Bu çalışmada, kamu okullarında görev yapan okul yöneticilerinin bütçe dışı bir finansman kaynağı olarak hayırsever (yardımsever) katkılarını sağlama sürecinde ortaya koydukları çaba ve girişimin yanı sıra başvurdukları stratejiler ile karşılaştıkları güçlüklerin ortaya konulması amaçlanmıştır. Çalışmada fenomonoloji deseni kullanılmış; 14 okul yöneticisinden oluşan bir çalışma grubu oluşturulmuştur. Çalışma grubunun oluşturulmasında maksimum çeşitlilik örnekleme yöntemine başvurulmuştur. Veriler yarı-yapılandırılmış görüşme formu ile elde edilmiş, içerik analizine dayalı olarak çözümlenmiştir. Ulaşılan sonuçlara göre okul yöneticileri yardımseverliği geleneksel yardımseverlik bağlamında anlamlandırmakta; işletme yönetimi ve eğitim-öğretim alanlarındaki sorunların çözümünde yardımseverlerden finansman talebinde ulunmaktadır. Okul yöneticilerinin ortaya koyduğu çaba, girişim ve başvurdukları stratejiler; okulun bulunduğu yakın çevrenin özellikleri, ailelerin kültürel sermayesi, siyasî kimlikleri ile iletişim ve yöneticilerin ikna kabiliyeti gibi değişkenler bakımdan farklılaşmaktadır. Ancak bu süreç okul yöneticilerini hem duygusal bakımdan zorlamakta hem de toplumsal konumlarıyla hiç de örtüşmeyen birtakım olumsuz tutum ve davranışlarla karşı karşıya bırakmaktadır. Yardımseverler okula yapmış oldukları yardımı; bireysel, dinî ve kurumsal olarak nitelendirilebilecek birtakım beklentiler doğrultusunda yapmaktadır. Yardımseverlerden sağlanan finansman katkılarının okul ve ulusal eğitim bütçesi içindeki yerini ortaya koyan mikro ve makro düzeyde çalışmaların yapılması önerilmektedir.