assessment of the Determinant Relationship Between
Employee Commitments to the Occupation and the Organization. Journal of Organizational Behavior, 15, 535- 5
Wasti, A. (2000). Örgütsel Bağlılığı Belirleyen Evrensel ve Kültürel Etmenler: Türk Kültürüne Bir Bakış, Türkiye’de
Yönetim, Liderlik ve İnsan Kaynakları Uygulamaları. Türk Psikologlar Derneği Yayınları,21, 201–223. Wiener, Y. (1982). Commitment in organizations. A normative view. Academy of Management Review, 3(7), 418-4
Yalım, D. (2005). Hastayız Yine de Ofisteyiz, İnsan Kaynaklarında Yeni Eğilimler. Hayat Yayınları: İstanbul.