Farklı Oranlarda Karıştırılan Yem Bezelyesi (Pisum sativum L.) ve Arpa (Hordeum vulgare L.) Hâsıllarının Silaj ve Yem Kalitesine Etkisi

Amaç: Farklı oranlarda karıştırılan yem bezelyesi (Pisum sativum L.) ile arpa (Hordeum vulgare L.) hâsıllarının silaj ve yem kalitesine etkisinin araştırılmasıdır.Materyal ve Yöntem: Denemede bitki materyali olarak, Altıkat arpa (Hordeum vulgare L.) çeşidi, GAP Pembesi yem bezelyesi (Pisum sativum L.) çeşidi kullanılmıştır. Araştırma; GAP Uluslararası Tarımsal Araştırma ve Eğitim Merkezi Müdürlüğü deneme tarlasında kışlık olarak 2015-2016 yılında yürütülmüştür. Çalışmada; yalın olarak %100 yem bezelyesi, %100 arpa silajından oluşurken, karışım oranları ise %75 yem bezelyesi + %25 arpa, %50 yem bezelyesi + %50 arpa, %25 yem bezelyesi + %75 arpa karışım silajından oluşmuştur.Bulgular: Silajlar fiziksel özellikleri yönünden incelendiğinde; en yüksek puanı 19.25 ile %100 arpa silajından elde edilirken, en düşük puan ise 14.00 ile %100 yem bezelyesi silajından elde edilmiştir. Nitelik sınıfı bakımından tüm silajlar “iyi” ve “çok iyi” sınıfına dâhil olmuştur. Kimyasal özellikler açısından incelendiğinde; pH değeri 3.91-4.11, kuru madde %27.50-32.75, ham protein %12.10- 18.75, ham kül oranı %8.21-8.38, flieg 103.80-111.50 puan, asit deterjanda çözünmeyen lif %32.34- 35.53, nötr deterjanda çözünmeyen lif %42.48-50.90, sindirilebilir kuru madde %62.10-63.71, kuru madde tüketim %2.36-2.83 ve nispi yem değeri 111.92-139.03 arasında değişim göstermiştir.Sonuç: Tüm özellikler yönünden incelendiğinde; yüksek ham protein oranı, düşük asit deterjanda çözünmeyen lif ve nötr deterjanda çözünmeyen lif oranları ve yüksek nispi yem değeri ile %75 yem bezelyesi + %25 arpa karışım silajı önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Silaj kalitesi, yem bezelyesi, farklı oranlar, arpa, protein

Investigation of the Effect of Fodder Pea (Pisum sativum L.) and Barley (Hordeum vulgare L.) Herbages Mixed at Different Rates on Silage and Feed Quality

Objective: This study was aimed to investigate the effect of fodder pea (Pisum sativum L.) and barley (Hordeum vulgare L.) herbages, mixed on different proportions, on silage quality.Material and Methods: Altıkat barley (Hordeum vulgare L.) and GAP Pembesi fodder pea (Pisum sativum L.) cultivars were used in the experiment as plant material. The research was carried out in 2015-2016 in the experimental field of GAP International Agricultural Research and Training Center. In the study, 100% feed pea and 100% barley silages, as well as 75 % feed pea + 25% barley, 50% feed pea + 50% barley, 25% feed pea + 75% barley mixture silages were used.Results: When the silages were examined in terms of their physical properties, the highest score was obtained from 19.25% on 100% barley silage, while the lowest score was 14.00% on 100% fodder pea silage. In terms of quality class, all silages were rated in the “good” and “very good” classes. When examined in terms of chemical properties; pH value of 3.91-4.11, dry matter 27.50-32.75%, crude protein 12.10-18.75%, crude ash 8.21-8.38%, flieg 103.80-111.50 points, acid detergent insoluble fiber 32.34-35.53%, neutral detergent insoluble fiber 42.48-50.90%, digestible dry matter 62.10-63.71%, dry matter consumption 2.36-2.83% and the relative feed values ranged between 111.92-139.03.Conclusion: When examined in terms of all features; 75% fodder pea + 25% barley mixture silage with high crude protein content, low acid detergent fiber and neutral detergent fiber content, and high relative feed value is recommended.

Keywords:

Silage quality, fodder pea, barley, different rates, protein,

PDF

___

Akyıldız, A.R. 1984. Yemler Bilgisi Laboratuvar Kılavuzu. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları: 893, Uygulama Kılavuzu: 213, Ankara.
Altınok, S. 2002. Farklı karışım oranlarındaki arpa, koca fiğ ve tüylü fiğin silaj kalite özelliklerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma. Tarım Bilimleri Dergisi, 8 (3): 232-237.
Anonim, 1987. Bewetung von grünfutter, silage und heu. dlg-merkblatt, No.224. Dlg-Verlang, Frankfurt/M.
Anonim, 1993. Bestimmung des pH-Wertes. In: Die chemischen Untersuchungen von Futtermitteln. Teil 18 Silage. Abschnit 18.1 Bestimmung des pH-Wertes. Methodenbuch Bd. III., VDLUFAV Verlag, Darmstadt.
Anonim, 2015a. http://www.amasyadsyb.org/besleme/lif.html. Erişim: Kasım 2018.
Anonim, 2015b. http://www.amasyadsyb.org/besleme/lif.html. Erişim: Kasım 2018Anonim, 2018. http://www.diyarbakir.mgm.gov.tr/. Erişim: Kasım 2018.
Arslan, M., Cakmakci, S. 2011. Farklı karışım oranlarında hazırlanan sorgum ve mısır silajlarının kalite özelliklerinin karşılaştırılması. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 24 (1): 47-53.
Arslan, M. Erdurmuş, C. Öten, M. Aydınoğlu, B. Çakmakçı, S. 2016. Farklı oranlarda hazırlanan mısır ve soya karışım silajlarının karşılaştırılması üzerine bir araştırma. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 31: 417-422.
Arslan, M. Erdurmuş, C. Öten, M. Aydınoğlu, B. Çakmakçı, S. 2017a. Farklı karışım oranlarında hazırlanan sorgum, soya, Leucaena leucocephala L, kapari ve çayır düğmesi silajlarının silaj kalite özelliklerinin belirlenmesi üzerine bir çalışma. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 14 (02): 34-41.
Arslan, M. Erdurmuş, C. Öten, M. Aydınoğlu, B. Çakmakçı, S. 2017b. Farklı karışım oranlarında hazırlanan mısır ve Leucaena leucocephala L. silajlarının silaj kalite özelliklerinin belirlenmesi üzerine bir çalışma. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 54 (1): 101-106.
Aydoğan, S. Şahin, M. Göçmen, Akçacık. A, Ayrancı, R. 2011. Konya koşullarına uygun yüksek verimli ve kaliteli arpa genotiplerinin belirlenmesi. Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 25 (1): 10-16.
Aykan, Y. 2018. Farklı oranlarda yem bezelyesi (Pisum sativum L.) ve arpa (Hordeum vulgare L.) karışımlarının silolama ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi (Basılmış).
Bulgurlu, Ş. Ergül, M. 1978. Yemlerin fiziksel, kimyasal ve biyolojik analiz metotları. Ege Üniversitesi Basımevi Yayın No: 127, İzmir. 176s.
Comberg, G. 1974. Gärfutter: betriebswirtschaft, erzeugung, verfütterung, verlag eugen ulmer stuttgart, gerokstraße 19, Printed in Germany, ISBN:3-8001-4321-6, 260s.
Demirel, R. Saruhan, V. Baran, M.S. Andiç, N. Demirel, D.Ş. 2010. Farklı karışım oranlarda ki ak üçgül ve arpanın silolanma özelliklerinin tespit edilmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 20 (1): 26-31.
Ergün, A. Tuncer, Ş.D. Çolpan, İ. Yalçın, S. Yıldız, G. Küçükersan, M.K. Küçükersan, S. Şehu, A. Saçaklı, P. 2013. Yemler, yem hijyeni ve teknolojisi. Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Genişletilmiş 5. Baskı, Ankara.
Fayetörbay, D. Gül, Z.D. Tan, M. 2011. Farklı oranlarda hazırlanan yem bezelyesi, buğday ve yem bezelyesi, çayır otu silajlarının kalite parametrelerinin saptanması üzerine bir çalışma. IX. Türkiye Tarla Bitkileri Kongresi 12-15 Eylül 2011, Bursa. Cilt III. S, 1990-1993.
Gelir, G. 2018. Diyarbakır koşullarında yetiştirilen yem bezelyesi (Pisum sativum subs arvense L.), tritikale ve karışımlarıın silaj kalite özelliklerinin belirlenmesi. Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi (Basılmış).
Güney, E. Tan, M. Gül, İ. 2007. Erzurum şartlarında silajlık amacıyla yetiştirilen bazı sorgum çeşitlerinin verim, bitkisel özellikler ve silaj kalitesi yönünden değerlendirilmesi. Türkiye VII. Tarla Bitkileri Kongresi, 25-27 Haziran, Erzurum. 353-356.
Güre, E. 2016. Farklı karışım oranlarında hazırlanan tatlı darı ve börülce silaj karışımlarının kalite özelliklerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Yüksek lisans tezi.
Kadıoğlu, S. 2011. Fosforlu gübre ve fosfor çözücü bakteri uygulamasının iki farklı yem bezelyesi çeşidinde verim ve verim unsurlarına etkisi. Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Erzurum.
Junior, F. Paulino, V.T. Possenti, R.A. Lucenas, T.L. 2009. Aditives silage of paraisograss. Archivos de zootecnia, (58): 194-222.
İptaş, S. Avcıoğlu, R. 1995. Farklı zamanlarda hasat edilen yemlerin farklı oranlarda tuz ilavesiyle silolanması üzerine etkisini araştıran bir çalışma. Gaziosmanpaşa Ziraat Fakültesi Dergisi, (12): 213-223.
Kalaycı, M. 2005. Örneklerle jump kullanımı ve tarımsal araştırma için varyans analizi modelleri, Anadolu Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Yayınları, yayın no:21
Kılıç, A. 1986. Silo yemi öğretim, öğrenim ve uygulama önerileri. Bilgehan Basımevi, İzmir.
Morrison, J.A. 2003. Hay and pasture managment, chapter 8. extension educator, crop systems rock ford extension center. (http://iah.aces.uiuc.edu/pdf/ Agronomy_HB/08chapter.pdf), (Erişim tarihi: 19.11.2018).
Ngongoni, N.T. Mwale, M. Mapiye, C. Moyo, M.T. Hamudikuwanda, H. Titterton, M. 2008. Inclusion of lablab in maize and sorghum silages improves sheep performance, Tropical Grasslands, 42: 188-192.
Öten, M. Kiremitçi, S. Çınar, O. 2016. Farklı oranlarda hazırlanan bazı yem bitkileriyle yapılan silajlarda kalite parametrelerinin belirlenmesi amacıyla yapılan bir çalışma. Anadolu, J. of AARI, 26(2): 33- 43.
Petterson, K. 1988. Ensiling of forages: factors affecting silage fermantation and quality. swedish university of agricultural sciences, Department Of Animal Nutrition And Management, Uppsala, 46p.
Sulas, C. Ruda, P. Salis, M. Atzori, A.S. Correddu, F. Cannas, A. Carroni, A.M. 2012. Legume-cereal mixtures ensiling in Sardinia. Options Meiterraneennes, (102): 489-492.
Tan, M. 2018. Baklagil ve buğdaygil yem bitkileri. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Yayınları No: 190, Erzurum, 286 s.
Uygur, A.M. 2016. Fermentasyon sürecini tamamlamış silajların kalitesinin kimyasal ve fiziksel yöntemlerle belirlenmesi. http://arastirma.tarim.gov.tr. Erişim: Kasım 2018.
Yılmaz, Ş. Şanverdi, M. Kaya, Ş. 2007. Silaj sorgumxsudanotu melezlerinde ekim zamanının silaj kalitesine etkisi. Türkiye VII. Tarla Bitkileri Kongresi, 25-27 Haziran, 289-292. Erzurum.