EVDE EĞİTİM ALAN ÖĞRENCİLERİN EĞİTİM SÜREÇLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ (TOKAT İLİ ÖRNEĞİ)

Bu çalışmada Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği’nin; “Okul öncesi, ilkokul, ortaokul ve lise çağındaki özel eğitime ihtiyacı olan bireylerden eğitim ve öğretim kurumlarından doğrudan yararlanamayacak durumda olanlara evde eğitim hizmeti verilmesi esastır” hükmü dâhilinde yürütülen evde eğitim hakkında sürece dahil olan öğrenci, öğretmen, aile temsilcilerinin görüşleri nitel araştırma desenlerinden durum çalışması deseni kullanılarak incelenmiştir. Evde özel eğitim alan özel gereksinimli bireylerin eğitim süreci öncesi, eğitim sürecinde ve sonrasında yaşadıkları sorunlar tespit edilip bu duruma uygun çözüm önerileri sunulması amaçlanmıştır. Bu amaçla aşağıdaki şu sorulara cevap aranmıştır: Evde eğitim alan öğrencilere göre eğitim durumları nasıldır? Evde eğitim alan öğrenci ailelerine göre eğitim durumları nasıldır? Evde eğitim alan öğrencilere hizmet veren öğretmenlere göre eğitim durumları nasıldır? Araştırmanın çalışma grubu nitel araştırma geleneğine uygun amaçlı örneklem yöntemlerinden maksimum çeşitlilik örneklemesi yöntemine uygun olarak eğitim çalışanlarından örneklem seçilmiştir. Bu amaçla 17 öğrenci, aileleri ve eğitim hizmeti veren 17 öğretmen araştırmanın çalışma grubunu oluşturmuştur. Araştırmada öğrenci, aile ve öğretmenlerin görüşleri “içerik analizi” yapılarak incelenmiştir. Araştırma bulgularına göre okula giderek eğitim alamayan öğrencilere sağlanan evde eğitim programı öğrenciler, aileler açısından memnuniyetle karşılanmaktadır. Evde eğitim alan öğrencilerde önemli gelişmeler gözlemlenmiştir. Öğretmenler de süreçten memnundurlar. Materyal ve sınıf ortamı konusu düzeltilmesi gereken alan olarak görünmektedir. Araştırma sonuçlarına göre evde eğitim konusunda taşra teşkilatlarında etkileşimli sınıf ortamları kurulması ve gerekli eşgüdümün sağlanacağı özel birimlerin kurulması süreci olumlu yönde etkileyebilir.
Anahtar Kelimeler:

Özel Eğitim, Evde Eğitim

EVALUATION OF TRAINING PROCESS OF STUDENTS RECEVING EDUCATION AT HOME (SAMPLE OF TOKAT PROVINCE)

In this study, the opinions of students, teachers, and family representatives about receiving home education in accordance with the provision of Legislation For Special Education Services are examined by using case study method. It is aimed to determine the problems of individuals receiving home education, before, during and after the training and aimed to present solutions for these problems. According to this aim answers of these questions are tried to find: how is the home education according to students? According to families how is the students’ education levels? According to teachers how is the students’ education levels? The sample of this study is chosen by using maximum variation sampling method. For this aim 17 student, their families and 17 teacher taking part in home education process. Opinions of the students, families and teachers are analyzed by “content analysis”. According to research findings, home education received to students aren’t able to go normal schools are welcomed by the families. Materials and the classroom environment must be corrected. Establishing interactive classroom in local provincial organizations and the establishment of special units to provide the necessary coordination will be effected the education process positively.

___

  • Yıldırım, A. , Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara. Seçkin.
  • Coşkun, Y., Akkaş, G. (2009). Engelli çocuğu olan annelerin sürekli kaygı düzeyleri ile sosyal destek algıları arasındaki ilişki. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD).10,(1), (213-227).
  • Ulutaşdemir, N. (2007). Engelli çocukların eğitimi. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi. 2, (5) 119-130.
  • Ysseldyke, J. ve ark. (2000). Critical Issues In Special Education, Boston.
  • Yavuzer, H. (1993). Ana-baba ve çocuk. İstanbul: Remzi.
  • Şahin, F. (1999). Okul öncesi eğitimde oyun etkinlikleri, gazi üniversitesi anaokulu anasınıfı öğretmen el kitabı. İstanbul: Yapa.
  • TC Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı Özürlüler Kanunu ve İlgili Mevzuat, Ankara 2006.
  • Başaran, S., (2007). Özürlülerin Toplumsal Bütünleşmesinde Yerel Yönetimlerin Önemi. Sosyal Politikalar Dergisi, 2,(1-15).
  • Besiri, A. (2009). Yoksulluk ekseninde engellilerin eğitimi. TBB Dergisi. 83, 353-374.
  • Aldıkaçtı, O.( 1997). Sosyal devlet. Anayasa Yargısı Dergisi. 14.
  • Ataman, A. (2011). Özel gereksinimli çocuklar ve özel eğitime giriş. Ankara: Gündüz Eğitim.
  • Birkan, B. (2002). Erken özel eğitim hizmetleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi. (3) 2, 99-109.
  • Wayman. K.I., & Lynch. E.W. (1991). Home-based early childhood services: Cultural sensitivity in a family syslems approach. Topics in Early Childhood Special Education. 10 (4). 56-70.
  • Milli Eğitim Bakanlığı, (2010). http://mevzuat.meb.gov.tr/html/2629_0.html adresinden 20.05.2015 tarihinde ulaşılmıştır.
  • Özyürek, M. (1983). Özel eğitime muhtaç çocuklar ve eğitimleri, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 16/1.