İstanbul İlinde Görev Yapan İl Eğitim Denetmenlerinin Denetim Hizmetlerinin Etkililiğine İlişkin Görüşleri

Bu araştırmada; İstanbul ilindeki 35 Rehberlik ve Denetim Bölgesinde görev yapan İl Eğitim Denetmenlerinin; “Rehberlik ve İşbaşında Yetiştirme, Teftiş ve Değerlendirme, İnceleme ve Soruşturma, Araştırma” görevlerini yürütürken bölgelerinde karşılaştıkları “güçlü ve zayıf yönler, fırsatlar ve tehditler” e ilişkin görüşleri Stratejik Yönetim Yaklaşımı içerisinde yer alan SWOT analizi aracılığıyla belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın evrenini İstanbul ili genelinde 35 Rehberlik ve Denetim Bölgesinde görev yapan ve rehberlik ve işbaşında yetiştirme, teftiş ve değerlendirme, inceleme, soruşturma ve araştırma iş ve işlemleri ile görevli 271 İl Eğitim Denetmi oluşturmaktadır. Araştırmada tüm İl Eğitim Denetmenlerinin görüşlerine başvurulduğundan örneklem tayinine gidilmemiştir. Araştırma sonuncunda; İstanbul ilinde görev yapan İl Eğitim Denetmenleri yürüttükleri “Rehberlik ve İşbaşında Yetiştirme, Teftiş ve Değerlendirme, İnceleme ve Soruşturma, Araştırma” görevleri sırasında sahip olduklarına inandıkları bilgi, beceri ve deneyimlerini ve liderlik yeteneklerini kendileri için “en güçlü yönleri” olduğunu düşünmektedirler. Bununla birlikte; iş doyumlarının düşük olmasını, mesleki etik ilkelerine ve müfettişlik davranış normlarına uyulmamasını ve denetim etkinliklerinde yeterli titizliğin gösterilmemesinin “en zayıf yön” olduğu konusunda ağırlıklı görüş bildirdikleri görülmektedir. Bununla birlikte; İstanbul ilindeki İl Eğitim Denetmenleri yönetici ve öğretmenlerin rehberliğe açık olmaları, başkanlığın web sitesi ile ARGE grubunun bulunması, şehrin sosyal ve kültürel imkânları ile çok sayıda üniversiteye sahip olmasını “en iyi fırsat” olarak belirtirlerken, “en çok tehdidin” ise kurum teftiş ve inceleme soruşturma raporlarının bağlayıcılığının olmadığı, ulaşım güçlüğü ve kaza riski taşıdığı, diğer müfettişlik kurumları ile aralarındaki statü farkı olduğu ve ilköğretim müfettişliğinin yasal düzenlemelerle etkisizleştirildiği algısındadırlar

Anahtar Kelimeler:

İl Eğitim Denetmeni, Güçlü ve Zayıf Yönler, Fırsatlar ve Tehditler

The Ideas Of The Education Inspectors, Who Work In Istanbul, About The To Executing The Supervision Service

In this research, the aim is to make 35 the Education Inspectors, who work in the Guidance and the Supervision Region in İstanbul, define the strongest and the weakest sides, the opportunities and the threats, which they come face to face with when they execute their profession, with Swot analysis which takes part in the Strategic Administration Approach. The research includes 271 the Education inspectors who work in the Guidance and the Supervision Region and who are responsible with the Guidance and the Training at work,the Inspectation and the Evaluation, the Exemination and the Investigation. Because of the fact that the opinions of all the Primary inspectors are applied, no example is given. According to the outcome of the research the Education Inspectors, who work in İstanbul, think that the knowledge,the skills, the experiences and the leadership ağabeyylities, which they believe they they have them during the Guidance and the the Traning at work the Inspection and Evaluation, the Exemination and the Investigation duties,are the strongest sides for themselves. However, they have the agreement of opinion that having the lowest work satisfaction, not obeying the inspectorship behaviour norms and the Professional morals principles and not showing enough fastidiousness at the supervision activities are the weakest sides. Nevertheless, while the Primary Inspectors of İstanbul are stating that the openness of the teachers and the directors towards guidance, the precidiency’s having web site and ARGE group are the best apportunities, they have the perception that the istitution inspection evaluation and investigations raports’ not being obliging, transportation difficulty, the risk of accident,the status difference between them and the other inspectorship institutions, the Education Inspectorships’ being ineffective by the legal arrangements are the most threats

Keywords:

Education Inspector, Strengths and Weaknesses, Opportunities and Threats,

PDF

___

Aktan, C. C. (1999). 2000’li Yıllarda Yeni Yönetim Teknikleri 1-Değişim Mühendisliği. TÜGİAD, İstanbul.
________(1999). 2000’li Yıllarda Yeni Yönetim Teknikleri 1-Stratejik Yönetim. TÜGİAD, İstanbul.
________(2008). www.canaktan.org
________(2008). www.tkgm.org.tr
Barry, L. W. (1986). Service Marketing is Different In Service Marketing Lovelock. C. H.Ed. New York: Prentice.
Bozkurt, E. (1995). Eğitimde Değerlendirmenin Gerekliliği. Eğitim Yönetimi Dergisi . Ankara: Pegem Yayınevi.
Bryson, John M. Strategic Planning for Public and Nonprofit Organizations, San Francisco: Jossey-Bass, 1988.
Canman, A. D. (1993). Personelin Değerlendirilmesinde Çağdaş Yaklaşımlar.
Celep C. (1996) “Okullarda İşbirlikçi Karar Verme ve Yöneticinin Rolü”, Eğitim Yönetimi.
Dinçer, Ö. (1998). Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası. İstanbul: Timaş.
Doğan, I. (1997). Değişen Türkiye’de Bilim ve Kültür. İmaj Yayınevi, Ankara.
DPT (2003). Devlet Planlama Teşkilatı, Kamu Kuruluşları İçin Stratejik planlama Kılavuzu, Ankara.
Drucker, P. (1999). 21. Yüzyıl İçin Yönetim Tartışmaları. (Çev: İ.Bahçıvangil) İstanbul:Epsilon Yayıncılık.
EARGED (2002). Milli Eğitim Bakanlığı, Eğitimi Araştırma Ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı Yayınları Okulda Performans Yönetimi Modeli. Ankara.
Güçlü, N. (2003). Stratejik Yönetim. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergi, Cilt 23, Sayı 2, 61-85
Hussey, .D.E. Kurumsal Değişimi Başarmak, Çev: Savaşer, T. Rota Rayınları, İstanbul:1997.
Janov, J. (1994). The Intervene Organization- Hope and Daring at Work-San Francisco: Jossey-Bass Publ.
Kaya, Y. K. (1990). Eğitim Yönetimi; Kuram ve Türkiye’ deki Uygulama, Setofset, 4.Baskı, Ankara.
Merih, K. (2002). Stratejik Yönetim Modelleri, Eylem Yayınları, İstanbul.
Peker, Ö (1994). “Okullarda Örgütsel Havanın Çözümlenmesi.”Amme İdaresi Dergisi Cilt:26.
Taymaz, H. (1982). “Teftiş” A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları No:113. Ankara.
Üzün, C. (2000). Stratejik Yönetim Ve Halkla İlişkiler. İzmir: Eylül Yayınları.